Ο Χολομώντας του Σάκη Σερέφα

ΧΟΛΟΜΩΝΤΑΣ ΟΛΕ 

Επιμέλεια: Κωστής Ζαφειράκης

Εικόνα: Πάρις Πετρίδης 

Σε ένα βιβλίο του ο Κάρλος Καστανέντα περιγράφει την εμπειρία που έζησε όταν επισκέφτηκε την καλύβα ενός σαμάνου, στην Αριζόνα, για να μυηθεί από αυτόν. Αφού πρώτα τσίμπησε έναν μεζέ από τον παραισθησιογόνο κάκτο πεγιότ, πέρασε όλη την υπόλοιπη μέρα και νύχτα σερνάμενος μέσα κι έξω από την καλύβα, μέχρι να βρει τη θέση που του ταίριαζε. Κι όταν λέω «θέση» δεν εννοώ αυτήν με την καλύτερη θέα, αλλά εκείνη με την κατάλληλη ενέργεια. Δηλαδή, ο άνθρωπος έψαχνε τον ενεργειακό τόπο που του ταίριαζε, ώστε να συντονιστεί με το έσω και έξω σύμπαν και να ευτυχήσει.

Ναι, στην παλαιολιθική εποχή των σίξτις οι άνθρωποι τα έψαχναν κι αυτά. Θυμηθείτε και τον Βίλχεμ Ράιχ περίπου τότε, με τους συσσωρευτές οργόνης, δηλαδή κοσμικής ενέργειας, που είχε επινοήσει, οι οποίοι μάζευαν σύννεφα στον ουρανό, θεράπευαν καρκίνους και ξεμπλοκάριζαν τον πανουκλιασμένο ερωτισμό των γήινων.

Αναζητώντας τη «μονιά». Τα χρόνια πέρασαν, πέθανε ο Καστανέντα, πέθανε κι ο Ράιχ, ισχυριζόμενος στα τελευταία του ότι ήταν ένας πεφωτισμένος εξωγήινος, κι εγώ ο ζωντανός άρχισα να ψυλλιάζομαι ποια αλήθεια μπορεί να υπάρχει στο ζήτημα της «μονιάς», δηλαδή του ιδανικού ενεργειακού τόπου που αναζητά κανείς για να μασήσει με την ησυχία του τα συκώτια του, όταν επισκέφτηκα τον Χολομώντα στην ορεινή Χαλκιδική, και ιδιαίτερα την περιοχή του Ταξιάρχη, πριν από δεκαπέντε χρόνια.

Μέσα σε αυτό το διάστημα πρέπει να έχω περάσει τουλάχιστον πέντε εκατοντάδες νύχτες στο ευλογημένο κατάλυμα του Θανάση Παπαγιάννη,  πρέπει να έχω αδειάσει τουλάχιστον δύο επαγγελματικά βυτία με οίνους κι αποστάγματα, να έχω μεταβολίσει μισή διμοιρία από ημιάγριους χοίρους, να έχω εκλύσει τουλάχιστον δυόμιση εκατομμύρια γραπτές λέξεις  υπό την σκέπη του καλόκαρδου ενδιαιτήματος του Παπαγιάννη και να έχω περπατήσει σε μονοπάτια τρεις φορές τις εκστρατείες του Μεγαλέξαντρου, μα δεν υπάρχει χορτασμός. Εδώ είναι το μαγικό σημείο μου κι εδώ θέλω να σκορπίσουνε τις χοληστερινούχες στάχτες μου, αρκεί να μη φυσάει ανάποδος αέρας όπως στον Μεγάλο Λεμπόφσκι  των Κοέν και βρεθώ μέσα σε τίποτα χορτοφαγικά κι απότιστα βαρβαρικά ρουθούνια.

Σκέφτομαι να σας σερβίρω τούτο τον τόπο σε φλασιές, μήπως και μερακλώσετε. 

ΑΝΘΕΜΟΥΝΤΑΣ. Η κοιλάδα του αποτελεί την είσοδο για την ορεινή Χαλκιδική. Από τα έγκατά της αναβλύζει από αρχαιοτάτων χρόνων το περίφημο μεταλλικό νερό της Σουρωτής, ένα από τα καλύτερα του κόσμου, το πρώτο που εμφιαλώθηκε στην Ελλάδα, από τους Γάλλους στρατιωτικούς στα 1916. Λέγεται ότι κι ο Ξέρξης σταμάτησε εδώ για να το πιει, κι ο Μεγαλέξαντρος επίσης το τιμούσε τακτικά. Η πυργωμένη Γαλάτιστα και ο Βάβδος είναι τα δυο ορεινά χωριά εκατέρωθεν της κοιλάδας, με το δεύτερο να είναι αμφίφυλο, καθώς οι περισσότεροι εκθηλύνουν την ονομασία του, ενώ αυτή προέρχεται από τον αρσενικότατο ομώνυμο Ρωμαίο χιλίαρχο που στρατοπέδευσε πάνω εκεί. 

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ. Το φιλέτο της ορεινής Χαλκιδικής. Διαθέτει ιστορικό ναό και νορμάλ πλατεία, δηλαδή με καφενείο, με λοκάντα και με παλαιϊκό περίπτερο, δίχως κρεπερί και ίντερνετ παλάτια. Έλα να σου δείξω, μου λέει ο ντόπιος φίλος Γιώργος, και μου δείχνει ένα κυπαρίσσι, έξω από το σπίτι του μακεδονομάχου Παρλιάρη. Πάνω σε αυτό κρυβότανε ο καπετάνιος όταν τον κυνηγούσανε, μου λέει. Άντε να σου δείξω και κάτι άλλο τώρα. Με βάζει στο ντάτσουν και με πάει λίγο έξω από το χωριό, σε ένα ίσωμα. Να, μου λέει, εδώ τους μαζέψανε τους κατοίκους οι Βούλγαροι επί Κατοχής για να τους ξεπαστρέψουνε, μα το πολυβόλο, έτσι όπως το είχανε στήσει, άρχισε να βαράει από μόνο του και να περιστρέφεται, κι οι Βούλγαροι σκιαχτήκανε κι αρχίσανε να σταυροκοπιούνται και τους αμολήσανε όλους απείραχτους. Έλα τώρα κι εσύ του λέω, να πάμε στο καφενείο για τσίπουρο με ανοιγμένη τηγανητή σαρδέλα.

ΑΡΚΟΥΔΟΛΑΚΑΣ. Ήπιαμε από ένα τσίπουρο, σήκω τώρα μου λέει ο Γιώργος,  να σε πάω στον Αρκουδόλακα. Και με πήγε με το αγροτικό κάνα χιλιόμετρο παρακάτω, και περπατήσαμε σε ένα φαράγγι τίγκα στο πλατάνι και στα νερά και στις λιμνούλες και στα καβούρια μέσα τους, ώσπου φτάσαμε σε κάτι μικρούς καταρράχτες κι εκεί έκανα θαυμασμούς μεγάλους οι αστόπαις. Έχει και συνέχεια, μου λέει ο Γιώργος, μην παραφέρεσαι από τώρα. 

ΤΡΥΠΑ. Κι ανεβαίνουμε τις ραχούλες και φτάνουμε σε μια τρύπα στη γη. Τι τρύπα δηλαδή, κανονική καταβόθρα. Κάποτε ρίξανε μέσα μια γάτα κι αυτή βγήκε τέσσερα χιλιόμετρα παραπέρα, λέει ο Γιώργος. Φημολογείται πως ο Ζορμπάς, εκείνος ο καζαντζακικός ντε, που έζησε για μια εικοσαετία παρακάτω στο Παλαιοχώρι, είχε επιχειρήσει να κατέβει μέσα της με σκοινιά. 

ΑΠΟΛΥΜΕΝΗ ΠΕΤΡΑ. Και ξαναμπαίνουμε στο ντάτσουν. Και ξαναβγαίνουμε από το ντάτσουν. Και περπατάμε μέχρι την Απολυμένη Πέτρα, λίγο πιο έξω από το χωριό. Απολυμένη σημαίνει η ουρανόπεφτη, η ξαμολημένη από ψηλά. Μονόλιθος σε μέγεθος μεσαίου νεοϋρκέζικου λοφτ, με απειρόκαλη περισκοπική θέα στην κορυφή της, από τον Άθω μέχρι το ραντάρ του Χορτιάτη. Τριγύρω, το πυκνό δάσος με τα πιο μυρωδάτα δέντρα του πλανήτη, δηλαδή οξιές. Βάζω πάλι μπρος τον φημισμένο εσωτερικό μονόλογο που ευδοκιμεί ως μονοκαλλιέργεια βορείως των Μαλγάρων κι αναθυμάμαι τη γραπτή μαρτυρία του Ηλία Πετρόπουλου για τα σκυλιά των τσοπαναραίων στον Εμφύλιο που τριγυρνούσανε μέσα σε αυτό το δάσος με κομμένα κεφάλια στο στόμα τους. Ανθρώπινα κεφάλια, φυσικά. Ξαναγίνομαι εξωστρεφής και φωνασκώ τη σκέψη μου στον Γιώργο. Ε, τότε, έλα να σου δείξω, λέει πάλι εκείνος. Και περπατάμε κάνα δυο χιλιόμετρα και ανεβαίνουμε ένα λοφάκι και σταματάμε μπροστά σε ένα δέντρο. Τη βλέπεις αυτήν την τρύπα στον κορμό; με ρωτάει. Την έβλεπα. Όταν υποχωρούσανε οι αντάρτες είχανε κρύψει κάτι λίρες μέσα στο δέντρο, και μετά από χρόνια, όταν ήρθανε ένα πρωί οι ανθρώποι εδώ να βοσκήσουνε τα ζώα τους όπως κάθε μέρα, βρήκανε ανοιγμένη αυτήν την τρύπα, μου λέει.  Όλος ο Χολομώντας είναι ένας κρυμμένος θησαυρός, θέλω να του απαντήσω, μα σωπαίνω.

Tips

Καταλύματα Παπαγιάννης: 6942.087058. Μονόχωρα καταλύματα και μεζονέτες, μέσα στο δάσος. Με τζάκια στο φουλ για να ψήσετε τα κάστανα που θα σας κεράσει ο Θανάσης και κουζίνες για μαγειρέματα. Με θέα στον Άθω. Δυο φορές είδα ζαρκάδια να διασχίζουν την αυλή, μια αλεπού να κόβει βόλτες γύρω από το αμάξι νυχτιάτικα. www.facebook.com/KatalymataPapagianni?fref=ts

Ταβέρνα και ξενώνας Ο Τζίμης: 23710.94220. Πετρόχτιστα καταλύματα και ταβέρνα. Ζητείστε από τον Τζίμη να σας σερβίρει ένα πιάτο με αγριογούρουνο και μανιτάρια πλάι στο τζάκι, και μασήστε αργά τις μπουκιές σας για να μην τελειώσει γρήγορα. http://www.jimmyshotel.gr/

Ξενώνας Απολυμένη Πέτρα: 23710.94094. Η χαρά του παιδιού. Με γήπεδα τένις και βόλεϊ, με πισίνα, με καλό φαγητό. Ο Αστέρης, ο κυβερνήτης της επιχείρησης, τα βράδια στο μπαρ όλο και κάποια διαδρομή για περπάτημα έχει να σας προτείνει. http://www.apolimenipetra.gr/

Ο Σάκης Σερέφας είναι ποιητής