Ελλάδα

Παρέες και private groups παίρνουν τα βουνά και ανακαλύπτουν μαγικούς προορισμούς

Τα σαββατοκύριακα του φθινοπώρου ενδείκνυνται για ορεινές εκδρομές και εμείς παρακάτω συγκεντρώσαμε μερικούς ονειρικούς προορισμούς που μπορείς να βάλεις στο «χάρτη» σου

Ραφαήλ Γκαϊδατζής
παρέες-και-private-groups-παίρνουν-τα-βουνά-και-αν-1223683
Ραφαήλ Γκαϊδατζής

*πηγή κεντρικής εικόνας: Δήμος Κόνιτσας

Σαββατοκύριακο και σε βρίσκει διαρκώς στην πόλη να αναρωτιέσαι τι να κάνεις για να περάσεις τον χρόνο σου δημιουργικά από το να είσαι κολλημένος μπροστά από μια οθόνη;

Γιατί λοιπόν να μην κάνεις πιο ενδιαφέρουσες τις πιο όμορφες ημέρες της εβδομάδας, ανακαλύπτοντας πανέμορφα μέρη που βρίσκονται εκεί έξω και περιμένουν να σου χαρίσουν μερικές μαγικές στιγμές δίπλα στη φύση.

Όλο και περισσότερες παρέες διοργανώνουν εκδρομές σε ορεινούς προορισμούς για να περάσουν ένα διήμερο σε κάποιο καταφύγιο ή στήνοντας τις σκηνές τους.

Υπάρχουν βέβαια και πολλά άτομα που θέλουν να ζήσουν την εμπειρία αυτή αλλά η υπόλοιπη παρέα δεν «ψήνεται» ή παρέες οι οποίες δεν θέλουν να μπουν στη διαδικασία να προετοιμάσουν μια τέτοια εκδρομή εξολοκλήρου από μόνοι τους.

Σε αυτήν την περίπτωση τη λύση δίνουν ομάδες που διοργανώνουν τέτοιες εκδρομές και δίνουν τη δυνατότητα στον καθένα να συμμετάσχει στα private groups που προσφέρονται, καθώς και να επιλέξουν την ημερομηνία που θέλουν να λάβουν μέρος στις προγραμματισμένες εξορμήσεις σε διάφορα ενδιαφέροντα μέρη.

Τα σαββατοκύριακα του φθινοπώρου ενδείκνυται άλλωστε για ορεινές εκδρομές και εμείς παρακάτω συγκεντρώσαμε μερικούς προορισμούς που μπορείς να βάλεις στο «χάρτη» σου.

Δρακολίμνη της Τύμφης

Βρίσκεται σε υψόμετρο 2.050 μ. στον ορεινό όγκο της Τύμφης, μεταξύ του ποταμού Αώου και του παραπόταμού του Βοϊδομάτη, στην προστατευόμενη περιοχή της Βόρειας Πίνδου, ΒΔ της ψηλότερης κορυφής Γκαμήλα (2.497 μ.). Έχει ελλειψοειδές σχήμα, έκταση περίπου 5 στρέμματα και βρίσκεται δίπλα στον γκρεμό, πάνω από τον Αώο ποταμό. Το τοπίο γύρω από την λίμνη, γυμνό, αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιακό, σπάνιας ομορφιάς, με καταπληκτική πανοραμική θέα των κορφών του βουνού.

Στη δρακόλιμνη της Τύμφης και στη δρακόλιμνη του Σμόλικα κατοικούσαν δύο δράκοι, οι οποίοι είχαν έχθρα μεταξύ τους και κάθε φορά που αγρίευαν εκτόξευαν πέτρες ο ένας στον άλλο. Σύμφωνα με τους ντόπιους, ο μύθος αυτός εξηγεί το γεγονός πώς οι όχθες της Δρακόλιμνης του Σμόλικα έχουν άσπρο χρώμα με διάσπαρτες μαύρες πέτρες, ενώ οι όχθες της λίμνης της Τύμφης μαύρο χρώμα με διάσπαρτες άσπρες πέτρες!

Αν σας αρέσει η πεζοπορία, και θέλετε να φτάσετε ως τη λίμνη, σας προτείνουμε να ξεκινήσετε από το Μικρό Πάπιγκο (Ζαγοροχώρια) και να ακολουθήσετε το μονοπάτι που οδηγεί εκεί, σε μια διαδρομή διάρκειας 4 ωρών με τα πόδια. Διαφορετικά, από το καταφύγιο στο διάσελο της Αστρακάς, η λίμνη απέχει μία ώρα πεζοπορίας.

Τζουμέρκα

Στην ορεινή καρδιά της Ελλάδας, ανάμεσα στις δυσπρόσιτες κορυφές της Πίνδου, φωλιάζουν διάσπαρτα στα Αθαμανικά Όρη 47 χωριά, τα γνωστά ως Τζουμερκοχώρια.

Τα Τζουμέρκα αποτελούν το φυσικό σύνορο ανάμεσα από την Ήπειρο και τη Θεσσαλία, ενώ είναι γνωστά και με την ονομασία Αθαμανικά όρη.

Θα σας γοητεύσουν με την πρώτη ματιά η άγρια φυσική ομορφιά των βουνών, τα πολλά νερά, η γοητεία των πετρόχτιστων οικισμών αλλά κυρίως οι ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι της και η πλούσια τοπική παράδοση. Σε αυτόν τον ορεινό τόπο, μεταξύ του Άραχθου στα δυτικά και του Αχελώου στα ανατολικά, θα συναντήσετε τοπία αυθεντικής φυσικής ομορφιάς αλλά και σημαντικά μνημεία όπως πέτρινα γεφύρια και μοναστήρια κρυμμένα στους βράχους. Τεχνητές λίμνες, σπήλαια, επιβλητικά φαράγγια και γυμνές, άγριες κορυφές θα αποτυπωθούν στην ταξιδιωτική σας μνήμη.

Σε όλη την περιοχή οι δυνατότητες για εναλλακτικές δραστηριότητες προσφέρονται απλόχερα, με δυνατό χαρτί το rafting στους ποταμούς Καλαρρύτικο και Άραχθο. Από το Βουργαρέλι, το Αθαμάνιο και τα Θεοδώριανα, τα «ελατοφίλητα» χωριά των Τζουμέρκων, την Κυψέλη, τον Καταρράκτη (όνομα και πράγμα), την Πλάκα με το ξακουστό γεφύρι, τα αμφιθεατρικά χτισμένα Άγναντα, τους Ραφταναίους, τους Χριστάδες, τα πολυσύχναστα Πράμαντα με τις ονομαστές ψησταριές, μέχρι τα δίδυμα αρχοντικά χωριά Συρράκο και Καλαρρύτες, ο τόπος είναι γεμάτος δυνατές εικόνες που κόβουν την ανάσα! Τα Τζουμέρκα απευθύνονται κυρίως σε φυσιολάτρες και όσους αναζητούν ταξίδια σε απάτητα μονοπάτια και περιπέτεια στη φύση. Η ξενοδοχειακή υποδομή περιλαμβάνει ξενώνες σε αρχοντικά, ξενοδοχειακά καταλύματα και ξύλινα σαλέ.

Συρράκο Ιωαννίνων, το ιστορικό αρχοντοχώρι της Ηπείρου

Πολλά έχουν γραφτεί για την προέλευση του ονόματος «Συρράκο». Κάποιοι είπαν ότι το όνομα προήλθε από τα πολλά νερά που συρρέουν στο χωριό. Άλλοι ότι προέρχεται από τις Συρρακούσες, πόλη της Ιταλίας και άλλοι από τον πρώτο ηγέτη των κατοίκων, Σύρο.

Ο Π. Αραβαντινός γράφει ότι πήρε το όνομα από τον γιαννιώτη ιδιοκτήτη του χωριού Συρράκο.

Ο Σεραφείμ Ξενόπουλος-Βυζάντιος που αντιγράφει τον Αραβαντινό σημειώνει ιδιοκτήτη κάποιον Ιωάννη Συρράκο και όχι το Γιανιώτη.

