Κόσμος

Ταξιδεύοντας Χωρίς Δουλειά: Πώς η 36χρονη Ελευθερία ζει το απόλυτο όνειρο!

Μιλά στην Parallaxi και δίνει συμβουλές για ταξίδια.

Parallaxi
ταξιδεύοντας-χωρίς-δουλειά-πώς-η-36χρον-440663
Parallaxi

Η Ελευθερία Γιαγή ζει πολύ διαφορετικά από τους περισσότερους ανθρώπους. Απόφοιτη του ΤΕΙ Βιβλιοθηκονομίας, δούλεψε μερικά χρόνια ως μοντέλο και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το pole dancing. Μετά από σπουδές πάνω στο αντικείμενο στη Σιγκαπούρη, άνοιξε την πρώτη σχολή pole dancing στην Ελλάδα, στην πόλη της Αθήνας, και έπειτα ξεκίνησε και δεύτερη σχολή στη Θεσσαλονίκη.

Υπήρξε πάντα ένα κορίτσι που αγαπούσε τα ταξίδια και έκανε συχνές αποδράσεις, ειδικά τα καλοκαίρια, στο εξωτερικό. Όταν όμως αντιλήφθηκε ότι για να μετακομίσει σε μια μονοκατοικία, με έναν μικρό κήπο κι έναν σκύλο, θα χρειαζόταν πάνω από 1.000 ευρώ το μήνα και θα είχε μόνο μια μέρα της εβδομάδας να απολαμβάνει όσα την ευχαριστούν, κάτι διαμορφώθηκε διαφορετικά μέσα της.

«Ήθελα να πηγαίνω από χώρα σε χώρα, να κάνω μια απλή δουλειά ώστε να μην έχω ευθύνες και πίεση, και να ανακαλύπτω την κουλτούρα και την ζωή εκεί. Και μετά από μερικούς μήνες να πηγαίνω στην επόμενη μέχρι να βρω την αγαπημένη μου και να εγκατασταθώ εκεί». Αυτό κατάφερε να κάνει κι έτσι γεννήθηκε το blog «Ελεύθερη Ζωή, Ταξιδεύοντας Χωρίς Δουλειά».

Αριστερά: Δουλεύοντας σε Hostel στην Ταϊλάνδη | Δεξιά: Ταξιδεύοντας στο Ντουμπάι

«Το ”χωρίς δουλειά” σημαίνει ουσιαστικά ότι δεν έχω μόνιμη δουλειά, όπως την θεωρεί ο περισσότερος κόσμος. Έτσι έχω απεριόριστο χρόνο για ταξίδια και γενικότερη ελευθερία στη ζωή μου. Δεν σκέφτομαι πάρα πολύ το μακρινό μέλλον και οργανώνω την ζωή μου ανά έναν μήνα την φορά. Δουλεύω περιστασιακά κατά την διάρκεια των ταξιδιών μου και τις περισσότερες φορές ανταλλάζω λίγες ώρες εργασίας με την διαμονή και την διατροφή μου, μέσω μιας ιστοσελίδας που είμαι μέλος», αναφέρει στην Parallaxi.

Η Ελευθερία έχει δουλέψει σε Ιταλία, Σιγκαπούρη και Μαλαισία και έχει ταξιδέψει σε συνολικά 38 χώρες. Πώς ακριβώς πετυχαίνει το σχέδιο της και ποιο είναι το κριτήριο επιλογής των χωρών; 

«Ταξιδεύω συνεχόμενα για 6-8 μήνες τον χρόνο και επιστρέφω στην Ελλάδα για τους υπόλοιπους. Σε αυτό το διάστημα επισκέπτομαι συνήθως 4-6 χώρες, μένω δηλαδή σε κάθε χώρα από 1 ως 2 μήνες. Δεν μου αρέσει να βιάζομαι και με ενδιαφέρει να βιώνω την κάθε κουλτούρα, την νοοτροπία του λαού και τις συνήθειές του, και αυτό παίρνει χρόνο. Δεν υπάρχει κανένα κριτήριο. Όταν ετοιμάζομαι να φύγω από μία χώρα, ψάχνω εθελοντική εργασία σε 1-2 γειτονικές χώρες, ψάχνω τα πιο οικονομικά εισιτήρια και στέλνω μηνύματα σε ανθρώπους. Οπότε επιλέγω ανάλογα με τις θετικές απαντήσεις που έχω».

