Η Μήλος του Παναγιώτη Μάργαρη

Του Κωστή Ζαφειράκη

Εικόνες: Παναγιώτης Μάργαρης

Μήλος: ένας προορισμός ο οποίος έχει χαραχτεί στη μνήμη μου, ένα υπέροχο γεμάτο φυσικές  ομορφιές νησί των Κυκλάδων. Υπήρξα Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Δημοτικό Ωδείο Μήλου από το 2004 έως το 2011 και όλα αυτά τα χρόνια ασχολήθηκα με τα καλλιτεχνικά δρώμενα του νησιού, σε πολύ έντονο βαθμό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι κάθε Κυριακή ταξίδευα με το πολύ μικρό αεροπλάνο, το οποίο πραγματοποιεί καθημερινές πτήσεις, και μόλις έφτανα εκεί άλλαζε η ψυχολογία μου. Ένιωθα ότι βρίσκομαι σε ένα μαγικό μέρος με υπέροχη αύρα.

Το νησί αυτό αποτελεί για μένα τον ορισμό των αξέχαστων καλοκαιρινών διακοπών. Τα νερά του και οι αναρίθμητες επιλογές, όσον αφορά το κολύμπι και την ψυχική χαλάρωση, το καθιστούν μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο. Δύο ακόμη χαρακτηριστικά του; Οι γλυκύτατοι και φιλόξενοι άνθρωποι και το υπέροχο φαγητό.

Οι παραλίες της; Ό,τι και να πω είναι λίγο. Πρώτα απ όλα, διαθέτει, αν δεν κάνω λάθος, πάνω από 60 και οι επιλογές που έχει ο επισκέπτης είναι μοναδικές. Είναι γεμάτες χρώματα. Όχι μόνο το γαλαζοπράσινο της θάλασσας και το μπλε του ουρανού αλλά και το άσπρο, το μαύρο, το γκρίζο, το κόκκινο, το κίτρινο και το καφέ του εδάφους και των βράχων, καθώς και το χρυσοκίτρινο της άμμου. Το σήμα κατατεθέν για μένα είναι το μαγικό Σαρακήνικο, όπου η δομή του εδάφους δημιουργεί την αίσθηση του σεληνιακού τοπίου και σε συνδυασμό με τις αποχρώσεις του ουρανού και της θάλασσας εντυπωσιάζει και χαράζεται για πάντα στη μνήμη.

Το αγαπημένο μου στέκι; Το παραδοσιακό καφενείο του Άστακα. Κάθε Κυριακή βράδυ ήταν ο καθιερωμένος τόπος συνάντησης μας με τον στενό μου φίλο Αβέρκη Γαιτανή, ο οποίος, ως αντιδήμαρχος, είχε προσφέρει τα μέγιστα στη Μήλο- θαύμαζα την αγάπη και ανιδιοτελή προσπάθεια του για την εξέλιξη του νησιού. Παραμένει ακόμα και σήμερα ένας από τους καλύτερους φίλους μου.

Η «Εργίνα» στην Τρυπητή είναι ένα μαγαζί όπου αντίστοιχης ποιότητας και ιδιαιτερότητας δυσκολεύεσαι να βρεις ακόμα και στην Αθήνα. Μαγειρεύει η ίδια η ιδιοκτήτρια και υπάρχουν αμέτρητες σπεσιαλιτέ: κεφτεδάκια κοκκινιστά με λαζάνια παραγωγής τους, τοπικά πιταράκια, κοκκινιστό κρέας με πουρέ μελιτζάνας και πολλά ακόμα, τα οποία κάνουν το συγκεκριμένο εστιατόριο πολύ ιδιαίτερο.

Μια εμπειρία, η οποία μου έχει μείνει αξέχαστη, είναι η συναυλία που κάναμε μαζί με το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στο Συνεδριακό Κέντρο Μήλου. Κι αυτό διότι ξαφνικά άρχισαν θυελλώδεις άνεμοι και αντί να φύγουμε την επομένη της συναυλίας αποκλειστήκαμε στο νησί για 4 μέρες. Δεν μπορούσε το αεροπλάνο να προσγειωθεί και όλες οι πτήσεις ματαιωνόντουσαν συνεχώς. Αυτό βέβαια είχε και τα θετικά του, διότι, μιας και με το Λαυρέντη είμαστε πολύ αγαπημένοι φίλοι, κάναμε καλή παρέα, επισκεφτήκαμε κάθε γωνιά του νησιού, κάθε ταβερνάκι και τώρα όλο αυτό το θυμόμαστε ως μια ευχάριστη εμπειρία.

Οι μνήμες μου από τη Μήλο, μιας και την έζησα από κοντά για 7 χρόνια, είναι πολύ όμορφες. Με ικανοποιεί πολύ το γεγονός ότι συνέβαλλα στο να δημιουργηθεί ένα πολιτιστικό υπόβαθρο στο νησί, απέκτησα μαθητές στην κιθάρα, οι οποίοι αργότερα, ως φοιτητές ήρθαν και με συνάντησαν στην Αθήνα, συνέχισαν τις σπουδές τους και τώρα είναι εξαιρετικοί κιθαρίστες. Το 2011 ήταν η τελευταία χρονιά που επισκέφθηκα τη Μήλο ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ωδείου. Αναγκάστηκα να παραιτηθώ από τη θέση αυτή διότι η νέα δημοτική αρχή ήταν τελείως αντίθετη με την πολιτισμική ανάπτυξη στο νησί και εκτός της αισθητικής μου, οπότε μου ήταν δύσκολο να συνεργαστώ με τοπικούς παράγοντες με χαμηλό πολιτισμικό υπόβαθρο και κουλτούρα. Αυτά σε συνδυασμό με το χρόνο μου, ο οποίος είχε αρχίσει να είναι πολύ περιορισμένος λόγω των πολλών συναυλιών, με οδήγησαν στην απόφαση να σταματήσω αυτά τα υπέροχα εβδομαδιαία ταξίδια στη Μήλο. Είναι όμως πάντα μέσα στην καρδιά και την ψυχή μου, και οι υπέροχοι κάτοικοι και οι μοναδικές και σπάνιες φυσικές ομορφιές αυτού του ευλογημένου τόπου και συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους, να την επισκεφτείτε το συντομότερο.

*Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.