Σαράκον λέει το χωριό ο Αθανάσιος Σταγειρίτης και έγινε, υποστηρίζει, από τη σάρικα ή σάρικο, το φλοκάτο ύφασμα που βγάζει το χωριό.

Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι αρκετοί συγγραφείς του 19ου κυρίως αιώνα ονομάζουν Σαράκου ή Σεράκου το Συρράκο, όπως ο μεγάλος δάσκαλος του Γένους Αθ. Ψαλίδας, ο ΑΘ. Σταγειρίτης, ο Ιωαν. Λαμπρίδης, ο Χρ Σούλης κ.α. Πολλοί εξάλλου που κατάγονταν από το Συρράκο κράτησαν τα επώνυμα Σαρακιώτης και Σερακιώτης.

Γι’αυτό πιθανότερη φαίνεται πως είναι η άποψη του Ηπειρώτη ιστοριοδίφη Ιωάννη Λαμπρίδη που γράφει πως η λέξη Σεράκου είναι βλάχικη και είναι σημαντικό τόπου που σημαίνει φτώχεια και γυμνότητα.

Με την άποψη του Λαμπρίδη, συμφωνούν ο Δανός γλωσσολόγος Hoeg καθώς και ο Γερμανός Βαλκανιολόγος Weigand που υποστηρίζουν ότι η λέξη Σεράκου παράγεται από την κουτσοβλάχικη λέξη “sarac” που σημαίνει φτωχός τόπος, άγονο και πετρώδες μέρος.

Πηγή βιβλίο: «Συρράκο Πέτρα-Μνήμη-Φώς»

Το Συρράκο, είναι χτισμένο στο χείλος απότομης χαράδρας και αποτελεί υπόδειγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.

Με έναν εξαιρετικό τρόπο οι τοπικοί μάστορες, εκφράζοντας τις κοινωνικές ανάγκες και αισθητικές αντιλήψεις της τοπικής κοινωνίας εναρμόνισαν την κατοικία με το φυσικό περιβάλλον αλλά και τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δεδομένα του χώρου και της εποχής.

Ο ρυμοτομικός ιστός είναι ό, τι πιο εντυπωσιακό μπορεί κανείς να δεί. Δαμάζει τις ανωφέρειες παρέχοντας την πιο δυνατή άνεση στον πεζό και στα υποζύγια. Οι δρόμοι ελίσσονται στην απότομη πλαγιά και τα φιδωτά γραφικά καλντερίμια σκαρφαλώνουν, παρέχοντας πρόσβαση στα σπίτια με τρόπο φυσικό και αβίαστο.

Από το κέντρο του οικισμού και την αγορά, οι δρόμοι ξεκινούν ακτινωτά προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και οι διακλαδώσεις τους φτάνουν τα όρια του οικισμού.

Το κύριο υλικό δομής των κτιρίων είναι η λαξευτή πέτρα στους τοίχους και η σχιστόπλακα στις στέγες. Η πλατεία, το κέντρο του χωριού, το «χοροστάσι», το πιο προσεγμένο σημείο του χωριού στρωμένο με πλάκα και ωραία θέα είναι ο πυρήνας της κοινωνικής, θρησκευτικής, πολιτιστικής και οικονομικής οντότητας του οικισμού. Τα παλιά τοξωτά γιοφύρια, οι περίτεχνες καμάρες, τα ελικοειδή λιθόστρωτα καλντερίμια, οι παραδοσιακές βρύσες μέσα κι έξω από τον οικισμό με το αθάνατο βουνίσιο νερό, οι πετρόκτιστες καλοδιατηρημένες εκκλησίες, τα πέτρινα σπίτια (με την λιτή και αυστηρή εξωτερική όψη, με τη λαξευτή τοιχοποιία και τις σχιστόπλακες της στέγης, ταιριάζουν απόλυτα με το περιβάλλον και το γεγονός ότι το κάθε σπίτι έχει τη δικιά του ξεχωριστή προσωπικότητα καθώς δεν υπάρχουν στον οικισμό δύο ολόιδιες οικοδομές), δημιουργούν εικόνα ποικιλίας, αρμονίας και ομορφιάς.Τα βαθύσκιωτα παμπάλαια πλατάνια και η εκπληκτική ορεινή φύση που περιβάλλει το χωριό συνθέτουν ένα σπάνιο πίνακα ζωγραφικής που μαγεύει τον κάθε επισκέπτη.

Όλα τα παραπάνω στάθηκαν αφορμή να χαρακτηριστεί το Συρράκο το 1975 από το Υπουργείο Πολιτισμού ως οικισμός ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ειδικής προστασίας και το 1978 από το Υπουργείο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος ως παραδοσιακός οικισμός.

Πηγή βιβλίο: «Συρράκο Πέτρα-Μνήμη-Φώς» του Πνευματικού Κέντρου Συρράκου

Αξιοθέατα Συρράκου

Η είσοδος του χωριού απο το πρώτο γεφύρι (Πούντεα Νουάουα= γεφύρι καινούργιο), το φιδωτό καλντερίμι μέχρι τη βρύση Φαντανίτσα με την όμορφη λιθοδομή και τα σκιερά πλατάνια, το δεύτερο γεφύρι (Πούντεα Νικ= μικρό γεφύρι) που γεφυρώνει την κελαριστή ρεματιά της Βάλεα-μάρι, το κτίσμα του νερόμυλου και η ευρύχωρη πλατεία του Κέτριλι -μάρι, δημιουργεί έντονα και ανάμεικτα συναισθήματα.

Πούντεα Νούαουα

Το κομψό γεφύρι της Πούντεα Νούαουα=γεφύρι καινούργιο,το πρώτο γεφύρι στην είσοδο του χωριού με την τελειότητα της κατασκευής του , περίτεχνο τοξωτό, λιθόστρωτο οδόστρωμα και προστατευτικά πεζούλια στα πλάγια γεφυρώνει το ρέμα του Τσάση το οποίο χύνεται στο Χρούσια, παραπόταμο του Καλαρρύτικου.

Πούντεα Νίκ

Ανεβαίνοντας το φιδωτό καλντερίμι με τη βρύση Φαντανίτσια με την όμορφη λιθοδομή και τα σκιερά πλατάνια συναντάται το δέυτερο γεφύρι Πούντεα Νίκ = Γεφύρι Μικρό που γεφυρώνει την κελαριστή ρεματιά της βάλεα μάρι.Το γεφύρι άρχισε από το 1930 να καταρρέει και έπαψε να χρησιμοποιείται, ώσπου το 1938 η κοινότητα αποφάσισε να το ανακατασκευάσει με τις εργασίες να τελειώνουν τα πρώτα χρόνια μετά το 1940. Δέος από την αγριάδα και την ομορφιά του φυσικού τοπίου, θαυμασμό για τη μεταμόρφωσή του απ την ανθρώπινη παρέμβαση σε τοπίο μαγευτικό, γοητευτικό, φανταστικό. Η αρμονική σύνθεση όλων αυτών πετυχαίνει φιλική υποδοχή.