Μαρόκο, στάση για καφέ σε μικρό χωριό

Γιατί αποφάσισες να δημιουργήσεις ένα blog και να μοιραστείς τις ταξιδιωτικές σου εμπειρίες;

Αρχικά ξεκίνησε ώστε να μοιράζομαι με τους φίλους μου τις εμπειρίες και τις φωτογραφίες μου, διότι ήταν δύσκολο να στέλνω στον καθέναν ξεχωριστά. Σύντομα είδα ότι και άλλοι γνωστοί μου ενδιαφερόντουσαν για το τι κάνω και πολλοί μου έστελναν θετικά μηνύματα και ότι θέλουν να δουν και άλλα πράγματα και θαυμάζουν αυτό που κάνω. Έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ περισσότερο με το blog ώστε να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου με όποιον τις βρίσκει ενδιαφέρουσες. Αυτός ήταν και ο λόγος που γράφω στα ελληνικά. Ώστε να είναι πιο εύκολο να το διαβάσει ένας Έλληνας και να παρακινηθεί ή να πάρει ιδέες.

Αριστερά: Μέλανας Δρυμός, Γερμανία Δεξιά: Γκόα, Ινδία

Ταξιδεύεις μόνη; Ποια είναι τα υπέρ και τα κατά αυτής της διαδικασίας;

Σε κάποιες χώρες ταξιδεύω μόνη μου, και σε κάποιες με συνοδεύει ο σύντροφός μου. Ταξιδεύω μόνη μου από μικρή και δεν αντιμετωπίζω καμία δυσκολία. Τα υπέρ είναι ότι είμαι εντελώς ελεύθερη να φτιάξω το πρόγραμμά μου, είμαι πιο ανοιχτή στο να γνωρίζω καινούρια άτομα και μου συμπεριφέρονται πιο φιλικά γιατί ίσως μπαίνουν στην θέση μου και καταλαβαίνουν τις ανάγκες μου. Δεν μπορώ να βρω κάποιο αρνητικό στο να ταξιδεύω μόνη μου. Ίσως μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα να αρχίζεις να νιώθεις πως θέλεις όσα βλέπεις να τα μοιράζεσαι και με κάποιον.

Αριστερά: Πηγαίνοντας στην αγορά με τα γαϊδούρια, Μαρόκο Δεξιά: Rio Tinto, Ισπανία

Ποιο είναι το top5 των αγαπημένων σου ταξιδιών που έχεις κάνει ως τώρα και σε ποιες χώρες δεν πέρασες τελικά τόσο καλά; 

Αγαπημένες χώρες: Ταϊλάνδη, μιας και ήταν το πρώτο μου ταξίδι και μεγάλο όνειρο και έχω πάει 6 φορές από τότε. Μιλάω λίγο την γλώσσα και κάθε φορά έχω όλο και καλύτερες εμπειρίες.

Ιαπωνία, λόγω φαγητού και κουλτούρας. Μου αρέσει η ευγένεια, η οργάνωση, η αποτελεσματικότητα και οι καλοί τρόποι των ανθρώπων.

Ισλανδία, χωρίς να το περιμένω, εντυπωσιάστηκα από την φύση και την φιλοξενία των ανθρώπων.

Παγετώνας Jokulsarlon, Ισλανδία

Μαρόκο, πολλά διαφορετικά μέρη και πράγματα για να βιώσεις και από τους πιο φιλόξενους λαούς επίσης.

Βιετνάμ, τείνω γενικά προς τις ασιατικές χώρες, πολύ όμορφη χώρα, γραφικές πόλεις, τεράστιες επιλογές σε φαγητό, χαμογελαστοί και φιλόξενοι άνθρωποι.

Οι χώρες που με έχουν απογοητεύσει είναι ελάχιστες, η Μαλαισία σίγουρα είναι μία από αυτές, δεν βρήκα κάτι ενδιαφέρον, το φαγητό δεν μου άρεσε καθόλου και οι άνθρωποι δεν έδειχναν να συμπαθούν τους ξένους. Βρήκα την Ελβετία λίγο υπερτιμημένη, και στο Βέλγιο δεν μου άρεσε τίποτα!

