Η πολυτελής οικία Χιντλιάν στην παλιά πόλη της Φιλιππούπολης στη Βουλγαρία

Κατά τον 19ο αιώνα διέθετε ζεστό τρεχούμενο νερό και ατμόλουτρο σε ένα μαρμάρινο λουτρό «ανατολίτικου στιλ», ενώ από το σιντριβάνι του σαλονιού έρεε ροδόνερο.

Πλάτων Κλεανθίδης

6 Ιανουαρίου 2024, 7:07 μμ

Πλάτων Κλεανθίδης

6 Ιανουαρίου 2024, 7:07 μμ

Η οικία Χιντλιάν αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα παραδοσιακής πολυτελούς κατοικίας της περιόδου της «Εθνικής Αναγέννησης» στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας.

Η παλιά πόλη του Πλόβντιβ ή Φιλιππούπολη στα ελληνικά, αποτελεί διατηρητέο αρχιτεκτονικό και ιστορικό μνημειακό σύνολο, είναι υπό την αιγίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ και μαζί με τη Ματέρα της Νότιας Ιταλίας αναδείχθηκαν πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης για το έτος 2019.

Η οικία που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο κατασκευάστηκε την περίοδο 1835-40 από άγνωστους πρωτομάστορες για λογαριασμό του Στέπαν Μανούκ ενός πλούσιου Αρμένιου έμπορου, ο οποίος επειδή ταξίδευε συχνά για δουλειές στην Ινδία πήρε το νέο όνομα Χιντλιάν.

Η πολυτελής οικία έχει δύο επίπεδα. Το ισόγειο που χρησιμοποιούνταν από την οικογένεια Χιντλιάν ως κατοικία, ενώ ο όροφος που ήταν πιο πλούσια διακοσμημένος, προοριζόταν για τους επισκέπτες.

Αυτό που εντυπωσιάζει στο ισόγειο και κάνει την κατοικία να ξεχωρίζει από τα άλλα σπίτια της περιοχής είναι το μαρμάρινο λουτρό «ανατολίτικου στιλ», με θολωτή οροφή και φεγγίτη που διέθετε ζεστό τρεχούμενο νερό και ατμόλουτρο τουρκικού τύπου.

Μια εσωτερική σκάλα οδηγεί στον όροφο, σε μια ευρύχωρη αίθουσα, που ονομάζεται χαγιάτι που χρησιμοποιείτο ως χώρος καθιστικού, με δωμάτια να ανοίγουν στις δύο πλευρές.

Ένα από τα υπνοδωμάτια του ισογείου με διακοσμητική κόγχη

Η αίθουσα διαθέτει επίσης ένα σιντριβάνι σε μια ζωγραφισμένη κόγχη που στο παρελθόν έρεε ροδόνερο δείχνοντας έτσι το μέγεθος της ευμάρειας του Χιντλιάν.

Η κατοικία είναι γεμάτη με εξαιρετικά έπιπλα εποχής. Οι τοίχοι είναι πλούσια διακοσμημένοι με διαφορετικά φυτικά και γεωμετρικά μοτίβα.

Η ευρύχωρη αίθουσα του ορόφου, που ονομάζεται χαγιάτι που χρησιμοποιείτο ως χώρος καθιστικού

Σε ένα τοίχο κάθε μεγάλου δωματίου υπάρχει μια διακοσμητική κόγχη τύπου «αλαφράγκα» που σημαίνει «στο γαλλικό στυλ», δηλαδή κατά τον δυτικό τρόπο.

Το σιντριβάνι σε έναν τοίχο του χαγιατιού

Το σιντριβάνι σε μια ζωγραφισμένη κόγχη που έρεε ροδόνερο

Τα «αλαφράγκα» είχαν σκοπό να δημιουργήσουν μια ψευδαίσθηση ενός παραθύρου και εμφάνιζαν τοπία, νεκρές φύσεις, κουρτίνες, αποτελώντας ένα ανοικτό παράθυρο στον 19ο αιώνα.

Οι ζωγραφισμένοι τοίχοι απεικονίζουν την Αγία Πετρούπολη, τη Στοκχόλμη, τη Λισαβόνα, την Αθήνα, τη Βενετία, την Αλεξάνδρεια και την Κωνσταντινούπολη, πόλεις όπου ο ιδιοκτήτης ταξίδευε για την επιχείρησή του.