Το Κτίσμα της Γκούρας

Το κτίσμα της Γκούρας, πέρα από την εξυπηρέτηση μιας ανάγκης, μας αποκαλύπτει και το πνεύμα της αρχιτεκτονικής που είχε ο οικισμός.Μέχρι και σήμερα παραμένει το θαυμαστότερο, το πιο άριστο αρχιτεκτονικό δημιούργημα στον οικισμό.Τεχνολογικό θαύμα της εποχής ,έδωσε το όνομα της σε όλο το μεσοχώρι που εξελίχτηκε στο κοινωνικό, διοικητικό και εμπορικό κέντρο του οικισμού. Έχει σχήμα τετραγώνου.Στίς τρείς πλευρές φαρδιές και ψηλές ολόιδιες αψίδες.Η βορινή πλευρά είναι χτισμένη και εδώ είναι εντοιχισμένοιοι τρείς πέτρινοι κρουνοί.Εντοιχισμένη είναι και η αψίδα στις ίδιες διαστάσεις των άλλων πλευρών.Πάνω από τις αψίδες αρχίζει επικλινές χτίσιμο και από τις τέσσερεις πλευρές, που καταλήγει σε τεράστιο τέλειο κύκλο.Από την περιφέρεια του κύκλου αρχίζει το χτίσιμο του θόλου με πέτρα είδους ελαφρόπετρας, που λέγεται Γκιγκουάρα.Η παράδοση θέλει να ονομάζεται έτσι, επειδή εξορύχτηκε απο το βουνό ,όπου η τοποθεσία Γκιγκουάρα.Ο τεράστιος θόλος χαρακτηρίζεται απο την αριστουργηματική τελειότητα του και εντυπωσιάζει για τη μικρη καμπυλότητά του.Η στέγη του χτίσματος είναι ίδια με τις άλλες στέγες. Ένα κτίσμα αψεγάδιαστο, άφθαστο σε τεχνική και σε στερεότητα, χωρίς τίποτε το χτυπητό η περιττό.Το χαρακτηρίζει η ομορφία και η αρμονία.Ο κ.Χριστόδουλος Μιχαήλ, υπεύθυνος του τμήματος χρονολόγησης του «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ»,υπολόγισε το κτίσμα της «Γκούρας» 580 +- 130 χρόνια από σήμερα. Η γνωμάτευση δόθηκε στις 23-4-2004. Σύμφωνα με αυτή,η «Γκούρα» χτίστηκε το 1424.Μπορεί όμως να χτίστηκε και κάπου ανάμεσα από το 1294 μέχρι το 1554.

Πλατεία των Αγαλμάτων

Στο κέντρο του οικισμού βρίσκεται η πλατεία των αγαλμάτων,ένας χώρος όπου οι απόγονοι τιμούν τους προγόνους.Εκεί δεσπόζουν οι προτομές του πρώτου Κοινοβουλευτικού Πρωθυπουργού Ιωάννη Κωλέττη και του ποιητή Ζαλοκώστα, καθώς επίσης και ηρώα προς τιμήν των πεσόντων για την απελευθέρωση του Συρράκου στις 23 Νοεμβρίου 1912.

Καλαρρύτες

Ανάμεσα στους ορεινούς όγκους του Περιστερίου (2285μ.) και των Τζουμέρκων (2429μ.) σε υψόμετρο 1200μ.,σφηνωμένοι στην άκρη του γκρεμού,πάνω απο την χαράδρα του Καλαρρύτικου,οι Καλαρρύτες βρίσκονται απο την αρχαιότητα ήδη πάνω στους άξονες που ενώνουν την Θεσσαλία με την Ήπειρο και το Ιόνιο.Τα αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν ότι,απο την εποχή του χαλκού,κάτοικοι βρέθηκαν σε αυτη την περιοχή.Στην αρχαιολογική θέση Άβατος,Β.Α.των Καλαρρυτών,έχουν βρεθεί λείψανα τείχους αρχαίας μικρής πόλης.Πιθανολογείται ότι πρόκειται για την αρχαία πόλη της Αθαμανίας Άκανθα/ος.

Το χωριό είναι ονομαστό για τα βοσκοτόπια του.Η νομαδική κτηνοτροφία ακόμη ανθεί εδώ.Κάποτε άνθιζε εδώ η αργυροχρυσοχοια και η τέχνη της αγιογραφίας. Πλούσια επαγγελματική δραστηριότητα είχαν οι Καλαρρυτινοι όπως ασημιτζήδες, χρυσικοί, τερζήδες, χρυσοκεντητάδες,έμποροι, πραματευτάδες, αγιογράφοι, βιοτέχνες, ραφτάδες, κτηνοτρόφοι,κυρατζήδες και αγωγίατες.Το επάγγελμα που πραγματικά διέπρεψαν όμως είναι αυτο του αργυροχρυσοχόου.Στα εργαστηριά τους κατασκευάστηκαν τα περιφημότερα ασημουργικα εκκλησιαστικά και κοσμικά καλλιτεχνήματα του 18 ου αιώνα και πολλά περίτεχνα δημιουργήματα τους σώζονται σε πολλές ευρωπαικές χώρες. Οι Καλαρρύτες και το Συρράκο χαρακτηρίζονται απο το 1978 από το Υπουργείο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος ως Διατηρητέοι Παραδοσιακοί Οικισμοί.

Μονή Θεοτόκου Κηπίνας

Ιερός και επιβλητικός χώρος με άγρια ομορφιά, περίτεχνη δόμηση. Το εντυπωσιακό μοναστήρι με την ιδιότυπη αρχιτεκτονική βρίσκεται κοντά στον οικισμό Κηπίνας, στο δρόμο Κηπίνας-Καλαρρυτών. Είναι χτισμένο στο μέσο σχεδόν ενός τεράστιου βράχου στη ΒΑ πλευρά του άγριου φαραγγιού του Καλαρρύτικου ποταμού και προκαλεί θαυμασμό η θεμελίωση πάνω από κατακόρυφους βράχους. Η μονή είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, πανηγυρίζει όμως την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Η πρόσβαση στο μοναστήρι γίνεται από ένα μικρό μονοπάτι, λαξευμένο στο βράχο, και συνεχίζει με μικρή κρεμαστή ξύλινη γέφυρα, που οδηγεί στα προσκτίσματα της μονής. Κατά την τουρκοκρατία η ξύλινη γέφυρα ήταν κινητή και οι μοναχοί την ανέβαζαν με μοχλό, έτσι ώστε το μοναστήρι να καθίσταται απροσπέλαστο στους επίδοξους επιδρομείς, καθώς δημιουργείται κενό 4 μέτρων στο γκρεμό όταν σηκώνεται.Η Ιερά Μονή Θεοτόκου Κηπίνας σήμερα είναι μετόχι της Ιεράς Μονής Τσούκας (1931) και ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων. Ανακαινίστηκε σχετικά πρόσφατα και μπορούν να την επισκεφθούν προσκυνητές. Αν ο ιερέας Λάμπρος δεν βρίσκεται εκεί, μπορείτε να ζητήσετε τα κλειδιά για να επισκεφθείτε τη μονή από το καφενείο στον συνοικισμό Κηπίνα (τηλέφωνο: 26590 61186).

Μάθετε περισσότερα: http://bit.ly/2msE4wC

Γεφύρι Πλάκας

Χτισμένο το 1866, θεωρούνταν το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων, με άνοιγμα κάμαρας 40 μέτρα, ύψος 19 μέτρα και με άνοιγμα στην κορυφή 3,2 μέτρα. Το κεντρικό του τόξο κατέρρευσε την 1 Φεβρουαρίου 2015, στη διάρκεια μιας μεγάλης κακοκαιρίας, και σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες για να ξεκινήσει η ανακατασκευή και αναστύλωσή του. Στο σημείο όπου χτίστηκε το γεφύρι της Πλάκας υπήρχε μια παλαιά γέφυρα η οποία καταστράφηκε το 1860. Το 1863 ξαναχτίστηκε από την αρχή από το μάστορα Γιωργή από την Κόνιτσα με χορηγία του επιχειρηματία Γιάννη Λούλη.Η γέφυρα αυτή γκρεμίστηκε σχεδόν την ημέρα των εγκαινίων της. Το 1866 ξαναχτίστηκε με κτίστη τον Κωνσταντίνο Μπέκα από τα Πράμαντα. Tο γεφύρι κατέρρευσε την κυριακή 01 φεβρουαρίου 2015 και γίνονται προσπάθειες απο τον Δήμο Βορείων Τζουμέρκων την Περιφέρεια Ιωαννίνων και την Πολιτεία αναστηλωσης του

Σπήλαιο «Ανεμότρυπα»

Τρία χιλιόμετρα από τα Πράμαντα, δυτικά της Στρογγούλας και σε υψόμετρο 900 μέτρων, ο επισκέπτης της περιοχής συναντά το σπήλαιο «Ανεμότρυπα». Μοναδικά σμιλευμένοι χρωματιστοί σταλαγμίτες και τρεις λιμνούλες σε αποχρώσεις του γκρι, του ορείχαλκου και του άσπρου, που έχουν σχηματιστεί με την πάροδο των χρόνων, συνθέτουν ένα ονειρικό περιβάλλον φανταστικών προσώπων και αρχιτεκτονικών αριστουργημάτων. Εκεί λειτουργεί το καφέ εστιατόριο «Σπήλαιο Ανεμότρυπα» του Μανώλη Σεντελέ, ο οποίος αναλαμβάνει και την ξενάγηση του σπηλαίου. Οι ώρες ξενάγησης είναι καθημερινά από τις 9 το πρωί έως τις 8 το βράδυ. Η είσοδος κοστίζει 3 ευρώ (τηλ. 26590 61516, 6958054441).