Αναφέρεις ότι ταξιδεύεις με χαμηλό budget. Ποιες είναι πιο βασικές συμβουλές που θα έδινες σε κάποιον χωρίς υψηλό εισόδημα, που όμως θέλει να κάνει συχνά ταξίδια; Πώς να οργανώνει το budget του;

Συμφέρει να ταξιδεύει κάποιος συνεχόμενα από χώρα σε χώρα. Για παράδειγμα η πτήση μου από Ντουμπάι προς Ινδία ήταν μόνο 80 ευρώ, αλλά αν επέστρεφα πίσω στην Ελλάδα θα έπρεπε να πληρώσω γύρω στα 250 ευρώ. Από Ταϊλάνδη προς Ιαπωνία πλήρωσα 160 ευρώ, ενώ αν ήμουνα στην Ελλάδα θα μου στοίχιζε τουλάχιστον 300 ευρώ γα Ιαπωνία.

Να γίνονται μέλη σε διάφορα γκρουπ στο facebook που αφορούν τον προορισμό τους και προσφορές εργασίας. Πολλές φορές έχω φωτογραφίσει ένα ξενοδοχείο και έχω μείνει δωρεάν ή είχα έκπτωση. Άλλες φορές είχα έκπτωση ή δωρεάν φαγητό σε εστιατόρια απλά μοιράζοντας φυλλάδια ή βοηθώντας την ημέρα των εγκαινίων. Ανάλογα τα προσόντα σας μπορείτε και μόνοι σας απλά να πάτε σε ένα μέρος και να τους προτείνετε να τους βοηθήσετε για λίγες ώρες με κάποιο αντάλλαγμα.

Αριστερά: Στο λόφο του Γιβραλτάρ Δεξιά: Roadtrip στην Πορτογαλία

Σίγουρα χρειάζεται χρόνος για όλα αυτά και δεν μπορεί να τα κάνει κάποιος που έχει μόνο 5-6 μέρες στο ταξίδι του. Γι αυτό γενικότερα συνιστώ να μένετε σε ένα μέρος για 2 εβδομάδες τουλάχιστον. Τόσο χρειάζεται ώστε να κατατοπιστείτε, να κάνετε διασυνδέσεις, φίλους, γνωριμίες, να καταλάβετε πως δουλεύουν τα πράγματα στην εκάστοτε χώρα. Μέσα από αυτά, έρχονται και πλουσιότερες εμπειρίες, πέραν των επισκέψεων σε τουριστικά αξιοθέατα, καταστήματα και εστιατόρια.

Να σκέφτεστε με πρωτοτυπία! Να κάνετε πράγματα που δεν σκέφτεται να κάνει κάποιος άλλος. Μία φορά, αντί να κλείσω μέσω γραφείου ένα πολύ ακριβό τουρ για ένα μέρος με ελέφαντες, νοίκιασα μηχανάκι και πήγα μόνη μου εκεί την ώρα που έκλειναν. Μίλησα με το προσωπικό, έδειξα το ενδιαφέρον μου και συμφώνησαν να με ξεναγήσουν με το 1/4 της κανονικής τιμής. Ήμουν η μόνη επισκέπτρια και πέρασα περισσότερο χρόνο με τους ανθρώπους και είδα περισσότερα πράγματα.

Ποια είναι τα ταξίδια των ονείρων σου που δεν έχεις πραγματοποιήσει ακόμα και θέλεις πολύ να κάνεις;

Έχω πάει ήδη σε κάποιες χώρες που ονειρευόμουν πάντα, όπως Ιαπωνία, Βιετνάμ, Ινδία, αλλά δεν έχω πάει ακόμα στην Αμερική που έχει πάρα πολλές χώρες που θα ήθελα να επισκεφθώ. Απλά το αφήνω για να το κάνω κάποια στιγμή όλο μαζί.

*Βρες τα πάντα για την «ταξιδιωτική» Ελευθερία και απόλαυσε τις ιστορίες της στο eleftherizoi.wordpress.com

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα