Ιορδανία : Γητεύτρα της Ανατολής

 Κατερίνας Καραμφυλίδου

H Ιορδανία μια χώρα εντυπωσιακών αντιθέσεων, η πιο ανοιχτή χώρα της Μέσης Ανατολής, ένα μοναδικό μωσαϊκό ανθρώπων, πολιτισμών και εικόνων που κουβαλάς για πάντα. Παρά το γεγονός ότι συνορεύει με χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση, όπως το Ιράκ, τη Συρία, τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και με τα παλαιστίνια εδάφη, είναι η ασφαλέστερη και πιο ειρηνική χώρα στην περιοχή, με ισχυρή αλλά διακριτική ασφάλεια. Εκεί δεν θα νιώσετε ποτέ ξένος και ανασφαλής, αφού οι κάτοικοι της είναι εξαιρετικά φιλικοί και φιλόξενοι, πρόθυμοι να σας κάνουν να νιώσετε το σπίτι τους σαν δεύτερο σπίτι σας.

O πληθυσμός στην Ιορδανία αποτελείται από 96% μουσουλμάνους και 4% χριστιανούς. Πάνω από το 60% είναι Παλαιστίνιοι, που οι περισσότεροι έχουν βιώσει το δράμα του πολέμου των 6 ημερών, σαν τον Σαλίμ, γενημμένο το 1967, ένα από τα παιδιά της τραγωδίας και της καταστροφής όπως αποκαλούν τη γενιά του, δείχνουν να έχουν ξεπεράσει τα τραύματα τους και κοιτούν μπροστά. Είναι μια χώρα ανοικτή και ανεκτική στα θέματα της θρησκείας, της ενδυμασίας, της μαντίλας και ο άνεμος του φιλελευθερισμού πνέει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, ενώ καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες να τραβήξουν το δρόμο προς τη Δύση. Σ’ αυτό έχει συμβάλλει πολύ και η Παλαιστίνια βασίλισσα Ράνια, σύζυγος του βασιλιά Αμπτάλα του Β’, με σημαντικό έργο στην εκπαίδευση των νέων, την χειραφέτηση, τον τουρισμό αλλά και στην ένθερμη υποστήριξη του παγκόσμιου πολιτιστικού και θρησκευτικού διαλόγου.

Εδώ θα δεις ισχυρές οικογένειες Βεδουίνων να ζουν σε βίλες στην πλούσια περιοχή Νοur στο Αμμάν, άλλα πολλοί να εξακολουθούν να έχουν τις νομαδικές σκηνές έξω στο κήπο τους, και να καλωσορίζουν τους επισκέπτες τους πρώτα σ’ αυτές. Σήμερα η Ιορδανία των 7 εκατομμύριων αν και είναι στο ΔΝΤ, με το κύμα των 1,5 εκατομμυρίων Σύριων προσφύγων να ανεβάζει την ανεργία στο 30%, γνωρίζει 1, 5 % ανάπτυξη, και το 12% των εσόδων της προέρχεται από τον τουρισμό.

Aμμάν, η πολύβουη πρωτεύουσα

Το Αμμάν είναι η πρωτεύουσα του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας, με πληθυσμό μεγαλύτερο των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων. Είναι η πόλη που θα σε υποδεχθεί όταν φτάσεις στην Ιορδανία με αεροπλάνο και αποτελεί μια καλή βάση για να εξερευνήσεις την γύρω περιοχή. Γεμάτη εκπλήξεις για τον επισκέπτη, μια πόλη που ακροβατεί ανάμεσα στην πλούσια αρχαία ιστορία της και τον πολιτισμό, που ξεκινά από την χαλκολιθική εποχή και τα χρόνια της Βίβλου, μέχρι τους Έλληνες, τους Ρωμαίους που την κατέκτησαν και αργότερα του Βυζαντινούς, την ανατολίτικη της φιλοσοφία και στην αγωνία της να συναγωνιστεί μεγάλες πολύβουες μητροπόλεις της Ανατολής όπως το Ντουμπάι σε ανοικοδόμηση και την Κωνσταντινούπολη σε κυκλοφορία. Χτισμένη πάνω σε λόφους, κατά τα πρότυπα της Κωνσταντινούπολης, της Ρώμης και της Λισσαβόνας. Σήμερα οι λόφοι είναι πια δεκαεννέα, με την απόλυτη κυριαρχία του μπεζ χρώματος στα κτίρια και τις κατοικίες που απλώνονται πάνω τους, ένα χρώμα ιδιαιτέρως αγαπητό στον σύγχρονο αραβικό κόσμο, ως συνέχεια στο χρώμα της ερήμου που την περιβάλει.

