Τα ιδρωμένα σώματα της Νιγρίτας
Η Πανήγυρις του Αγίου Αθανασίου έπειτα από δύο χρόνια πανδημίας.
Εικόνες: Θωμάς Νεδέλκος Λίγο πριν την άφιξη του καλοκαιριού τα πανηγύρια έχουν ήδη ξεκινήσει στην ύπαιθρο. H στέρηση δυο χρόνων τονώνει την αψάδα της αναμονής. Κορυφαία στιγμή το Πανηγύρι του Αγίου Αθανασίου στη Νιγρίτα Σερρών.
Η τελετή ξεκινά με μια μικρή πορεία οργανοπαικτών. Τα όργανα- νταούλια και ζουρνάδες- ακούγονταν συνεχώς καθ’ όλη την διάρκεια των τριών περίπου ωρών.
Οι οργανοπαίκτες, περίπου 10, κάλυπταν μουσικά τα δρώμενα εναλλασσόμενοι σε μικρές ομάδες.
Αναπόσπαστο μέρος της μεγάλης γιορτής αποτελούν, οι αγώνες ελληνορωμαϊκής και ελεύθερης πάλης.
Εντυπωσιακός ήταν και αυτή τη φορά ο μεγάλος αριθμός μικρών παιδιών, νέων και εφήβων που συμμετείχαν.
Στο τέλος κάθε αγώνα ο νικητής έπαιρνε 15 ευρώ και ο ηττημένος δέκα.
Οι κερκίδες σχεδόν γεμάτες. Το κοινό απόλυτα προσηλωμένο. Φώναζε, επικροτούσε ή διαφωνούσε με τον διαιτητή. Πάντα χωρίς να βωμολοχεί.
Η παρουσίαση των πεχλιβάνηδων. Παρουσιάζονται οι αθλητές, γίνεται κλήρωση (για το ποιος θα παλέψει με ποιόν) και αρχίζουν οι αγώνες. Ο νικητής παίρνει 1150€ και ο ηττημένος 850€.
Οι παλαιστές (πεχλιβάνηδες) της ανώτερης κατηγορίας (Α) φορούν το «κιουσπέτι» ή «κισπέτ», ένα δερμάτινο παντελόνι (από βουβάλι, μοσχάρι ή κατσίκι) που καλύπτει τα πόδια μέχρι και τα γόνατα, το οποίο μούλιαζαν όλη την προηγούμενη νύχτα σε νερό με ξύδι για να μαλακώσει.
Με την είσοδό τους στο χώρο, αλείφονται με λάδι, σφίγγουν (εντόνως) κάποια λουριά που συγκρατούν το παντελόνι, και κάνουν κάποιες ασκήσεις / κινήσεις (ως ζέσταμα για τον αγώνα).
Για αρκετούς από τους θεατές (και κυρίως για τους πολλούς φωτογράφους που ήταν παρόντες), αυτό το τμήμα των αγώνων είναι και το πιο ενδιαφέρον.
Δείτε μερικά καρέ από αυτό που συνέβη έπειτα από δύο χρόνια στη Νιγρίτα:
