Βιέννη, η πόλη με τα πολλά “κοινοβούλια”.

της Στεφανίας Φίσκα

Βιέννη, η πόλη “κοινοβούλιο”. Και εξηγώ: Φτάνεις στη Βιέννη και περπατάς στην πόλη. Κάνεις μια στάση να φωτογραφίσεις το κτίριο μπροστα σου. Τριγυρνάς σε μια ξένη χώρα και να μην φωτογραφίσεις το επιβλητικό κτίριο που στεγάζει το Κοινοβούλιο; Ντροπή. Και τότε μαθαίνεις ότι δεν είναι το Κοινοβούλιο. Δεν τους πιστεύεις, μεχρι να γυρίσεις το κεφάλι σου σε μια πλήρη περιστροφή και να δεις οτι ολα τα κτίρια είναι παρόμοια. Μα πόσα κοινοβούλια σε μια πόλη;

Η Βιέννη ειναι μια όμορφη μεγαλούπολη, όπου όλα λειτουργούν ρολόι. Ας πούμε ότι το χιόνι σκέπασε τους ποδηλατόδρομους; Κανένα πρόβλημα αφού ο ευσυνείδητος (και καλοπληρωμένος φαντάζομαι) Αυστριακός υπάλληλος ξύπνα πρωί πρωί, παίρνει το ειδικό αμαξάκι του και αρχίζει να οργώνει την πόλη σπιθαμή προς σπιθαμή. Καθαρίζει τους ποδηλατόδρομους και τα πεζοδρόμια, γιατι εδώ ο ποδηλάτης και ο πεζός είναι “πάνω” από τον οδηγό αυτοκινήτου. Αυτό και αν είναι νέο.

Η Βιέννη δεν είναι από τις πόλεις που ευνοήθηκαν από μια ισχυρή γεωγραφική θέση -ούτε ηλιοφάνεια, ούτε θάλασσα, διαθέτει-, έτσι θα μπορούσες να πεις ότι ποντάρει στην αρχιτεκτονική των κτιρίων για να εντυπωσιάσει. Και το καταφέρνει. Πελώρια κτίρια, γκρίζου και λαδί χρώματος, με μπαρόκ στοιχεία. Μεγάλοι δρόμοι και μεγάλα πεζοδρόμια για απολαυστικούς περιπάτους.

Κάπου στο κέντρο θα συναντήσεις το “Passage des Palais Felster”. Είναι η παλαιότερη στοά μεσα στην οποία έχουν δημιουργηθεί με το πέρασμα του χρόνου καφέ και μια εξαιρετική σοκολατερί. Αν αντέχετε, μην ενδίδετε στο δέλεαρ της λευκής και μαύρης σοκολάτας. Εγώ εμολογώ ότι ενέδωσα στον γλυκό πειρασμό. Και δεν το μετάνοιωσα.

Η Βιέννη, γνωστή και ως “πολη της τέχνης και της μουσικής” με την Συμφωνική της, τον Μπετόβεν και τον Μότσαρτ, έχει έτοιμη μια σαγηνευτική λίστα αξιοθέατων για να πείσει τον επισκέπτη της να ξανάρθει…

“Η Σίσσυ και τα ωραία της…”

Τι να πει κανείς για την φιλέλληνα πριγκίπισσα που διέθετε εκεί δύο ανάκτορα; Ανάλογα με την διάθεση της και τον καιρό άλλαζε και κατάλυμα.. Το Hofburg είναι το χειμερινό παλάτι και είναι το μεγαλύτερο κάστρο της Βιέννης, μιας και ήταν η κατοικία της βιεννέζικης αριστοκρατίας. Αρχιτεκτονικό διαμάντι που περιλαμβάνει το αυτοκρατορικό παλάτι, αλλα και διάφορα μουσεία, ένα θερμοκήπειο, την Εθνική Βιβλιοθήκη (Austrian National Library) και τη Σχολή Ιππασίας. Εκεί ξεχειμώνιαζαν ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ και η γυναίκα του Σίσσυ.

Στο Schönbrunn είναι τα θερινά ανάκτορα. Οι κήποι του σε μαγεύουν. Το υγρό στοιχείο, το άπειρο πράσινο, σκέτη αρχοντιά, δικαίως ανακηρύχθηκε απο την Ουνέσκο “Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς”. Αποτελεί έργο του Φίσερ Φόν Έρλαχ και έχει χτιστεί με πρότυπο τις Βερσαλλίες. Σε στυλ «ροκοκό» και βαριά χρυσή διακόσμηση στα δωμάτια. Το άλσος που το περιβάλλει σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε σε γαλλικό στυλ. Τα πολυάριθμα ελληνικά αγάλματα που θα συναντήσεις διασχίζοντάς το θα σου υπενθυμισουν την αγαπη της πριγκίπισσας για τον ελληνικό πολιτισμό. Η αγάπη αυτη επιβεβαιώνεται και με την επίσκεψη της στην Κέρκυρα, όπου αργότερα χτίζει και το παλάτι της ακολουθώντας, αυτη την φορά, την ελληνική αρχιτεκτονική.

