Εικόνες: Κωστής Αργυριάδης
Το χωριό Άμορφο με μια τεράστια ιστορία πίσω του διανύει τώρα πια μια εποχή εγκατάλειψης και παρακμής αποτέλεσμα άρρηκτα συνδεδεμένο με τον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση. Οι αξίες που αντιπροσωπεύει το χωριό, με τους ιστορικούς προγόνους του που ήταν οι μισοί απόγονοι Αγίων και οι υπόλοιποι αντάρτες κομμουνιστές που αυτομόλησαν δεν βρίσκουν πια απήχηση στον σύγχρονο κόσμο.
Οι λίγες δουλειές που προσφέρονται είναι κυρίως χειρωνακτικές – ψαράδες, γεωργοί – ή μικρές επιχειρήσεις – μικροπωλητές, τσαγκάρηδες. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, οι νέοι εγκαταλείπουν το χωριό, αλλά παρά την παρακμή του, υπάρχει μια αργή αλλά εμφανής επιστροφή ανθρώπων σε αυτό.
Άνθρωποι απλοί, που θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους με απλό τρόπο και κοντά στη φύση, άνθρωποι που αποφασίζουν να ξεκινήσουν οικογένεια μακριά από τον σύγχρονο τρόπο ζωής επιλέγουν το Άμορφο όχι απλά σαν μέρος, αλλά ως τρόπο ζωής. Είναι κάπως σαν μια ρεαλιστική ουτοπία και το χωριό παρόλη την παρακμή του διατηρεί κατά κάποιο τρόπο μια συγκεκριμένη -τη δική του κουλτούρα. Το ιστορικό-κοινωνικό πλαίσιο έχει σαν βασικές αρχές του την αρμονία με τη φύση και την επαγρύπνηση του υπάρχειν, σε κάθε μορφή, τόσο ανθρωπομορφική, όσο και θεϊκή η βιοκεντρική.
Το Άμορφο, ξεχασμένο από τους περισσότερους πια, δείχνει να είναι σταματημένο σε μια άχρονη και άτοπη πραγματικότητα, όπου το φαντασιακό της κοινωνίας δημιουργήθηκε από τη σμίλευση των δύο αυτών διαφορετικών μορφών πολιτισμού: την παράδοση των αγίων και την κουμμουνιστική παράδοση. Ίσως το τίμημα της παρακμής να είναι υψηλό, αλλά εξακολουθεί να εμπνέει ανθρώπους να ζήσουν εκεί.
“Ομορφιά είναι η έξοδος αυτού που αντικειμενοποιήθηκε στο βασίλειο των σκοπών και τώρα το εγκαταλείπει”
Adorno. W. Theodor
Έθιμο καρναβαλιού
Κάθε χρόνο, το χωριό συμμετέχει σε μια αγαπημένη παράδοση που είναι γνωστή ως “Feral Fête”. Κατά τη διάρκεια αυτής της ζωντανής γιορτής, τιμούν τη βαθιά σύνδεσή τους με τον φυσικό κόσμο μεταμορφώνοντας τον εαυτό τους σε ενσάρκωση πλασμάτων που σέβονται στη λαϊκή τους παράδοση. Μέσα από περίτεχνες μάσκες, φτιαγμένες με φροντίδα και παράδοση, κάθε χωρικός παίρνει το πνεύμα και την ουσία του ζώου που επέλεξε, παρελαύνοντας στους δρόμους μας σε μια πανηγυρική επίδειξη ενότητας, ευγνωμοσύνης και σεβασμού για το ποικιλόμορφο μωσαϊκό της ζωής που τους περιβάλλει. Το “Fête Feral” αποτελεί απόδειξη της αρμονικής σχέσης μας με τη φύση και μια χαρούμενη υπενθύμιση του καθήκοντός μας να προστατεύουμε και να αγαπάμε τα θαύματα του ζωικού βασιλείου.
*Ο φωτογράφος Κωστής Αργυριάδης, γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1981, μαθητής του Στράτου Καλαφάτη και απόφοιτος από το ΙΕΚ φωτογραφίας ESP