Στην ανατολική πλευρά κυριαρχεί η εργατική τάξη στα πολύβουα Σουκ με τους στενούς δρόμους τα ανατολίτικα καφέ με τους ναργιλέδες, εκεί που είναι και τα περισσότερα παλάτια μέχρι στα δυτικά της πόλης με τις τεράστιες λεωφόρους όπου υψώνονται μεγάλα εμπορικά mall, καινούργια κτίρια και κατοικίες της αστικής τάξης, αλλά και ουρανοξύστες που το ύψος τους τείνει να σκεπάσει τους άλλοτε επιβλητικούς μιναρέδες. Η πόλη παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα αντίθεση για τον ταξιδιώτη. Στην ακριβή περιοχή Abdoun νοτιοδυτικά βρίσκονται τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, μοντέρνα καφέ, clubs κινηματογράφοι και εστιατόρια, όπου οι ντόπιοι ντυμένοι με τις τελευταίες επιταγές της μόδας διασκεδάζουν, όμως η αληθινή καρδιά του Αμμάν χτυπά στην παλιά πόλη. Τα μικρά μαγαζιά με τις αραβικές φορεσιές, τα κομπολόγια, τις αραβικές τσαγιέρες, τα περίτεχνα βεδουίνικα ασημένια κοσμήματα, τα κρυστάλλινα μπουκάλια με τα αραβικά αρώματα, τις μικρές αγορές με τα φρούτα και λαχανικά, τα ζαχαροπλαστεία με τα τεράστια ταψιά με σιροπιαστό κιουνεφέ σιμιγδαλιού ή κανταϊφιού, τα καφενεία με τους αργιλέδες και τους μυρωδάτους καφέδες με κάρδαμο, συνθέτουν το σκηνικό της Μέσης Ανατολής.

Εκεί βρίσκονται πολλά καφενεία που θα σας μεταφέρουν πίσω στο χρόνο όπου οι ντόπιοι κάθε ηλικίας από νέους φοιτητές μέχρι και γυναίκες μόνες, απολαμβάνουν τον αργιλέ τους. Ανηφορίστε στον ψηλότερο λόφο του Τζεμπέλ Αλ Κάλα, εκεί που βρίσκεται η ακρόπολη που χρονολογείται από τους ελληνιστικούς χρόνους, με την εντυπωσιακή πανοραμική της θέα και τα ερείπια του ναού του Ηρακλή, όπου κατά την παράδοση βρίσκονταν το κολοσσιαίο άγαλμα του, ύψος 10 μ. Απέναντι από την Ακρόπολη στην πλαγιά του λόφου βρίσκεται το επιβλητικότερο από τα μνημεία, το ρωμαϊκό θέατρο (2ο αι μ.Χ.), χωρητικότητας 6.000 θέσεων και το Εθνολογικό Μουσείο.

Πέτρα, η μυστηριώδης

Η περιήγηση στην αρχαία Πέτρα είναι μια εμπειρία που θα την κουβαλάς για πάντα μέσα σου. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που πρέπει να κάνει στη ζωή του ένας ταξιδιώτης. Κατεβαίνοντας το φαράγγι σε μια οροσειρά από μαλακό ψαμμίτη, εκεί που ο ουρανός στενεύει, παρατηρείς τη φύση να αποσύρει τη χρωματική παλέτα της, παραδομένη στην απόλυτη κυριαρχία του κόκκινου. Σ’ αυτήν την αρχαία πόλη που μετρά πάνω από 2300 χρόνια μεγαλούργησαν οι Ναβαταίοι, από τον 3ο αιώνα π.Χ. με τον αξιοθαύμαστο πολιτισμό τους. Γνώστες της τεχνολογίας του νερού, εξόπλισαν την πόλη τους με υπόγειες σήραγγες και θαλάμους νερού έτσι ώστε να είναι αυτάρκεις μπροστά στην άνυδρη γη. Οι φόροι που εισέπρατταν για τη διέλευση του εμπορίου και τη διακίνηση του μύρου, λιβανιού και χρυσού, από το στενό πέρασμα, τους έκανε πολύ ισχυρούς μέχρι τον 2ο αι. μ.Χ. που τους κατέλαβαν οι Ρωμαίοι. Χάρη σ΄ αυτήν τη δύναμη τους σήμερα θαυμάζουμε αρχιτεκτονικά μνημεία του μεσανατολικού πολιτισμού, με έντονα σημάδια από τον ελληνιστικό και ρωμαϊκό πολιτισμό, όπως το θησαυροφυλάκιο, ή αλλιώς Ελ Χαζνέ με πρόσοψη ύψους 40 μέτρων, το Μοναστήρι El Deir σκαρφαλωμένο ψηλά, το θέατρο χωρητικότητας 3.000 ατόμων, τα λουτρά, τις κατοικίες και τους βασιλικούς τάφους, όλα λαξευμένα στον κατακόκκινο ψαμμίτη.

