Γαληνεύοντας στο πράσινο του ελαιώνα και το μπλε του πελάγου

Υπάρχουν ξενοδοχεία που δεν είναι απλά τόποι ανάπαυσης ή διακοπών, αλλά κομμάτι του πολιτισμού του τόπου που βρίσκονται. Ξενοδοχεία που δεν υπηρετούν απλά τα trends του καιρού τους και τις ανέσεις που απαιτεί ο σύγχρονος ταξιδευτής, αλλά δημιουργούν τη συνθήκη της γαλήνης, γίνονται τοπόσημα της φιλοξενίας που βασίζεται στο σεβασμό και την ανάδειξη της αξίας ενός τόπου. Υπάρχουν ξενοδοχεία που κραυγάζουν την πολυτέλεια και ξενοδοχεία που σε σκλαβώνουν με τη διακριτική τους αισθητική, την εμμονή στην απλότητα και το στιλ, τη συνέχεια μιας παράδοσης απόλυτα προσανατολισμένης όμως στις ανάγκες του σήμερα.

Η οικογένεια Τορνιβούκα είναι ξενοδόχοι έναν αιώνα τώρα. Σε αυτούς οφείλει η πόλη το Μεντιτερανέ, που ανέγειραν στην παλιά παραλία το 1922, στη θέση του παλαιού Σπλέντιτ, σε αυτούς η Ουρανούπολη το μύθο των Αετών, στη σκιά του Όρους.

Πριν αρκετά χρόνια η κ. Ισμήνη Τορνιβούκα μου είχε διηγηθεί σκηνές από το τελευταίο ταραγμένο καλοκαίρι της Μαρίας Κάλας. Ένα χρόνο πριν το θάνατο της. Έφτασε στο Eagles με καίκι από τον Όρμο Παναγιάς και κρύφτηκε στην μοναδική ομορφιά του ησυχαστηρίου για δεκαπέντε μέρες. Μακριά από το θόρυβο της δημοσιότητας.

Ξαναθυμήθηκα αυτή την ιστορία καθώς ανηφόριζα στο ολοκαίνουριο Eagles Villas. Στην καρδιά του ελαιώνα της οικογένειας, στο λόφο πάνω από το παλιό ιστορικό ξενοδοχείο. Εκεί στη σιγαλιά του βουνού, χαμένες ανάμεσα στο βαθύ λαδί των ελαιόδεντρων και με απρόσκοπτη θέα από παντού στο ατέλειωτο μπλε του πελάγου, στη απόληξη του Σιγγιτικού κόλπου, με την Αμμουλιανή να μοιάζει κυριολεκτικά τοποθετημένη στο κέντρο του βλέμματος, σαν μια πινελιά γης μέσα στο απέραντο γαλάζιο, εκεί λοιπόν δημιουργήθηκε το σύγχρονο τοπόσημο φιλοξενίας της περιοχής.

Μια όαση ιδανική που μοιάζει να είναι κάθε ένα από τα πιο μοναδικά αποκτήματα του ελληνικού τουρισμού, μια μονάδα που καταφέρνει σε αυτές τις 42 βίλες να συγκεράσει με απόλυτη ισορροπία την ανάγκη του μοντέρνου ταξιδιώτη για άνεση, γαλήνη και ιδιωτικότητα. Μια έννοια τόσο καταστρατηγημένη στον καιρό μας.

Με τις λεπτομέρειες αλλά κυρίως το στιλ μιας μεγάλης αναζήτησης πριν το τελικό αποτέλεσμα, που ξεκινά από τα εκπληκτικά αρχιτεκτονικά σχέδια του Στυλιανίδη που σεβάστηκε το περιβάλλον, την ιστορία του τόπου και τις ανάγκες του σημερινού επισκέπτη, δημιουργώντας ένα μοναδικό σύνολο νέας ελληνικής αρχιτεκτονικής, συνδιάζοντας τις πετρόκτιστες ξερολιθιές με τα φυτεμένα δώματα και τους κάθετους κήπους, έως τις επιλογές των υλικών που απαρτίζουν και ολοκληρώνουν αυτό το μοναδικό σύμπαν φινέτσας, λειτουργικότητας και ηρεμίας, στήθηκε ένα ονειρικό τοπίο που από την πρώτη στιγμή μου έδωσε την εντύπωση πως αποτελεί την φυσική κοσμική προέκταση της γειτονικής μοναστικής κοινότητας. Σε γαλήνη, ηρεμία και ανάταση της ψυχής καθώς το μεγαλείο της φύσης κυριαρχεί γύρω και μέσα σου. Μαζί με το περιβάλλον καταβάλλεται και μια εκπληκτική προσπάθεια να αναδειχθεί η σύγχρονη ελληνική γαστρονομία, ο πλούτος της ελληνικής γης και ο οινικός μας πολιτισμός.

Για το σύγχρονο αναχωρητή των πόλεων, η στιγμή που ο ήλιος δύει στον ορίζοντα της ορεινής Χαλκιδικής μοιάζει ένα πραγματικό μυστήριο της φύσης. Η αίσθηση της μοιρασιάς του ίδιου οπτικού πεδίου με κείνο των Μονών, λόγω υψομετρικής θέσης και γειτνίασης, καθώς απέχει από τα σύνορα του Όρους ελάχιστα, σε κατακλύζει. Βοηθά σε αυτό φυσικά η απόλυτη ησυχία του, μια ησυχία επιβλητική που σε βοηθά να ακούσεις το βουητό της μέλισσας στις λεβάντες των παρτεριών, το θρόισμα της καστανόξανθης στύπας που δεσπόζει φυτεμένη στα δώματα, τα τζιτζίκια στα λιόδεντρα καθώς χαράζει η μέρα. Και την ώρα του σούρουπου αν τυχόν σε βρει στην παραλία και σηκώσεις τα μάτια στο βουνό, το μάτι ανάμεσα στους φοίνικες μοιάζει να συναντά ένα τοπίο όμοιο με κείνο το καθηλωτικό τοπίο που συναντά κανείς στις γκάσπες του Μαρόκου που τις λούζει το απογευματινό φως βάφοντας τες πορτοκαλένιες.

Δεν μου άρεσαν ποτέ τα κραυγαλέα παλάτια που ξεφυτρώνουν στην ελληνική επικράτεια με ξιπασιά. Με κέρδισε απόλυτα αυτή η πρόταση νέου ελληνικού πολιτισμού φιλοξενίας που συνεχίζει επάξια τη σπουδαία παράδοση μιας οικογένειας παραδοσιακών ξενοδόχων που σέβονται την έννοια της ελληνικής φιλοξενίας και την προχωρούν με αγάπη και τόλμη στο μέλλον. Αυτή η μοναδική επένδυση των 11 εκατομμυρίων ευρώ, αυτά τα 70 στρέμματα αρμονίας είναι ένα αντίδωρο σε μια περιοχή που δίνει τις ομορφιές της απλόχερα και η οικογένεια των παραδοσιακών ξενοδόχων τα ανταποδίδει εξίσου γενναιόδωρα. Είναι ένα δείγμα του πως πρέπει να προχωρά ο τουρισμός στην Ελλάδα σήμερα. Με σεβασμό, ανθρώπινη διάσταση και όραμα.

*Εagles Villas, Ουρανούπολη, Χαλκιδική, Τ: +30 2377440060, Website