Σε αυτή την πόλη οι κάτοικοι ζουν κάτω από τη γη

Στο δρόμο προς την κεντρική Αυστραλία, 848 χιλιόμετρα (527 μίλια) βόρεια των παράκτιων πεδιάδων της Αδελαΐδας, εντοπίζονται  διάσπαρτες άμμο-πυραμίδες. Γύρω τους, το τοπίο είναι εντελώς έρημο – πρόκειται για μια ατελείωτη έκταση που εντυπωσιάζει.

Αλλά καθώς κανείς προχωρά πιο πέρα στον αυτοκινητόδρομο, εμφανίζονται περισσότερες από αυτές τις μυστηριώδεις κατασκευές. Θυμίζουν, θα έλεγε κανείς, ξεχασμένα μνημεία.

Αυτά είναι τα πρώτα σημάδια ότι πλησιάζεις στο Coober Pedy, μια πόλη εξόρυξης οπαλίου με πληθυσμό περίπου 2.500 κατοίκων. Πολλές από τις μικρές κορυφές του Coober Pedy αποδεικνύουν την ύπαρξη ζωής υπογείως.

Καθώς ο καύσωνας των τριών μηνών συνεχίζεται στις ΗΠΑ και αλλού–με θερμοκρασίες που δε μπορούν να αντέξουν ούτε οι κάκτοι– και οι πυρκαγιές καίνε περιοχές της νότιας Ευρώπης, τι θα μπορούσαμε να μάθουμε από τους κατοίκους του Coober Pedy;

Μια μακρά ιστορία 

Το Coober Pedy δεν είναι ο πρώτος, ούτε καν ο μεγαλύτερος, υπόγειος οικισμός του κόσμου. Οι άνθρωποι μεταβαίνουν κάτω από τη γη για να αντιμετωπίσουν δύσκολα κλίματα εδώ και χιλιάδες χρόνια, από τους προγόνους του ανθρώπου που έριξαν τα εργαλεία τους σε μια σπηλιά της Νότιας Αφρικής πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια, μέχρι τους Νεάντερταλ που δημιούργησαν σταλαγμίτες σε ένα γαλλικό σπήλαιο κατά τη διάρκεια μιας εποχής των παγετώνων 176.000 χρόνια πριν. Ακόμη και χιμπατζήδες έχουν παρατηρηθεί σε σπήλαια, με σκοπό να αντιμετωπίσουν την υπερβολική ζέστη κατά τη διάρκεια της ημέρας στη νοτιοανατολική Σενεγάλη.

Πάρτε για παράδειγμα την Καππαδοκία, μια αρχαία συνοικία της κεντρικής Τουρκίας. Η περιοχή βρίσκεται σε ένα άνυδρο οροπέδιο και φημίζεται για την εντυπωσιακή, σχεδόν φανταστική γεωλογία της, με ένα τοπίο που φέρνει στο νου βασίλειο σε παραμύθι.

Μια αποτελεσματική λύση

Κατά μήκος του δρόμου προς το Coober Pedy είναι η κύρια πόλη. Με την πρώτη ματιά, μοιάζει με έναν συνηθισμένο οικισμό – οι δρόμοι είναι ροζ από τη σκόνη και υπάρχουν εστιατόρια, μπαρ, σούπερ μάρκετ και βενζινάδικα. Το Coober Pedy είναι τρομακτικά άδειο. Τα κτίρια έχουν μεγάλες αποστάσεις.

Αλλά κάτω από το έδαφος, ένας ολόκληρος κρυμμένος κόσμος αποκαλύπτεται. Καθώς εισέρχεται κανείς, υπόγεια περάσματα αποκαλύπτονται σταδιακά.

Στο Coober Pedy, τα υπόγεια κτίρια πρέπει να έχουν βάθος τουλάχιστον τεσσάρων μέτρων, για να αποφευχθεί η κατάρρευση της οροφής τους. Τα υπόγεια σπίτια παραμένουν σε τέλεια θερμοκρασία δωματίου, 24 ώρες την ημέρα, όλο το χρόνο.

Εκτός από την άνεση, ένα σημαντικό πλεονέκτημα της υπόγειας διαβίωσης είναι τα χρήματα. Το Coober Pedy παράγει δική του ηλεκτρική ενέργεια– αλλά ο κλιματισμός είναι συχνά απίστευτα ακριβός.

Πολλά υπόγεια σπίτια στο Coober Pedy είναι σχετικά προσιτά. Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης δημοπρασίας, το μέσο σπίτι τριών υπνοδωματίων πωλήθηκε έναντι περίπου 40.000 AU$ (26.000 δολάρια). Στα συν περιλαμβάνονται τα μηδενικά έντομα καθώς και η έλλειψη ηχητικής και φωτορύπανσης.

Παραδόξως, ο υπόγειος τρόπος ζωής μπορεί επίσης να παρέχει κάποια προστασία από τους σεισμούς. «Έγιναν δύο από τότε που μένω εδώ και ποτέ δεν πτοήθηκα», λέει ο Ράιτ μιλώντας στο BBC. Bεβαίως, το πόσο ασφαλείς είναι οι υπόγειες κατασκευές κατά τη διάρκεια της σεισμικής δραστηριότητας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το πόσο μεγάλες, πολύπλοκες και βαθιές είναι.

Ζήτημα υγρασίας

Μια σημαντική πρόκληση σε οποιαδήποτε υπόγεια κατασκευή είναι η υγρασία.

Όμως, στο Coober Pedy, οι συνθήκες είναι άνυδρες ακόμα και υπόγεια. «Είναι πολύ, πολύ ξηρά εδώ», λέει ο Ράιτ. Εξαερισμός προστίθενται για να εξασφαλιστεί η επαρκής παροχή οξυγόνου και να αποτραπεί η υγρασία.

Ίσως σύντομα οι περίεργες πυραμίδες άμμου του Coober Pedy αρχίσουν να εμφανίζονται και σε άλλα μέρη…

Πηγή: BBC