Μην παραλείψεις…

Να περπατήσεις οπωσδήποτε στην Ρινγκστρασσε (Ringstraße), την δωδέκατη λεωφόρο που κατασκεύασε ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ. Πλέον αποτελεί, μαζι με την Μαρίαχιλφερ Στρασσε (Mariahilfer Straße) έναν απο τους πιο πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους, ιδανικούς για ψώνια και φαγητό στα γρήγορα. Η υπερκατανάλωση εδώ πιάνει κόκκινο εξαιτίας των φημισμένων μπουτίκ.

Να πας στην Κρατική Όπερα Βιεννης: …έστω και χωρίς να παρακολουθήσεις όπερα. Έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την Ουνέσκο.Η Κρατική Όπερα της Βιέννης (εώς το 1920 ονομαζόταν Όπερα της Αυλής της Βιέννης) αποτελεί το κέντρο της μουσικής ζωής τη πόλης. Είναι νεοαναγεννησιακού ρυθμού και διαθέτει μια εκπληκτική κεντρική αίθουσα και σκηνή εξοπλισμένη με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Τον Μάρτιο του 1945 το επιβλητικό αυτό κτίριο βομβαρδίστηκε και διασώθηκαν μόνο το μπαλκόνι ,το φουαγιέ, η κυρίως σκάλα και η αίθουσα του τσαγιού.

Να επισκεφθείς τον Καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου (Stephansplatz): Ειναι η σημαντικότερη εκκλησία της Βιέννης και βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία. Ο σκαλιστός καθεδρικός ειναι χτισμένος στα ερείπια δυο παλαιότερων εκκλησιών, η μία εκ των οποίων χτίστηκε το 1147. Το κεντρικό κλίτος, το χοροστάσιο καθώς και τα πλαινά παρεκκλήσια είναι γοτθικού ρυθμού.

Να κάνεις μια βόλτα στο Πανεπιστήμιο της Βιεννης (Universität Wien): Δεν θα μπορούσα να παραλείψω το πανεπιστήμιο της Βιέννης το οποίο αποτελεί πραγματικό κόσμημα. Η εσωτερική του αυλή, καθως και η βιβλιοθήκη του – αναγνωστήριο με κρεμαστές λάμπες πάνω από τα κεφάλια των φοιτητών που μελετούν – εκστασιάζουν τον επισκέπτη. Ξύλινα στοιχεία, εσωτερικό μπαλκονακι για να ανέβεις στον χώρο με τα βιβλία, θυμίζει “Χογκουαρτς” ( αν δεν εισαι λάτρης του “Χάρι Ποτερ”, πρόκειται για το υπέρτατο σχολείο μαγείας ). Επικρατεί ησυχία για αυτό ας βγω εξω να ενθουσιαστώ με την άνεσή μου. “Αλόου Χουμόρα”, ειπα σαν σωστή μάγισσα, και η πόρτα μπροστα μου άνοιξε.

Να πας Πλατεία Μιχαελερπλατς (Michaelerplatz): Η μεγαλη πλατεια στο κεντρο της πολης με τα εμπορικά μαγαζια που αποδεικνυει ότι η Αυστρία έχει μια αγορά πολύ αναπτυγμένη και είναι μια πόπη με υψηλό βιοτικό επίπεδο. Η Βιέννη κοσμοπολίτικη, μές στην αρχοντιά.

Περιπλανώμενοι στην πόλη ρωτήστε για το σπίτι του Χουντερτβάσερ: Κάποιος περαστικός θα σας υποδείξει τον δρόμο προς το πολιτιστικό  αυτό αριστούργημα. Ένας χώρος για διεθνείς εκθέσεις, ένα μουσείο που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου, μια σύγχρονη εμπειρία, ένα ταξίδι στη δημιουργικη αρχιτεκτονική.Τόσο τα έντονα χρώματα όσο και η αρχιτεκτονική απογειώνουν την όψη του ακόμα και στα μάτια ενός απλού παρατηρητή, ενός τουρίστα (όχι ταξιδιώτη).