Μάθετε περισσότερα:http://bit.ly/2mZKJCj

Ιερά Μονή Βύλιζας

Μοναστήρι με θέα. Η Ιερά Μονή Βύλιζας βρίσκεται σε υψόμετρο 1050 μετρων, χτισμένη πανω απο την συμβολή δυο παραποτάμων του Καλαρρύτικου,μεταξύ των χωριών Καλαρρύτες και Ματσούκι, ωστε να ελέγχει τα περάσματα.Η παράδοση τοποθετεί την ίδρυσή της στον 11ο αιώνα.Η αρχαιότερη όμως γραπτή μαρτυρία της Βύλιζας είναι η εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου με χρονολογία 1676. Το σημερινό κτίσμα είναι μεταβυζαντινό. Στον περίβολο του μοναστηριού υπάρχει ακόμη ένας ναός αφιερωμένος στον Ιωάννη τον Πρόδρομο.Ο δεύτερος αυτός ναός είναι τοιχογραφημένος από το 1737,δια χειρός των αυταδέλφων Γεωργίου και Στεργίου από το γειτονικό χωριό Καλαρρύτες, και διαθέτει επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο με υπέροχες εικόνες. Σύμφωνα με τον Άγγλο περιηγητή William Martin Leake, τα παλιότερα χρόνια υπήρχε εκεί οχυρό ελληνιστικής πόλης, τα τείχη του οποίου επισκέφτηκε τον καιρό που ταξίδεψε στην Ήπειρο (μεταξύ 1804 και 1810). Η Μονή τα παλιότερα χρόνια ήταν ένα από τα σπουδαιότερα μοναστήρια της Ηπείρου, διέθετε πλουσιότατη βιβλιοθήκη με σημαντικό αριθμό χειρογράφων και είχε μεγάλη συμμετοχή και στα κοινά της περιοχής. Σήμερα η Μονή είναι μετόχι της Ι.Μ. Κάτω Παναγιάς Άρτας. Η Μονή Βύλιζας είναι αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Γεφύρι Κουιάσα ή του Νταμίρη

Πετρόκτιστο, μονότοξο, ημικυκλικό γεφύρι στην κοιλάδα του Χρούσια ποταμού. Στον κορμό τού ενός σκέλους της γέφυρας υπάρχει μικρότερο τόξο που ελαφραίνει την κατασκευή (ανακουφιστικό τόξο) και επιτρέπει τη γρήγορη διέλευση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας.Κατασκευάστηκε με χρηματοδότηση πλούσιων κατοίκων και μεταναστών από τους Καλαρρύτες, περίπου το 1800. Το όνομα Κουιάσα σημαίνει σκιερό μέρος, ενώ το δεύτερο όνομα είναι από το χορηγό Νταμίρη, έμπορο των Καλαρρυτών.

Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου

Ο Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου είναι μια περιοχή προστατευόμενου φυσικού πλούτου, βόρεια της πόλης των Ιωαννίνων, στο Ζαγόρι της Ηπείρου. Ανακηρύχθηκε επίσημα εθνικός δρυμός το 1973 και συνορεύει βορειοανατολικά με τον Εθνικό Δρυμό Πίνδου-Βάλλια Κάλντα. Η περιοχή έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών natura 2000 και διακρίνεται για τις έντονες εναλλαγές στο φυσικό τοπίο: κατάφυτες πυκνές εκτάσεις αλληλοδιαδέχονται απότομους γκρεμούς.

Η περιοχή Βίκου-Αώου, που αποτελεί έναν από τους δέκα εθνικούς δρυμούς της Ελλάδας, περιλαμβάνει το φαράγγι του Βίκου που αποτελεί και τον πυρήνα του δρυμού καθώς και τμήμα της οροσειράς της Τύμφης, την χαράδρα του Αώου καθώς και μία σειρά από παραδοσιακά διατηρημένους οικισμούς. Έχει ονομαστεί και «Δρυμός των μεγάλων κορυφών», λόγω των απότομων και υψηλών κορυφών της περιοχής, με υψηλότερη αυτήν της Γκαμίλας (2.497 μ.) στην Τύμφη. Έχει έκταση 122.250 στρεμμάτων, από τα οποία τα 34.120 είναι ο κύριος πυρήνας του. Η περιοχή περιλαμβάνει ένα εξαιρετικά σπάνιο και ευαίσθητο οικοσύστημα, αυτός είναι και ο λόγος που δεν επιτρέπεται καμία ανθρώπινη δραστηριότητα, εκτός από αυτές που σχετίζονται με την περιήγηση και την αναψυχή κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Πεζοπορία και Ορειβασία στο Παρανέστι

Το Παρανέστι είναι ένα πεδινό χωριό της περιοχής της Δράμας και αποτελεί το τελευταίο σημείο όπου μπορεί κανείς να προμηθευτεί εφόδια για την εξόρμηση του στην ευρύτερη περιοχή. Η παρανέστια γη, χαρακτηρίζεται από την ομορφιά των πλούσιων δασών της, την σπάνια βλάστηση που συναντάται σε αυτά και το πλήθος ειδών χλωρίδας και πανίδας! Σε μια εξόρμηση μπορεί κανείς να θαυμάσει τα ρέματα με παλιές τοξωτές γέφυρες και πανέμορφους καταρράκτες, τα διάσπαρτα χωριουδάκια που σήμερα αποτελούν ερείπια με τις εκκλησιές να μαρτυρούν την ανθρώπινη παρουσία σε προηγούμενες δεκαετίες. Μέσα σε ένα τέτοιο τοπίο μπορεί κανείς να πεζοπορήσει σε σηματοδοτημένα μονοπάτια, μέσα στα δάση και την ομορφιά της φύσης.

Κάποια μονοπάτια που προτείνονται είναι:

Η διαδρομή του Forestis Trail, μια εύκολη διαδρομή, με συνολική απόσταση στα 3,82 χιλιόμετρα, που περνά από χωματόδρομους και υπολογίζεται ότι διαρκεί περίπου 2 ώρες και 10 λεπτά με τις στάσεις.

Μια ακόμη ενδιαφέρουσα διαδρομή είναι αυτή στους Καταρράκτες Λεπίδα και Αγ. Βαρβάρας που έχει συνολική απόσταση περίπου 30 χιλιόμετρα και διαρκεί περίπου 4 ώρες, περνώντας από χωμάτινους δρόμους.

Ένας ακόμη καταρράκτης που αξίζει να δείτε είναι αυτός του Λειβαδίτη. Πεζοπορώντας από το μονοπάτι Ε6, θα διανύσετε μια απόσταση 6,80 χιλιομέτρων κι έπειτα από 3 ώρες περίπου θα αντικρύσετε ένα εκπληκτικό θέαμα!

Τελευταία, προτείνουμε την διαδρομή από το Δασικό Χωριό στη Διχάλα, μια επίσης εύκολη διαδρομή, η οποία έχει μήκος 3,67 χιλιόμετρα και διαρκεί περίπου 1 ώρα και 10 λεπτά.

Όλες οι διαδρομές που προτείνονται είναι εύκολες και περνούν από χωματόδρομους. Μην αμελήσετε να έχετε μαζί σας προμήθειες, κατάλληλα παπούτσια, μπουφάν και ότι άλλο θέλετε για να κάνετε την διαδρομή σας πιο ευχάριστη!

Λίμνη Πλαστήρα

Η περιοχή της λίμνης Πλαστήρα αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών όλες τις εποχές του χρόνου. Διαθέτει σημαντική υποδομή όπως: Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Έρευνας και Ενημέρωσης, Εκπαιδευτικό Δάσος, Οικολογικά Μονοπάτια, Υδροβιολογικό Σταθμό, Παρατηρητήριο απ’όπου προσφέρεται άπλετη θέα, Κέντρα Υπαίθριων Δραστηριοτήτων, κλπ. Η περιοχή εξάλλου αποτελεί μέρος του δικτύου NATURA 2000, ως περιοχή οικοανάπτυξης. Αν βρίσκεστε ή αν περνάτε κοντά από το Νεοχώρι και θέλετε να μάθετε για την χλωρίδα της περιοχής της λίμνης, επισκεφθείτε τον Βοτανικό κήπο. Οι επιλογές είναι πολλές ανάλογα με τις προτιμήσεις του κάθε επισκέπτη. Μοναδική εμπειρία θα αποτελέσει η διανυκτέρευση στο Ορειβατικό Καταφύγιο αλλά και στο Δασικό χωρό “Δρυάδες”.

Θρησκευτικά μνημεία με τεράστιο πολιτιστικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, μοναστήρια μοναδικά και άλλα ιερά μνημεία σε μια περιοχή με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος εντυπωσιάζουν κάθε επισκέπτη. Σε πολλά θρησκευτικά μνημεία της περιοχής οι επισκέπτες συρρέουν όλο το χρόνο βιώνοντας κλίμα κατάνυξης. Η περιοχή προσελκύει επισκέπτες που θέλουν να συνδυάσουν το προσκύνημα σε ιερούς τόπους και την αναψυχή. Στην περιοχή της λίμνης επισκεφθείτε την Μονή Παναγίας Πελεκητής στην Καρίτσα όπου χρειάστηκε κυριολεκτικά να πελεκηθεί ο βράχος για να κτιστεί, τη Μονή Κορώνας όπου φυλάσσεται η κάρα του οσιομάρτυρα Σεραφείμ, την ανακαινισμένη Μονή Πέτρας, την Εκκλησία Αγίας Τριάδας στη Φυλακτή, και τη Μονή Αγίας Τριάδας στο Μορφοβούνι.

Πέρα από το Θρησκευτικό τουρισμό η περιοχή συνδυάζει τις περισσότερες μορφές εναλλακτικού τουρισμού και περιβαλλοντικό ενδιαφέρον. Μια επίσκεψη στο Μουσείο Πλαστήρα μαρτυρά το έργο του “μαύρου καβαλάρη” και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Διαδρομή που πρέπει να πραγματοποιήσουμε είναι ο γύρος της λίμνης, με απαραίτητη στάση στο Φράγμα το οποίο αποτέλεσε το μεγαλύτερο έργο της τότε εποχής για το Νομό Καρδίτσας αλλά και για όλη την Ελλάδα.

Φράγμα λίμνης Πλαστήρα

Η πραγματοποίηση του έργου αλλά και η υλοποίηση της ιδέας του Νικολάου Πλαστήρα ολοκληρώθηκε το 1959. Το Φράγμα μήκους 220μ. συγκράτησε τα νερά του Ταυρωπού, τα οποία κάλυψαν το οροπέδιο της Νεβρόπολης και δημιούργησαν τη λίμνη Πλαστήρα (Ταυρωπού). Τα νερά της λίμνης τροφοδοτούν τον υδροηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ. Αρδεύουν τον Θεσσαλικό κάμπο και υδροδοτούν την πόλη μαζί με 38 κωμοπόλεις και χωριά του νομού, και της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλίας.

Μια εντυπωσιακή τσιμεντένια κατασκευή, ένα κομψό τόξο που μοιάζει να αγκαλιάζει τον τεράστιο όγκο του νερού της λίμνης, είναι ένα όμορφο σημείο για να αγναντέψει κανείς τη λίμνη, αλλά και την πίσω πλευρά του φράγματος που βουτά σε βάθος 83μ., κάθετα ανάμεσα στα βράχια. Λίγο πιο κάτω, στη θέση Μούχα μπορείτε να θαυμάσετε τα φιόρδ της λίμνης και το απέναντι νησάκι Νιάγκα. Είναι και μια ευκαιρία για ψώνια καθώς στη μια μεριά της γέφυρας έχουν στηθεί όμορφα μικρά μαγαζάκια και πάγκοι που έχουν στήσει οι ντόπιοι παραγωγοί κατά μήκος του φράγματος. Πάνω τους βρίσκονται στοιβαγμένα γουστόζικα σουβενίρ αλλά και τοπικά προϊόντα, όπως τραχανάς, χυλοπίτες, τσίπουρο, γλυκά και μέλι μέχρι χαλβά, κρασί, τυριά και διάφορα άλλα παραδοσιακά προϊόντα.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 14′ 9.7578″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 44′ 45.909″

Παρατηρητήριο

Tην πιο γοητευτική εικόνα της λίμνης θα απολαύσετε αναμφισβήτητα από το Παρατηρητήριο. Φτάνοντας στο Παρατηρητήριο, αφήνεις το βλέμμα σου να χαθεί στην υδάτινη επιφάνεια της λίμνης, με τα φιορδ και το κατάφυτο νησάκι της. Aπό την άλλη μεριά, οι δασωμένες πλαγιές και στο βάθος οι επιβλητικές κορυφές των Aγράφων συμπληρώνουν το μαγευτικό τοπίο. Από τον κεντρικό δρόμο, 2χλμ. πριν το Φράγμα, ακολουθούμε την πινακίδα δεξιά για παρατηρητήριο. Σε σύνολο τριών χλμ., 1,5χλμ. άσφαλτος και 1,5χλμ. καλός χωματόδρομος μας οδηγεί στη θέση παρατηρητήριο στα 1350μ. υψόμετρο με θέα τη Λίμνη και τα χωριά Τρικάλων και Καρδίτσας (με καθαρή ατμόσφαιρα) και η θέα φτάνει μέχρι τον Όλυμπο. Μέσα σ’ένα καταπράσινο περιβάλλον η θέα θα σας εκπλήξει ευχάριστα. Μπορείτε να θαυμάσετε τη λίμνη σε όλο το μήκος και το πλάτος της, τον ουρανό με τα σπάνια πουλιά, το αλπικό δάσος, τις γυμνές κορυφές των ψηλών βουνών να ζωγραφίζονται στο βάθος.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 14′ 14.6616″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 44′ 14.6004″

Μονή Παναγίας Πελεκητής

Η Ι. Μονή Παναγίας Πελεκητής, επιβλητικό μεταβυζαντινό μνημείο, είναι κτισμένη επάνω σε ένα απότομο και υψηλό βράχωμα (1400μ.) της Πίνδου, ένα χλμ. βορειοδυτικά του χωριού Καρύτσα. Η παράδοση λέγει ότι το όνομα “Πελεκητή” οφείλεται στο ότι για να μπορέσει το Μοναστήρι να οικοδομηθεί στον σχεδόν κατακόρυφο βράχο, χρειάστηκε πρώτα να πελεκηθεί ο βράχος με ξύλινα εργαλεία ύστερα από υπόδειξη της Παναγίας, που παρουσιάστηκε στο όνειρο των μαστόρων λέγοντας: «Θα πελεκήσεις το βράχο με το κοπίδι και θα φτιάξεις μια εκκλησία την οποία θα ονομάσεις Παναγία Πελεκητή».

Η ίδρυση της Μονής άρχισε πιθανότατα στα τέλη του 15ου αιώνα από τον Πνευματικό Πορφύριο και ολοκληρώθηκε το 1529 στη σημερινή της μορφή από το Νέο Οσιομάρτυρα Δαμιανό, ο οποίος ιστορείται ως «κτίτωρ» σε δύο τοιχογραφίες της. Αποτελούμενη από δύο Ναούς και άλλα πολλά κτίσματα μοιάζει με αληθινό φρούριο. Αν μπει κάποιος σήμερα στο μοναστήρι θα δει τις μυστικές κρύπτες και καταπακτές που έχει, πράγμα που σημαίνει πως κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε σημείο συνάντησης κλεφτών και αρματολών.

