Το μικρότερο νησί των Διαποντίων Νήσων που καθηλώνει!
Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδας και σίγουρα δεν το είχες κατά νου.
Λέξεις-Βίντεο: Mαρίνος Χαραλαμπόπουλος
Στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδας, και σε απόσταση μόλις τεσσάρων ναυτικών μιλίων από την Κέρκυρα, υπάρχει ένα μικρό νησί που ακούει στο όνομα Μαθράκι.
Το Μαθράκι είναι το μικρότερο από τα Διαπόντια νησιά με έκταση μόλις τρία τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ μια παλιά λαϊκή ερμηνεία αναφέρει ότι κατά το παρελθόν το νησί είχε καεί και έτσι οφείλει την ονομασία του στα «αθράκια», δηλαδή στα κάρβουνα.
Ερμηνεία που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το παρόν, μιας και το νησί καλύπτεται από πυκνή βλάστηση με πανέμορφα λουλουδιασμένα λιβάδια, μα και με ατελείωτους ελαιώνες που προσφέρουν φυσική κάλυψη στα αραιοκατοικημένα σπίτια των οικισμών. Όσο για τα ατελείωτα πέτρινα μονοπάτια κατά μήκος του νησιού που ξεκινούν από το λιμανάκι Πλάκες, οδηγούν πάντα σε σημεία με πανοραμική θέα, δίνοντας σου την ευκαιρία να εξερευνήσεις μα και να θαυμάσεις τους πανέμορφους πίνακες που ζωγραφίζει η φύση, ενώ ταυτόχρονα συνδέουν τα δύο άκρα του νησιού με τα δύο χωριά του, το Άνω Μαθράκι στα νότια και το Κάτω Μαθράκι στα βόρεια.
Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού είναι λιγοστοί, με τεράστια αποθέματα φιλοξενίας και με ένα μεταδοτικό γαληνεμένο βλέμμα, που σε κάνει να αισθανθείς υπέροχα με την πρώτη ματιά. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικό, όταν σε καθημερινή βάση, χάνεται στο υπέροχο γαλάζιο χρώμα της θάλασσας που περιβάλλει το νησί, και βουτά στα πεντακάθαρα δροσερά νερά των παραλιών που το στολίζουν;
Μια ιδιαιτερότητα αυτού του πανέμορφου νησιού, είναι η απέραντη καταγάλανη αμμουδερή παραλία Πορτέλο, η οποία με τα ρηχά νερά της καταλαμβάνει σχεδόν όλη την βορειοανατολική πλευρά του, μέχρι το λιμάνι, και προσφέρεται για ατελείωτες βουτιές σε όλους ανεξαιρέτως τους επισκέπτες, που μπορεί να είναι ελάχιστοι, δεν παύει όμως να αναζητούν την ηρεμία και την ξεγνοιασιά που τόσο απλόχερα τους προσφέρεται.
Γιατί, ναι… στο Μαθράκι ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να γυρίσει στα χρόνια της δικής του αθωότητας και να αισθανθεί για ακόμα μια φορά παιδί, γνωρίζοντας πως βρίσκεται σε έναν ευλογημένο τόπο που θαρρείς και ο χρόνος έχει σταματήσει, θέλοντας να φυλακίσει όλα αυτά τα στοιχεία που στις μέρες μας τείνουν να χαθούν…