Η Τζώρζια και η Πάρος

Του Κωστή Ζαφειράκη (από τις αφηγήσεις της Τζώρτζιας Κεφαλά)

Η Τζώρτζια των ΜΠΛΕ, κάνει μια βουτιά στο χρόνο και στην Πάρο και μας αποκαλύπτει το νησί-σπίτι της. Ακολουθείστε τις ταξιδιωτικές της οδηγίες ασυζητητί.

Η Πάρος για μένα είναι το συνώνυμο του φωτός. Ίσως η μεγαλύτερη αξία αυτής της ανάμνησης έρχεται από το γεγονός ότι το διαπίστωσα όταν ήμουν μικρή. Όταν ακόμα δεν ήξερα τον Απόλλωνα και κανένα από τα νησιά, τα γνωστά για την έκρηξη φωτός που χτυπάει τα μάτια και την ψυχή σαν ωστικό κύμα.

Μεγαλωμένη στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα σε ένα ημιυπόγειο, απορούσα πως η γιαγιά μου, μία μεσογειακή μελαχρινή γυναίκα, έλαμπε σαν άγγελος κάτω απ’τον μεσημεριανό ήλιο…Κατέβηκα απ’το καράβι λοιπόν και κοιτούσα με μισόκλειστα μάτια, κλέβοντας εικόνες που χαράκτηκαν στο νου. Τη θάλασσα, το λιμάνι, τα μικρά μαγαζάκια που υπάρχουν ακόμα στην παραλία, άλλωστε σε ένα από αυτά θα δούλευα βοηθώντας τον πατέρα μου να φέρει βόλτα το σουβλατζίδικό του! Έτσι και έγινε λοιπόν!

Έπιασα δουλειά 9 χρονών, κι άρχισα να μαζεύω απίστευτες εμπειρίες! Είχαμε το καλύτερο σουβλάκι της περιοχής, με ουρές έξω απ’το μαγαζί που ανήκαν σε όλες τις φυλές της γης και αμέτρητους φίλους, μιας και ο μπαμπάς έχει το χάρισμα να τραβάει την προσοχή με χιούμορ και τρέλα..

Η Πάρος είναι το μόνο μέρος που θεωρώ «σπίτι μου» σε αυτό τον μάταιο ντουνιά.. Μπορώ να προτείνω ένα μέρος για να ξεκινήσει κάποιος την σχέση του με το τραγούδι…μιας και λειτούργησε για μένα…Στον κάμπο της Πούντας, εκεί που πάνε τα ferry boats  απέναντι στην Αντίπαρο, υπάρχει ένας κωνικός λόφος στο βορρά, όπου σκάει η φωνή σου εκεί και γυρίζει πίσω μαγεμένη…

Αναρρίχηση στο βράχο που είναι μέσα στη θάλασσα απέναντι από την παραλία της Τρυπητής. Κάθε αποτυχημένη προσπάθεια καταλήγει σε δροσερή βουτιά. Αν θέλουμε κάτι πιο στεγνό…όμορφα Boulder μας περιμένουνε στα στρογγυλά καλλίγραμμα βράχια πίσω απ’την παραλία, στις Κολυμπήθρες.

Γιόγκα στην Αλυκή στο Yoga Paros, 100 μέτρα απ’την παραλία, για εσωστρεφείς στιγμές. Και για εξωστρεφείς βρίσκεις τον φίλο μου τον Γιώργο στην Πούντα για Windsurf ή Kitesurf!

Να πας στις Πεταλούδες. Το γνωστό μέρος, όπου οι πεταλούδες ξεκουράζονται κατά τη διάρκεια του μεταναστευτικού τους ταξιδιού, αλλά αντί να τις ενοχλήσεις, κάθεσαι κάτω από τους αιωνόβιους κέδρους που έχει στην είσοδο και λες μια προσευχή απευθυνόμενη σ’ όποιον εσύ επιλέξεις, για να βρει το ανθρώπινο γένος τον δρόμο του.

Τρως υπέροχα πιάτα που θα βρεις στο νησί. Δεν τρως εξεζητημένα  θαλασσινά σαν γουρούνι, γιατί η υπεραλίευση έχει επηρεάσει την θαλάσσια ζωή και εκεί…Καλό θα ήταν όμως, να αγοράσεις ένα πήλινο δοχείο για να φτιάχνεις ρεβύθια μόνος σου τις κρύες νύχτες του χειμώνα..

Απίθανες κακκαβιές που για να γίνουν σωστά, πρέπει το ψάρι μόλις να έχει πιαστεί και  μαγειρευτεί σε τσουκάλι μόλις η βάρκα πιάσει τα Φηρά στη νησίδα του Κάβουρα, και αν έχεις και τον παππού σου να τη μαγειρέψει…ακόμα καλύτερα!

Βλέπεις μια υπέροχη δύση ηλίου ανεβασμένος στο κάστρο της Παροικιάς, πας για γλέντι , χορό και μεζέ σε κάποιο από τα πανηγύρια της Αγίας Άννας και αφού πιείς αρκετά, αν θες  δείχνεις το στήθος σου στα περαστικά πλοία που μπαίνουν στο λιμάνι..

Αν θες να θυμηθείς πως κάποτε όλα ήταν ένα, ψάχνεις να βρεις το τοίχος που ένωνε πριν 7.000 χρόνια περίπου την Πάρο με την Αντίπαρο!

Δεν φεύγεις από την Πάρο, χωρίς να περάσεις από τη φίλη μου την Ρία  στην Πούντα (Πάρου-Αντιπάρου) και το εργαστήρι της «argilos» για να φτιάξεις με τα χεράκια σου και τις οδηγίες της ένα αναμνηστικό από πηλό. Κι έλα μια βόλτα κι απ’ το σπίτι μου, που είναι εκεί κοντά, για να μου πεις ένα «γειά»…