Η Ιερά Μονή Παναγίας Πελεκητής θεωρείται από τα πιο σπάνια θρησκευτικά μνημεία του 16ου αιώνα. Εδώ, μπορείτε να θαυμάσετε πολλά και σημαντικά κειμήλια όπως ιερά ευαγγέλια, χειρόγραφα, εκκλησιαστικά σκεύη και πολλά άλλα. Μην παραλείψετε να προσέξετε το υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τις τοιχογραφίες που κοσμούν το ναό. Η μονή γιορτάζει κάθε δεκαπενταύγουστο τη μνήμη της Θεοτόκου.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 24410 94747.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 15′ 36.0786″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 41′ 18.3294″

Ορειβατικό καταφύγιο Αγράφων

Το Ορειβατικό Καταφύγιο Αγράφων, βρίσκεται σε υψόμετρο 1.536μ. στην περιοχή Καραμανώλη. Πρόκειται για ένα καλά οργανωμένο καταφύγιο που στεγάζεται σε πέτρινο κτίριο σύγχρονων προδιαγραφών με πλήρη εξοπλισμό και δυνατότητα φιλοξενίας. Προσφέρει τις βασικές εξυπηρετήσεις όπως κεντρική θέρμανση, τζάκι, κουκέτες, κουβέρτες, κουζίνα, τουαλέτα, ζεστό νερό, ντούζ, διευκολύνσεις φαγητού και μαγειρέματος. Επίσης διαθέτει άνετη τραπεζαρία και μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 30 άτομα.

Η θέση του καταφυγίου, είναι σημείο εκκίνησης ενός δικτύου μονοπατιών στο οποίο έχει τοποθετηθεί η κατάλληλη σήμανση για τις εξορμήσεις των επισκεπτών. Οι επιλογές που έχει ο επισκέπτης καλύπτουν όλους τους βαθμούς πεζοπορικής δυσκολίας και κατά μήκος των μονοπατιών έχουν τοποθετηθεί κιόσκια και παγκάκια για την διευκόλυνση των ορειβατών – περιπατητών.

Σε πολύ κοντική απόσταση βρίσκεται και το καταφύγιο του Ορειβατικού – Χιονοδρομικού Ομίλου Καρδίτσας (ΟΧΟΚ). Στις εγκαταστάσεις του περιλαμβάνεται μία πίστα αρχαρίων μήκους 300μ. και συρόμενος αναβατήρας. Το χιονοδρομικό κέντρο είναι υπό ανάπτυξη και παρέχει μεγάλες δυνατότητες για δρόμους αντοχής και ορειβατικού σκι.

Η πρόσβαση στο Ορειβατικό Καταφύγιο Αγράφων, από την Καρδίτσα είναι δυνατή απο δύο κατευθύνσεις:

Ακολουθώντας το δρόμο για τη λίμνη Πλαστήρα μέσω Κρυονερίου και Μέσω Καστανιάς και φράγματος λίμνης Πλαστήρα.

Και οι δύο δρόμοι οδηγούν στον οικισμό Νεράιδα απο τον οποίο διανύοντας 5χλμ. ασφαλτοστρωμένου δρόμου φτάνετε στο καταφύγιο. Υπεύθυνος επικοινωνίας: Βασίλης Τασιόπουλος 6932744194.

Γεωγραφικό πλάτος: 39°16’44.5902″ Γεωγραφικό μήκος: 21°40’59.271″

Μονή Κορώνης

Το μοναστήρι πήρε την ονομασία του από την τοποθεσία που βρίσκεται, σαν Κορώνα δηλαδή, αγναντεύοντας από ψηλά τον εύφορο κάμπο της Θεσσαλικής γης από ύψος 800μ. περίπου και βρίσκεται δίπλα στην ανατολική πλευρά της λίμνης Πλαστήρα. Η Μονή χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Κομνηνό Β’, στις αρχές του 12ου αιώνα, όταν βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κορώνης.

Στην Ιερά Μονή, στα μέσα περίπου του 16ου αιώνα, έρχεται για να μονάσει ο Άγιος Σεραφείμ, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου, ο οποίος υπέστη φρικτά βασανιστήρια και βρήκε μαρτυρικό θάνατο από τους Τούρκους, στις 4 Δεκεμβρίου του 1601, στην έδρα της επισκοπής του στο Φανάρι Καρδίτσας. Η τύχη του σώματος του είναι άγνωστη, η Αγία Κάρα του όμως φυλάσσεται στην Μονή Κορώνης, της οποίας παραμένει προστάτης και πολιούχος.

Η Μονή βρίσκεται δίπλα στο χωριό Μεσενικόλας, το οποίο απέχει 22χλμ. από την πόλη της Καρδίτσας.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 24410 22250

Βοτανικός Κήπος

Περίπου 1,5χλμ. βόρεια από το Νεοχώρι, κατευθυνόμενοι προς Καλύβια Πεζούλας, θα δούμε στο δεξί μας χέρι πινακίδα που μας οδηγεί στο Βοτανικό Κήπο μετά από μικρή απόσταση.

Πρόκειται για μια έκταση 10 στρεμμάτων στην οποία έχει γίνει η συγκέντρωση και αποθεματοποίηση μέρους των χλωριδικών στοιχείων της ευρύτερης περιοχής της λίμνης Πλαστήρα, αλλά και γενικότερα του Ελλαδικού χώρου.

Κάθε χρόνο δέχεται μεγάλο αριθμό επισκεπτών, είτε μαθητές στο πλαίσιο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είτε πλήθος άλλων ομάδων ή μεμονωμένων επισκεπτών που επιθυμούν να αποκομίσουν περισσότερες και εξειδικευμένες πληροφορίες για την χλωρίδα της περιοχής.

Ο Βοτανικός κήπος είναι ανοιχτός όλο το χρόνο. Οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να ξεναγηθούν, να αγοράσουν αρωματικά φυτά και βότανα, να πιούν καφέ και αναψυκτικά, να κάνουν μια μικρή βόλτα στη λίμνη που βρίσκεται μόλις 50μ. παρακάτω.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6973999013.

Γεωγραφικό πλάτος: 39°17’22.509″ Γεωγραφικό μήκος: 21°44’19.4892″

Μονή Αγίας Τριάδας Μορφοβουνίου

Όπως και το χωριό του Μορφοβουνίου έτσι και το μοναστήρι σκαρφαλωμένο στην πλαγιά ενός βουνού περιβάλλεται δυτικά από καστανόδασος, ενώ μπροστά του απλώνεται ολόκληρος ο Θεσσαλικός κάμπος.

Λίγο πριν φτάσουμε στο χωριό βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας Μορφοβουνίου. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 600μ. Ο ναός είναι αθωνίτικου τύπου, όπως οι περισσότερες Μονές της ευρύτερης περιοχής. Στις εισόδους του μοναστηριού θα δούμε λιθανάγλυφες παραστάσεις. Χτίστηκε το 1858 καθώς αναγράφεται και στην είσοδο της Μονής. Το 1943 το μεγαλύτερο τμήμα του μοναστηρίου πυρπόλησαν Ιταλοί κατακτητές. Από την καταστροφή αυτή γλύτωσε μόνο η εκκλησία. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές εργασίες συντήρησης της Μονής, η οποία γιορτάζει τη Δευτέρα της Πεντηκοστής. Την ημέρα του Αγ. Πνεύματος στον περίβολο της Ι. Μονής Αγίας Τριάδος πραγματοποιείται το ετήσιο αντάμωμα των απανταχού Μορφοβουνιωτών. Μετά τη λειτουργία και την αρτοκλασία στο προαύλιο της μονής προσφέρεται στους επισκέπτες πλιγούρι με κρέας και κρασί.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 21′ 44.76″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 45′ 9.66″

Μονή Σπηλιάς

Στην πανέμορφη οροσειρά των Αγράφων της Πίνδου, κοντά στο χωριό Κουμπουριανά, μέσα σε δύσβατο τόπο, διακρίνουμε την Ι. Μονή Παναγίας Σπηλαιωτίσσης, αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή. Η Ιερά Μονή Σπηλιάς υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφαρσάλων. Είναι κτισμένη στην εξοχή ενός βράχου σε υψόμετρο 800μ. Ανάμεσα στις ελατοσκέπαστες πλαγιές μοιάζει με γαλάζια πέτρα ριγμένη στο πράσινο των Αγράφων και η θέα ψηλά από το δρόμο είναι εξαιρετική. Είναι σαν να έχει κρεμαστεί από τον απότομο βράχο και προκαλεί δέος στον προσκυνητή.

Η Μονή έπαιξε σημαντικό ρόλο στους αγώνες του 1821. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης έκανε συχνά πολεμικές συσκέψεις και συμβούλια στην Ιερά Μονή αφού η θέση της είχε ιδιαίτερη στρατηγική σημασία. Η επαναστατική κυβέρνηση στα 1867 είχε την έδρα της στην Ιερά Μονή. Στο χώρο της συναντούμε δύο ναούς. Ο μικρότερος και παλαιότερος είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ο μεγαλύτερος που είναι το καθολικό της Μονής τιμάται στη μνήμη της Ζωοδόχου Πηγής.

Ο μικρός ναός πρέπει να κτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα και να τοιχογραφήθηκε στις αρχές του 17ου, ενώ το καθολικό κτίσθηκε στα 1738 και αγιογραφήθηκε λίγο αργότερα. Εκεί σήμερα διαμένει αδελφότητα μοναχών, η οποία αγωνίζεται με ζήλο για την επάνδρωση και την ανακαίνισή της. Αρωγός στο έργο του, ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Κύριλλος και πλήθος πιστών.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 16′ 0.3612″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 30′ 45.039″

Πυροφυλάκιο Καζάρμα

Το πυροφυλάκιο στην κορυφή Καζάρμα βρίσκεται σε υψόμετρο 1.977μ. και προσφέρει απαράμιλλη θέα στη λίμνη και τα γύρω βουνά. Το πυροφυλάκιο είναι πλέον εγκαταλελειμμένο ωστόσο η εντυπωσιακή θέα προς τη λίμνη Πλαστήρα και την ψηλότερη κορυφή της περιοχής το Βουτσικάκι (2.152μ.) δικαιολογούν μια επίσκεψη.

Μπορούμε να φτάσουμε στο πυροφυλάκιο είτε μέσω Φυλακτής είτε μέσω Βλασίου ο δρόμος όμως και στις δυο περιπτώσεις είναι χωματόδρομος και σε πολλά σημεία προσπελάσιμος μόνο με όχημα 4×4. Τους χειμερινούς μήνες η πρόσβαση είναι πολύ δύσκολη εξαιτίας του πυκνού χιονιού που συνήθως διατηρείται μέχρι και το τέλος της άνοιξης.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 19′ 21.36″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 37′ 49.4508″

Πυροφυλάκιο Καστανιάς

Σε υψόμετρο 1081μ. στην κορυφή Τσούκα δίπλα στο χωριό Καστανιά βρίσκεται ένα πυροφυλάκιο που αξίζει να επισκεφτείτε. Η θέα της λίμνης Πλαστήρα από το σημείο αυτό είναι απερίγραπτη καθώς τα φιόρδ και τα δάση της περιοχής δημιουργούν μια φανταστική σύνθεση ενώ η πρόσβαση στο σημείο είναι σχετικά εύκολη.

Αφού φτάσετε στη Καστανιά ακολουθήστε το δρόμο για Καροπλέση και σύντομα, στο αριστερό σας χέρι, θα δείτε ένα χωματόδρομο. Δυστυχώς ο χωματόδρομος σε πολλά σημεία είναι σε κακή κατάσταση εξαιτίας των βροχοπτώσεων και μπορείτε να τον προσπελάσετε μόνο με 4×4. Αν το όχημα σας δεν καλύπτει τις απαραίτητες προδιαγραφές ίσως θα πρέπει να σκεφτείτε τη λύση της πεζοπορίας για να διανύσετε την απόσταση του 1χλμ. μέχρι την κορυφή.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 13′ 58.44″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 47′ 47.7378″

Φρούριο Φαναρίου

Κυρίαρχο στοιχείο στην περιοχή το Βυζαντινό κάστρο του Φαναρίου. Βρίσκεται σ’ απόσταση 14χλμ. από την Καρδίτσα και είναι το μοναδικό βυζαντινό κάστρο στη δυτική Θεσσαλία που σώζεται. Το κάστρο είναι χτισμένο πάνω στο λόφο του Φαναρίου και τα παλιότερα χρόνια ήλεγχε το πέρασμα από την Ήπειρο στη Θεσσαλία.

Πρόκειται για μικρό οχυρό, εκτάσεως 2,6 στρεμμάτων, που ενισχύεται από έξι προεξέχοντες πύργους. Η περίμετρος του φρουρίου είναι 230μ. και στα τείχη του υψώνονται πέντε πύργοι. Το ύψος των τειχών του φτάνει τα 10μ. και το πλάτος τους τα 2μ.

Το κάστρο διέθετε δύο εισόδους, μία στη νότια που είναι η κύρια και μία βοηθητική στη βόρεια πλευρά. Η διάμετρος του οχυρού είναι 100μ. περίπου. Στο εσωτερικό του υπάρχουν ερείπια δύο δεξαμενών, καμαροσκέπαστης πυριτιδαποθήκης, ενός τζαμιού που πατάει επάνω σε παλιότερο κτίριο με λουτρό, καθώς και δίχωρου κτιρίου μπροστά στην είσοδο για τις ανάγκες της φρουράς. Το κάστρο χρησιμοποιήθηκε κατά την εποχή της τουρκοκρατίας από τους Τούρκους ως στρατώνας και το ίδιο συνέβη και από τον ελληνικό στρατό μετά την απελευθέρωση.

Ημέρες Ελεύθερης Εισόδου Οι Κυριακές κατά το διάστημα από 1 Νοεμβρίου έως 31 Μαρτίου. Η πρώτη Κυριακή κάθε μήνα, πλην των μηνών Ιουλίου, Αυγούστου και Σεπτεμβρίου (όταν η πρώτη Κυριακή είναι αργία, ως ημέρα εισόδου καθορίζεται η δεύτερη Κυριακή.) 27 Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα τουρισμού.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 24′ 56.919″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 48′ 7.74″

Καμάρα Ανθοχωρίου

Αξίζει να επισκεφτείτε το τοξωτό γεφύρι Καμάρα, που βρίσκεται περίπου 5,5χλμ. δυτικά της Κερασιάς. Ένας δρόμος μέσα στη φύση ξεκινά από το χωριό και σε φέρνει μέχρι το πέτρινο αναπαλαιωμένο γεφύρι, στο ρέμα της Κορομηλιάς, και τον πρόσφατα ανακαινισμένο νερόμυλο στο δρόμο για τη λίμνη.

Ένα μονοπάτι που κινείται μέσα σε σκιερά πυκνά πλατάνια μας φέρνει μετά από μια διαδρομή 1200μ. στη θέση Εννιά Βρύσες. Εδώ οργανώνεται κάθε χρόνο η Γιορτή του Βουνού στην οποία συμμετέχουν μουσικά και χορευτικά συγκροτήματα και προσφέρονται τοπικά εδέσματα. Οι καταρράκτες, οι θέσεις και κορυφές με ωραία θέα και οι πηγές με τις διαμορφωμένες θέσεις αναψυχής (π.χ. Κιούγκι) συμπληρώνουν την εικόνα του Ανθοχωρίου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το Μουσείο Ανθοχωρίου όπου βρίσκονται εξαιρετικά εκκλησιαστικά κειμήλια. Από το Ανθοχώρι μπορείτε να μετακινηθείτε άλλοτε με περισσότερη και άλλοτε με λιγότερη άνεση και ευκολία και να γνωρίσετε όλη την περιοχή, η οποία παρουσιάζει και αρχαιολογικό ενδιαφέρον.

Γεωγραφικό πλάτος: 39°19’57.1008″ Γεωγραφικό μήκος: 21°38’0.9378″

Νερόμυλος Ανθοχωρίου

Τόποι όμορφοι, προικισμένοι από τη φύση. Ατέλειωτες πεζοπορικές διαδρομές, μέσα από υπέροχα μονοπάτια που διασχίζουν όμορφα δάση ελάτης, αποζημιώνουν κάθε επισκέπτη που θα τα πραγματοποιήσει. Όμορφοι περίπατοι στο φαράγγι και στο δρόμο προς τη λίμνη Πλαστήρα και στην έξοδο του χωριού συναντά ο επισκέπτης τον παλιό νερόμυλο που ανακαινίστηκε και αποτελεί πλέον έναν καλό σταθμό αναψυχής για κάθε επισκέπτη.

Από εκεί ξεκινά μονοπάτι 5χλμ. με σήμανση και φτάνει στον Άγιο Νικόλαο Αργιθέας. Μετά από διαδρομή 1.200μ. στο μονοπάτι με σκιερά πλατάνια, συναντάμε τον πρώτο καταρράκτη και το τοπίο σε μαγεύει και σε καθηλώνει.

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 21′ 9.0288″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 39′ 28.2384″

Καταρράκτης Ανθοχωρίου

Οι φυσιολάτρες θα γοητευτούν από τον ποταμό Ανθοχωρίτη που διαρρέει το χωριό. Ακολουθώντας το ειδικά διαμορφωμένο μονοπάτι θα συναντήσετε στην είσοδο του φαραγγιού τον πρόσφατα ανακαινισμένο νερόμυλο, ενώ στη συνέχεια η διαδρομή πλαισιώνεται από οργιώδη βλάστηση και άφθονα νερά που καταλήγουν στους απαράμιλλης ομορφιάς καταρράκτες Ανθοχωρίου.

Στη συνέχεια μπορείτε να κατευθυνθείτε είτε προς τις πηγές Εννέα Βρύσες που βρίσκονται σε υψόμετρο 1500μ. μέσα από το μονοπάτι, είτε προς τη βρύση Μαλλιά και τον Άγιο Νικόλαο Βλασίου.

Γεωγραφικό πλάτος: 39°21’12.6606″ Γεωγραφικό μήκος: 21°39’24.5304″

Μουσείο Πλαστήρα

Στο χωριό Μορφοβούνι το Μουσείο Πλαστήρα, αφιερωμένο στο έργο και τη ζωή του μαύρου καβαλάρη, με έγγραφα, φωτογραφίες και προσωπικά αντικείμενα, παρέχει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει, γνωστές και άγνωστες πτυχές της ζωής του Νικολάου Πλαστήρα. Μετά από επίπονες προσπάθειες αποκτήθηκε σημαντικό αρχειακό υλικό που αναφέρεται στον Ν. Πλαστήρα. Συγκεκριμένα περιήλθαν στην κατοχή του Μουσείου:

75 εφημερίδες με πρωτοσέλιδα άρθρα για τον Ν. Πλαστήρα και τις προεκλογικές ομιλίες του το ’51. 123 προπολεμικά άρθρα που ξεκινούν απ’ το ’22. Μια σειρά από εφημερίδες σε ένα φύλλο, με άρθρα για το Ν. Πλαστήρα, για τα Δεκεμβριανά γεγονότα και το διάγγελμα του ως πρωθυπουργού τον Ιανουάριο του 45. 45 γελοιογραφίες από 1949-50 που δείχνει με γλαφυρό τρόπο το κλίμα της εποχής. Όλο το υλικό εκτίθεται στο Μουσείο και για τις γελοιογραφίες υπάρχει η σκέψη να εκδοθούν σε ειδικό λεύκωμα.

Από το 1994 στο χωριό καταγωγής του θρυλικού «μαύρου καβαλάρη» υπάρχει το Κέντρο Ιστορικών Μελετών «Νικόλαος Πλαστήρας» με σημαντικό πεδίο δραστηριοτήτων. Το Μουσείο είναι ανοιχτό καθημερινά και το επισκέπτονται σχολεία, σύλλογοι και ιδιώτες απ’ όλη την Ελλάδα.

Λίμνη Στεφανιάδα

Δύο χλμ. περίπου από τη Μονή Σπηλιάς βρίσκεται η μικρή λίμνη Στεφανιάδας, η οποία σχηματίστηκε από κατακρήμνιση του εδάφους το 1963-64 και την δημιουργία λεκάνης που σιγά – σιγά γέμισε νερό, έχει επιφάνεια μόλις 175 στρεμμάτων. Είναι πνιγμένη στο πράσινο με απότομες σχετικά ακτές και στάθμη που επηρεάζεται από τις εποχιακές βροχές. Η λίμνη της Στεφανιάδας αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση γιατί, ενώ σχηματίσθηκε από φυσικά αίτια εντούτοις, έχει όμοια χαρακτηριστικά με τις τεχνητές λίμνες φραγμάτων λόγω της μικρής ηλικίας της (μερικές δεκαετίες). Η παρουσία της προσθέτει κατά πολύ στην εικόνα του γύρω τοπίου.

Το σχήμα της είναι ελλειπτικό (διαστάσεις: περίπου 200×400μ.), ενώ το υψόμετρο της στάθμης της είναι 700μ.. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της λίμνης είναι ο μεγάλος ρυθμός ανανέωσης των υδάτων της λόγω της μικρής συνοχής των πετρωμάτων που συγκρατούν τα νερά της και που ήταν η αιτία του σχηματισμού της.

Από τη λίμνη Στεφανιάδας ο δρόμος (χωματόδρομος με δυσκολίες) συνεχίζει προς τα χωριά του Δήμου Αχελώου και Ευρυτανίας (Κέδρα).

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 15′ 53.0202″ Γεωγραφικό μήκος: 21° 29′ 43.101″

Δασικό χωριό “Δρυάδες”

Το δασικό χωριό “Δρυάδες” έχει πάρει το ονομά του από τις νύμφες της Ελληνικής μυθολογίας, οι οποίες διάλεγαν πάντα το ωραιότερο σημείο ενός δάσους για να στήσουν το χορό τους. Αυτό μαρτυρεί την μεγαλοπρέπεια του τοπίου και τη φυσική ομορφιά, ιδανική για να ξεκουράσει και να ανανεώσει τον επισκέπτη.

Το Δασικό χωριό «Δρυάδες» βρίσκεται σε απόσταση 37χλμ. από την πόλη της Καρδίτσας, στις Νοτιοανατολικές πλαγιές της Πίνδου σε υψόμετρο 950μ. στη θέση «Σταυρός – Παλαιοχώρι» της περιφέρειας του Δ.Δ. Καροπλεσίου του Δήμου Ιτάμου του Ν. Καρδίτσας. Η διαδρομή των 37χλμ. είναι ιδιαίτερα όμορφη με τις εναλλαγές του ορεινών και πεδινών τοπίων. Η θέση του Δασικού Χωριού είναι τέτοια, ώστε είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για μια επίσκεψη στα πανέμορφα γραφικά χωριά των Αγράφων, με πλούσια ιστορική παράδοση, με αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και θρησκευτικά προσκυνήματα με σπάνιους θρησκευτικούς θησαυρούς.

Η κατασκευή του Δασικού χωριού ολοκληρώθηκε το 2000 και περιλαμβάνει είκοσι ξύλινα σπιτάκια των δυο δωματίων με ογδόντα κρεβάτια, εστιατόριο – αίθουσα εκδηλώσεων, αθλητικούς χώρους (γήπεδο μπάσκετ & βόλεΐ) και τρεις χώρους στάθμευσης. Ο χώρος είναι περιφραγμένος με ξύλινο φράχτη και καταλαμβάνει έκταση 25 στρεμμάτων. Η κίνηση των επισκεπτών μέσα στο χωριό γίνεται μόνο πεζή, σε ελικοειδή, πλακόστρωτα δρομάκια.

Γεωγραφικό πλάτος: 39°11’51.129″ Γεωγραφικό μήκος: 21°45’26.7078″

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα