Η Βουλγαρία επενδύει στις παραλίες και στον ιαματικό τουρισμό

Σε ένα πρόσφατο Road Trip με την φίλη μου την Μαρία συνειδητοποίησα για ακόμα μια φορά πόσο όμορφη είναι η Βουλγαρία και πόσο πολύ έχει επενδύσει τα τελευταία χρόνια στον τουρισμό της.

Σύμφωνα με μια τελευταία έρευνα του Οργανισμού Τουρισμού της Βουλγαρίας η προβολή και προώθηση της χώρας ως προορισμός για διακοπές, αύξησε ραγδαία όσους επισκέπτονται την γειτονική χώρα για τις παραλίες της Μαύρης Θάλασσας αλλά και τις ιαματικές πηγές. 

Άλλωστε συγκαταλέγεται μαζί με την Ισλανδία στις χώρες με τις περισσότερες ιαματικές πηγές στην Ευρώπη. (1.600 υδάτινες και 500 ιαματικές)

Ο τουρισμός δεν είναι κάτι άγνωστο για την Βουλγαρία μιας και αποτελούσε πόλο έλξης και των κατοίκων της αλλά και αυτών από τα υπόλοιπα Κουμμουνιστικά καθεστώτα και κυρίως την Ρωσία. Με την πτώση του τοίχους και την αλλαγή του καθεστώτος γνώρισε μια κατακόρυφη αύξηση των επισκεπτών αλλά και των επενδύσεων σε έργα υποδομής.

  Σε όποιο σημείο της χώρας και να βρεθείς θα ακούσεις για τις ευεργετικές ιδιότητες των ιαματικών πηγών. Ξεκινώντας από το κοντινό μας Σαντάνσκι, με 6 ιαματικές πηγές τις οποίες επισκέπτονταν Ρωμαίοι και Βυζαντινοί αυτοκράτορες, όποια κατεύθυνση και αν πάρει κανείς θα βρεθεί κοντά σε κάποιο τουριστικό θέρετρο το οποίο τα τελευταία χρόνια επιλέγουν κυρίως Γερμανοί και Βρετανοί τουρίστες για να απολαύσουν τις ευεργετικές ικανότητες των νερών και της θεραπευτικής λάσπης.

Πηγαίνοντας προς το σημερινό Πλόβντιφ, που οι Έλληνες επιμένουμε να ονομάζουμε μέχρι και σήμερα Φιλιππούπολη μπορεί κανείς να κάνει στάσεις για να θαυμάσει πολλές από τις ιστορικές πόλεις της χώρας. Νότια βρίσκεται η πόλη Χισάρια που ιδρύθηκε στην περιοχή γύρω στο 6.000 π.Χ. λόγω των θερμών μεταλλικών πηγών. Σήμερα, η Χισάρια έχει 22 πηγές με θερμοκρασία από 41°C έως 52°C και είναι όλες πόσιμες. Ουρές σχηματίζει κόσμος που γεμίζει πλαστικά μπουκάλια και μπιτόνια με νερό από τις ειδικά διαμορφωμένες βρύσες στο κέντρο της πόλης.

Σε όλη την διαδρομή αλλά και σε κάθε πόλη μικρή η μεγάλη δεν λείπουν τα απέραντα πάρκα και το πράσινο. Οι Ρωμαϊκοί τάφοι και το τοίχος της πόλης παραπέμπουν στα Ρωμαϊκά κτίσματα της Θεσσαλονίκης.

Στο κέντρο της πλατείας ένα σιντριβάνι με την μορφή ενός γυναικείου αγάλματος εξιστορεί έναν παλιό μύθο που μου διηγήθηκε η Μαρία:

“Μια φορά και έναν καιρό στα περίχωρα του Χισάρ ζούσε μια κοπέλα που ήταν πάρα πολύ όμορφη. Όταν την είδε ο Χασάν Μπέης μαγεύτηκε και την πήρε στα χαρέμια του. Αλλά όσα πανάκριβα δώρα και αν της πρόσφερε δεν κατάφερε να την κάνει δική του. Θυμωμένος και προσβεβλημένος ο πασάς αποφάσισε να ταπεινώσει το κορίτσι. Κάλεσε, λοιπόν, πολλούς φίλους του και διέταξε να ξεντύσουν την κοπέλα, να την πασαλείψουν με ροδόνερο για να βγει και να σερβίρει το επιδόρπιο στους καλεσμένους. Όταν εμφανίστηκε μπροστά σε όλους περήφανη, όμορφη με το μεγάλο ταψί που κουβαλούσε στο κεφάλι της, πλησίασε τον μπέη και με πολύ δύναμη τον χτύπησε με το ταψί στο κεφάλι. Για να την τιμωρήσουν άναψαν φωτιά και προσπάθησαν να την κάψουν. Δύο δάκρυα έσταξαν από τα ωραία της τα μάτια. Εκείνη τη στιγμή άνοιξε η γη και από μέσα της ανάβλυσαν ιαματικά νερά. Η καλλονή βούτηξε μέσα και χάθηκε για πάντα.

Επόμενη στάση το Πλόβντιφ, πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2019 και ίσως η ομορφότερη πόλη της Βουλγαρίας. Μεγάλα πάρκα, σιντριβάνια, απέραντοι πεζόδρομοι. Η παλιά πόλη έχει διασωθεί και μπορεί κανείς να θαυμάσει δεκάδες σπίτια του 18ου και 19ου αιώνα. Σκουπίδια, γκράφιτι και βανδαλισμούς δεν θα συναντήσει κανείς πουθενά.

Το σήμα κατατεθέν της το ρωμαϊκό θέατρο, το οποίο ανακαλύφθηκε κατά τις εργασίες κατασκευής ενός τούνελ στο ρωμαϊκό ωδείο και στο υδραγωγείο, ενώ μέρος του ρωμαϊκού σταδίου και συγκεκριμένα το κυκλικό του μέρος, ανακαλύφθηκε κάτω από τον μεγαλύτερο πεζόδρομο όχι μόνο του Πλόβντιφ, αλλά ολόκληρης της Βουλγαρίας, μήκους 2.564 μ. Γεμάτος καταστήματα όλων των ειδών, αποτελεί την περαντζάδα όλων των ηλικιών.

Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και τις ώρες και ημέρες αιχμής θα συναντήσει κανείς μποτιλιάρισμα στην εθνική οδό προς το Μπουργκάς στο οποίο συρρέουν τουρίστες και ντόπιοι για το μπάνιο και τις διακοπές τους. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη Βουλγαρική Ακτή της Μαύρης Θάλασσας και η τέταρτη μεγαλύτερη στη Βουλγαρία, μετά τη Σόφια, τη Φιλιππούπολη και τη Βάρνα, με πληθυσμό 200.271 κατοίκους. Το άλλοτε βιομηχανικό κέντρο επεξεργασίας αλιευμάτων με το περιβόητο λιμάνι τείνει να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα τουριστικά θέρετρα της χώρας που πολλοί ονομάζουν και Σαν Τροπέ της Βουλγαρίας. Εκτός από την πολυσύχναστη παραλία με την μεγάλη προβλήτα είναι γνωστή και για τους Υγροβιότοπους της λίμνης του Μπουργκάς η οποία είναι η μεγαλύτερη της Βουλγαρίας και βρίσκεται στο μέσο της πόλης. 

Από το πολυσύχναστο κέντρο με τα απέραντα πεζοδρόμια και τα δεκάδες γραφικά μαγαζάκια μπορεί κάποιος να βρεθεί στην προβλήτα όπου κάθε χρόνο τον Ιούλιο διάφοροι καλλιτέχνες δημιουργούν υπαίθρια γλυπτά από άμμο. Ακριβώς από επάνω εκτείνεται ένα από τα πολλά μεγάλα πάρκα της πόλης ενώ μερικά χιλιόμετρα παραπέρα ξεκινάει η λίμνη που στην Βόρεια πλευρά της έχει επίσης ιαματικές πηγές και η λάσπη της έχει ευεργετικές ιδιότητες. Πέραν αυτού είναι γνωστό σημείο συνωστισμού μεταναστευτικών πτηνών που ο επισκέπτης βλέπει συνεχώς στον ουρανό. 

Εδώ έχουν καταγραφεί οι υψηλότεροι αριθμοί στη Ευρώπη αποδημητικών ροδοπελεκάνων, αργυροπελεκάνων, καλαμόκιρκος και μαυροκιρκίνεζων. Τα τελευταία χρόνια ξενοδοχεία πολυτελείας, καζίνο και κάθε λογής επώνυμες εταιρίες έχουν ανοικοδομήσει την γύρω περιοχή με αποτέλεσμα να συναντά κανείς εμπορικά κέντρα και τουριστικά θέρετρα τεραστίων διαστάσεων. Στο Μπουργκάς θαυμάσαμε και ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα για σκέητ που μπορεί κανείς να δει στα Βαλκάνια καθώς και εντυπωσιακά μνημεία και κτήρια του κομμουνιστικού καθεστώτος. Σε πολύ κοντινή απόσταση και με λεωφορεία που εξυπηρετούν κάθε 40 λεπτά συναντάμε το Νεσέμπαρ και τη Σωζόπολη.

Το Νεσέμπαρ με ιστορία 3.000 χρόνων αποτελεί έναν από τους κυριότερους τουριστικούς προορισμούς της Βουλγαρίας. Το 1983, λόγω της ιστορίας της και των πολλών διαφορετικών πολιτισμών που πέρασαν από αυτή, ανακηρύχθηκε από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, θεωρούμενη ως “πόλη-μουσείο”. Χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά μνημεία αποτελούν οι εκκλησίες της και άλλα μνημεία, που αντικατοπτρίζουν και την εξέλιξη της ιστορίας της μέσα από τους διαφορετικούς πολιτισμούς που πέρασαν από αυτήν.

Παρομοίως η Σωζόπολη είναι ένα από τα μεγαλύτερα παραθαλάσσια θέρετρα της χώρας, οπότε τουρίστες από όλο τον κόσμο έρχονται για να απολαύσουν τις αμμώδεις παραλίες, την ιστορία και τον πολιτισμό, την ανάμεικτη κουζίνα (Βαλκανική και Μεσογειακή), και την ατμόσφαιρα του γραφικού θέρετρου. Το σύμβολο της πόλης – η άγκυρα, εμφανίζεται στην μέση του κεντρικού της δρόμου καθώς και σε πολλά αρχαία νομίσματα που εκθέτονται στο αρχαιολογικό της μουσείο.

Πέρα από τις εκκλησίες τα γραφικά σοκάκια και την παραλία της ένα άλλο αξιοθέατο που συγκεντρώνει τουρίστες είναι το πέτρινο μνημείο προς τιμή του μουσικού Georgi Minchev. Ο Γκεόργκι Μίντσεφ που πέθανε το 2001 ένα ήταν ένα από τους πιο αναγνωρισμένους και αγαπητούς Βούλγαρους μουσικούς και τραγουδιστές. Πρωτοπόρος της ροκ μουσικής στη Βουλγαρία καθώς και ς ένας από τους υποστηρικτές της αποκατάστασης της δημοκρατίας στη χώρα. Πολλά από τα τραγούδια του έγιναν κλασικές ροκ επιτυχίες.

Παρά την αλματώδη ανάπτυξη και την συνειδητοποίηση της σημασίας του τουρισμού η Βουλγαρία κρατάει κάτι από το παραδοσιακό της χρώμα που δεν έχει αλλοιώσει η επέλαση του τουρισμού. Απέραντα πάρκα, παραλίες, ωραίο φαγητό, οικονομικές τιμές, λίμνες, ποτάμια, αρχαιολογική χώροι, μουσεία κατατάσσουν τη Βουλγαρία σε μια από τις κοντινότερες και καλύτερες επιλογές για διακοπές, απόδραση, χαλάρωση.