Στη γαλήνη των Κορυσχάδων

Του Γιάννη Ανδρέου 

Αν πιστεύατε ότι τα Αλπικά τοπία υπάρχουν μονάχα στην Ελβετία και πως για να τα βιώσετε πρέπει να ταξιδέψετε μέχρι το Γκστάαντ, έφτασε η στιγμή κάποιος να σας μιλήσει για την Ευρυτανία και μάλιστα για ένα από τα ομορφότερα χωριά που είδατε. Κλεισμένο από τέσσερις μεριές με ελατόδασος και χαμένο στα 950 μέτρα υψόμετρο, αυτό το απίστευτο σκηνικό φύσης και ανθρώπινης καλαισθησίας, αφού τα πέτρινα χτίσματα αποτελούν το κυρίαρχο τοπίο, αποτέλεσε σημείο εστίασης του ΕΟΤ στα χρόνια του 70, αφού μετέτρεψε κάποια κτήρια σε ξενώνες, για να τα εγκαταλείψει μετά στη μοίρα τους.

Εδώ ακριβώς αρχίζει η σωτήρια επέμβαση του αρχιτέκτονα Κώστα Λάπα και της γυναίκας του, Μαρίας Αποστολίδου, με μεγάλη πείρα σε χειμερινό τουρισμό. Ξεκινώντας από το πατρικό του σπίτι και επεκτεινόμενος σε τέσσερα ακόμα αρχοντικά του χωριού, δημιούργησε τον πρώτο στην Ελλάδα ολοκληρωμένο παραδοσιακό οικισμό αυτού του είδους. Φανταστείτε τη Μονόπολη που παίζατε παιδί και έχετε μια εικόνα του τι έφταιξαν αυτοί οι άνθρωποι εκεί πάνω.

Στην υπέροχη πλατεία του χωριού με το εκπληκτικό παλιό σχολείο που αναστηλώνεται, υπάρχει ένα κεντρικό κτήριο υποδοχής, που διαθέτει εστιατόριο όπου παίρνει κανείς το πρωινό του, όπως φαντάζεστε με σπιτικές μαρμελάδες, πίτες, γιαούρτι και κουλούρια, αλλά και φυσικά τα υπόλοιπα γεύματα της μέρας με εξαιρετικές γεύσεις που θυμίζουν τον τρόπο που μαγείρευε και η μαμά μας πριν μάθει τα γκουρμέ από την τηλεόραση. Κόκορα κοκκινιστό, χασάπικο, κεφτέδες με χυλοπίτες, χορτοκεφτέδες. Στη διπλανή σάλα υπάρχει χώρος για παιχνίδι, γιατί όπως φαντάζεστε δεν θέλετε να κουνηθείτε από δω ούτε το βράδυ και θα διοργανώσετε ένα ακόμα ένδοξο πρωτάθλημα μπιρίμπας.

Έφτασε η στιγμή να ανηφορίσετε το σοκάκι με τους ξενώνες για να πάτε στο δωμάτιο σας. Ανατολή, Ερμής, Κάστρο, Αρχοντικό ή Κόρις. Όλα ξεχωριστά αν και στη δική μας καρδιά έμεινε περισσότερο το Κόρις. Δίκλινα, τρίκλινα, σουίτες, μεζονετούλες με κρεβάτια στο πατάρι, όλα με θέα το ελατόδασος και φυσικά με διαφορετική διαρρύθμιση και διακόσμηση ανάλογα με το κτήριο. Τζάκι ή τζακούζι, ανάλογα με το ποια κατηγορία διαλέγετε. Μικρά σαλόνια, ιδανικά αν το κλείσετε μια ολόκληρη παρέα και δεν κουνηθείτε από κει. Το καλύτερο από όλα για το τέλος. Μια κλειστή, θερμαινόμενη εσωτερική πισίνα, με γυάλινο ταβάνι. Να χιονίζει έξω και συ ανέμελος να χαλαρώνεις στα νερά της. Καθόλου άσχημα.

Επειδή όμως η φύση εδώ πραγματικά δεν συναντάται αλλού στην Ελλάδα σε τέτοια κέφια, αφού ξεκουραστείτε το πρώτο βράδυ προτείνουμε να ξυπνήσετε πρωί. Το Καρπενήσι απέχει τέσσερα χιλιόμετρα. Αν και δεν φημίζεται για την ομορφιά του, έχει μερικά κτήρια που αξίζουν να τα δείτε για την ιστορία τους. Το χιονοδρομικό στα είκοσι χιλιόμετρα είναι ο προορισμός σας. Αν δεν είστε λάτρεις των καταβάσεων επιστρέφετε στο χωριό και λίγο πριν την ανάβαση μια ταμπέλα που γράφει σαλούν θα σας κεντρίσει το ενδιαφέρον. Άλογα, άλογα θα φωνάξετε χαρούμενοι και οι αναμνήσεις σας από την παιδική αγαπημένη σειρά Μαύρη Καλλονή θα ξυπνήσουν εντός σας. Ιππασία, γιατί όχι; Αν είστε πιο extreme τύπος το rafting στον Ταυρωπό ή τον Τρικεριώτη συνιστάται ανεπιφύλακτα.

Μια ιδέα που πραγματικά αξίζει είναι να ξυπνήσετε νωρίς και να διαλέξετε μία από τις διαδρομές πεζοπορίας στο Ελατόδασος του χωριού. Ή αν είστε φανατικός του ποδηλάτου βουνού να το επιχειρήσετε. Απίστευτη βλάστηση και μυρωδιές που δεν συναντά κανείς εύκολα. Αλλά ακόμα και στο δωμάτιο να μείνετε δεν θα περάσετε άσχημα. Η θέα από τα παράθυρα είναι συγκλονιστική, τόσο πράσινο δεν το αντέχεις, η επίπλωση κάθε κτηρίου ιδιαίτερη, οι χοντροί πέτρινοι τοίχοι δημιουργούν τη θαλπωρή που ονειρευόσαστε. Όταν φύγετε να μην ξεχάσετε να πάρετε κάτι σε παραδοσιακή γεύση από το ειδικό μαγαζάκι της πλατείας, ως δώρο για την πεθερά που έπαιξε το ρόλο της baby citer ενόσω εσείς απολαμβάνατε αυτόν τον παράδεισο. Να μην ξεχάσουμε να σας πληροφορήσουμε, για τη μνήμη του τοπίου, ότι εδώ ξεκίνησε η πρώτη εθνοσυνέλευση των ανταρτών, υπάρχει ανάλογο φωτογραφικό υλικό στο μουσείο. Μην φύγετε ανιστόρητοι.