Οι Βεδουίνοι κατοικούσαν στους τάφους και τους ναούς της Πέτρας μέχρι το 1981, όταν το κράτος τους μετεγκατέστησε σε ένα καινούργιο χωριό λίγο έξω από την αρχαία πόλη. Σήμερα είναι οι μόνοι που επιτρέπεται να απασχολούνται με τον τουρισμό της Πέτρας, μεταφέροντας με καμήλες και γαϊδουράκια τους τουρίστες στα δύσβατα μονοπάτια της ή πουλώντας παραδοσιακά έργα λαϊκής τέχνης και κοσμήματα στα μικρά μαγαζάκια κάτω από τους κόκκινους βράχους, πολλά από αυτά φτιαγμένα από τους ίδιους.

Μια στάση στο καφέ-αναψυκτήριο για να πιείτε τον ωραιότερο καφέ με κάρδαμο της Ιορδανίας και να χαζέψετε τους καμηλιέρηδες μπροστά στο θησαυροφυλάκιο επιβάλλεται πριν συνεχίσετε για τα 800 σκαλιά που οδηγούν στο Μοναστήρι εκεί ψηλά που σου κόβεται η ανάσα. Αν είστε από αυτούς που θέλουν να εξερευνήσουν κάθε σπιθαμή αυτού του μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (UNESCO) χρειάζονται τουλάχιστον 2 μέρες στη διάθεση σας.

Wadi rum, χαμένος στην έρημο

Η κόκκινη έρημος είναι από τα πιο εντυπωσιακά spots του πλανήτη Γη. Σημείο σταθμός για την ιστορία της Ιορδανίας, αφού από εκεί ξεκίνησε η επανάσταση των Αράβων κατά των Οθωμανών, με τη βοήθεια του Λόρενς της Αραβίας, το 1916, όταν συνέστησε σε τακτικό στρατό τις αντιμαχόμενες φατρίες της ανατολής και τους οδήγησε σε νικηφόρες μάχες. Στο Wadi Rum μπορείς να ζήσεις το παραμύθι της ερήμου στην ανατολή, εκεί που το φως παίζει τα παιχνίδια του με την κόκκινη άμμο όλη τη διάρκεια της μέρας και σε παραδίδει στην γλυκιά παραίσθηση του σεληνιακού τοπίου με τους τεράστιους κόκκινους βράχους να βουλιάζουν στην κυριολεξία εντός της. Με ένα παλιό νοικιασμένο τζιπ θα συναντήσεις τουρίστες να κάνουν σαφάρι πάνω σε καμήλες και αραβικά άλογα, τα σύγχρονα καραβάνια της ερήμου, αλλά και πεζοπόρους, ορειβάτες και αναρριχητές να προσπαθούν να αναμετρηθούν με αυτόν τον εντυπωσιακά έρημο τόπο. Αν είσαι από τους τυχερούς και έχεις χρόνο αξίζει να κατασκηνώσεις ένα βράδυ στους ειδικούς τουριστικούς καταυλισμούς των βεδουίνων σε σκηνές που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τις ανέσεις ενός ξενοδοχείου. Να ζήσεις τις εικόνες των καραβανιών που ξαπόσταιναν το βράδυ δίπλα στη φωτιά, πριν συνεχίσουν το μακρύ ταξίδι τους πίνοντας αρωματικό τσάι και δοκιμάζοντας φαγητά όπως αρνί και λαχανικά ψημένα κάτω από την άμμο, το περίφημο Zarb, το bbq των Βεδουίνων, ακούγοντας τα τραγούδια τους, Να ζήσεις ξημέρωμα το παραμύθι του ήλιου που ξεπροβάλλει πίσω από τους ορεινούς όγκους των βράχων και των αμμόλοφων, όπως μοναδικά έχουν περιγράψει συγγραφείς σε μυθιστορήματα ή σκηνοθέτες σε ταινίες τους.

Αqaba, το πετράδι της θάλασσας

Ο ιδανικός τρόπος να ξεπλύνεις τον αχό της ερήμου είναι να κατηφορίσεις προς το νότο για ένα μικρό διάλειμμα στο λιμάνι της Aqaba, στην ερυθρά θάλασσα. Ο εντυπωσιακός βυθός της γεμάτος με κοράλλια και πολύχρωμα ψάρια είναι ιδανικός για καταδύσεις στα κρυστάλλινα νερά του. Η Άκαμπα είναι η μόνη διέξοδος της χώρας στην θάλασσα και στο μήκος της ακτογραμμής της που φτάνει στα 30 χλμ έχουν ξεκινήσει σημαντικά έργα για τη δημιουργία κολοσσιαίων τουριστικών εγκαταστάσεων, resorts, που θα αλλάξουν την εικόνα της περιοχής δημιουργώντας έναν ισχυρό πόλο έλξης παγκόσμιου τουριστικού ενδιαφέροντος που θα αναμορφώσει την περιοχή στο πιο σύγχρονο παραθεριστικό κέντρο της μέσης ανατολής. Ένα από αυτά είναι το “Marsa Zayed” έκτασης 3,2 εκατομμυρίων τ.μ. με συνολικά οκτώ ξενοδοχεία, με εμπορικούς δρόμους, μια μαρίνα και ένα τερματικό κρουαζιερόπλοιων εντός του και το “Saraya Aqaba” σαουδαραβικών συμφερόντων. Το μεγάλο στοίχημα εδώ είναι ο σεβασμός του τοπίου ώστε να μη γίνει η Άκαμπα η Ίμπιζα της μέσης ανατολής

Νεκρά Θάλασσα, η απόλυτη εμπειρία

Αν ταξιδέψεις ξανά προς το βορρά για τη Nεκρά Θάλασσα, στο δρόμο, δίπλα στα σύνορα με την Παλαιστίνη, το τοπίο παραδίδεται ξανά στην έρημο. Θα συναντήσεις τις προειδοποιητικές πινακίδες για την κινούμενη άμμο και τις γυμνές οροσειρές με διαφορετικά χρώματα του κόκκινου και του γκρίζου που προσπαθούν να κυριαρχήσουν η μια πάνω στην άλλη. Ανάμεσα τους υπάρχουν μικρές οάσεις με λιγοστές καλλιέργειες χουρμάδων και κηπευτικών. Η αχλή πάνω στο έρημο και το αφιλόξενο τοπίο λίγο πριν πέσει το φως δίνει ένα μοναδικό χρώμα στην έρημη φύση, σαν ένα μικρό αντίδωρο για τη σκληρότητα που υπέμεινε όλη τη μέρα. Και ξαφνικά παραδίδεσαι στο χαμηλότερο σημείο της γης, στα 420 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Εκεί που η αρμύρα καταστρέφει κάθε ζωντανή ύπαρξη, βουτάς στα νερά της Νεκράς Θάλασσας και αναμετριέσαι με ένα μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο. Τη βαρύτητα. Είναι αδύνατο να βουλιάξεις, παραδίδεσαι εντός της και ξαπλώνοντας πάνω στα νερά της. Αν κλείσεις τα μάτια σου και χαλαρώσεις και είσαι από τους τυχερούς και δεν έχει κόσμο γύρω σου, νιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην μήτρα της μητέρας σου. Καλό είναι να πάρετε μαζί σας ένα πλαστικό μαξιλαράκι για το κεφάλι. Τα ιαματικά νερά της και η λάσπη από το βυθό της κάνουν θαύματα τόσο στο δέρμα όσο και σε διάφορες παθήσεις. Αξίζει να μείνετε ένα βράδυ τουλάχιστον στα πολυτελή resort που βρίσκονται εκεί απολαμβάνοντας τις ειδικές θεραπείες και να προμηθευτείτε καλλυντικά άριστης ποιότητας για το πρόσωπο και το σώμα. Αν και στο αεροδρόμιο τα βρίσκεις πολύ φθηνότερα.Το μήκος της Νεκράς Θάλασσας είναι 70 χλμ αλλά το βάθος κάθε χρόνο μικραίνει κατά 80 πόντους, από την υπέραντληση του Ιορδάνη που χύνεται σ΄ αυτήν αλλά και από την εκμετάλλευση των τεράστιων μονάδων αλυκών, με κίνδυνο να απειλείται η ύπαρξη της στα επόμενα πενήντα χρόνια.

Για τον προσκυνητή

Η Ιορδανία τέλος είναι μια χώρα προορισμός και για τον ταξιδιώτη θρησκευτικού τουρισμού. Από τη πόλη της Γέρασα, που θεωρείται η Πομπηία της Μέσης Ανατολής με τις πολλές χριστιανικές εκκλησίες, τα Γάδαρα η πόλη της Καινής Διαθήκης, τη Μαδεβά της Π. Διαθήκης και σήμερα η πόλη των Χριστιανών, με τα εξαιρετικά ψηφιδωτά της όπως αυτό που συναντάμε στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου να παριστάνει τον χάρτη των Αγίων Τόπων, μέχρι το βαπτιστήριο του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό και το όρος Νebo όπου ο Μωυσής είδε για πρώτη φορά τη Γη της Επαγγελίας. Η θέα από την κορυφή του Νebo προσφέρει ένα πανόραμα των Αγίων Τόπων που εκτείνεται από την κοιλάδα του Ιορδάνη μέχρι την Ιεριχώ και την Ιερουσαλήμ. Κατεβαίνοντας το βουνό προς το Βαπτιστήριο του Αγ. Ιωάννη θα συναντήσεις τη βιβλική εικόνα πολλών νομάδων κτηνοτρόφων να στέκονται με στωικότητα δίπλα στο ποίμνιο τους και να πράττουν όσα η φύση τους επιτάσσει εδώ και χιλιάδες χρόνια στον ιερό αυτό τόπο. Δίπλα στον Ιορδάνη έχουν ανεγερθεί την τελευταία δεκαετία χριστιανικές εκκλησίες με την Ελληνική να δεσπόζει-προσφορά του Ιδρύματος Νιάρχου-πολύ κοντά στο Βαπτιστήριο και στο σημείο που οι πιστοί χριστιανοί βαπτίζονται στον ιερό ποταμό.

Info: H κουζίνα της Ιορδανίας είναι εξαιρετική, και αποτελεί ένα μεγάλο ατού αυτής της χώρας. Όπου και να φάτε θα ενθουσιαστείτε με τους μεζέδες τους, χούμους (πουρέ από ρεβίθια και ταχίνι), tabouleh, babaganoush (πολτός μελιτζάνας και ταχίνι), φαλάφελ µε µπαχαρικά, σαβαρµά από φέτες αρνίσιου κρέατος, κεφτεδάκια κιµπί και εξαιρετικά άσπρα τυριά. Εθνικό πιάτο τους είναι το Μansaf, αρνί με σάλτσα από αποξηραμένο γιαούρτι και ρύζι με ξηρούς καρπούς που περικλείεται μέσα σε δυο τεράστια φύλλα αραβικής πίτας, σερβιρισμένο σε ασημένιο δίσκο.

Αν χρειαστείτε ξεναγό ο Selim Sbitani +962795987445 [email protected] είναι ο άνθρωπος σας, σπουδαγμένος στην Ελλάδα με πολύ καλά ελληνικά.

To εισιτήριο για την είσοδο της Πέτρας είναι αρκετά ακριβό, 50JD για μια μέρα, 55JD για δυο μέρες και 60JD για τρεις.

Για την Ιορδανία απαραίτητη είναι η βίζα 40 JD.

Για την ευγενική πρόσκληση και την πραγματοποίηση του ταξιδιού ευχαριστούμε τη Royal Jordanian, το προξενείο της Ιορδανίας στη Θεσσαλονίκη και τον Οργανισμό Τουρισμού της Ιορδανίας.