1. Εβραίος, 2. Φιλοσκοπιανός, 3. Σκουλήκι. Δεν θα τα αφήσω αναπάντητα!

Η ανάρτηση του Νίκου Ταχιάου σε σχέση με όσα ανεβαίνουν σε διάφορα blog.

Από χθες το πρωί πολλαπλασιάστηκε το τρολάρισμα στην σελίδα μου. Η βασική γραμμή είναι: 1. Εβραίος, 2. Φιλοσκοπιανός, 3. Σκουλήκι. Δεν θα τα αφήσω αναπάντητα!

Πρώτον, το όνομά μου είναι ελληνικότατο (αναζητήστε την ερμηνεία του ταχιά), Εβραίος δεν είμαι, αλλά και δεν βρίσκω τίποτε κακό στο να είναι κάποιος Εβραίος. Λυπούμαι πολύ για όσους το ξεστομίζουν. Είναι το προοίμιο του φασισμού. Και για το φαινόμενο μίλησα προχθές.

Δεύτερον, είμαι τόσο φιλοσκοπιανός όσο κάθε άνθρωπος που καταλαβαίνει ότι με τον γείτονά του πρέπει να έχει καλές σχέσεις. Είμαι όμως αποκλειστικά Έλληνας Μακεδόνας με ρίζες μόνο δυτικότερα και βορειότερα της Θεσσαλονίκης. Εύχομαι τα wikileaks να υποκλέψουν και να αποκαλύψουν κάποτε τα τηλεγραφήματα των ξένων διπλωματών με τους οποίους συναντήθηκα τις τελευταίες ημέρες, που αντιμετώπισαν τις θέσεις μου με διάθεση αντιστρόφως ανάλογη προς την μεγάλη προσοχή που ομολογώ πως πολύ ευγενικά επέδειξαν. Είμαι περήφανος για την άποψή μου για το ονοματολογικό και άλλωστε, έχω ήδη απαντήσει στην ομιλία μου προχθές. Πατριωτόμετρα, εγώ δεν δέχομαι από κανέναν.

Τρίτον, σκουλήκι είμαι, σ’ αυτό έχουν δίκιο. Τόσο, όσο πρέπει. Όσο χρειάζεται για να πλουτίζω την Θεσσαλονικιώτικη ταυτότητά μου. Και ναι, όταν παίζουν ο ΠΑΟΚ με τον Άρη, θέλω να ακούω ότι νίκησε ο δεύτερος. Κι αν δεν μου βγαίνει αυτή η χάρη, δεν θα πεθάνω κιόλας. Κι επίσης, είμαι εντελώς εξοικειωμένος με την ιδέα ότι ο ΠΑΟΚ θα είναι ο φετινός πρωταθλητής και μπράβο του, να το χαρεί και έχει δικαίωμα να το γιορτάσει ως επιτυχία της πόλης.

Όμως, έχω πει ότι η Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι μια πλουραλιστική πόλη. Διαφωνώ κατηγορηματικά με το «μία πόλη, μία ομάδα». Ο ανταγωνισμός φέρνει την πρόοδο. Και ανταγωνισμός δεν σημαίνει το να μην κάνει ο ΠΑΟΚ γήπεδο όταν του δίνεται η ευκαιρία, αλλά να αναζητήσουν την ευκαιρία και οι υπόλοιποι και να διευκολυνθούν όλοι εφόσον είναι δυνατόν. Το να «ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» είναι χωριατίλα και δεν με εκπροσωπεί. Αν «γ@μιέται ο Θρύλος κι ο Πειραιάς», δεν υπάρχει κανείς λόγος να τροφοδοτούμε την επιθυμία να μοιάσουμε στον τελευταίο. Παρεμπιπτόντως, από χθες αποφάσισαν και τα μέσα του λιμανιού να με βάλουν στο στόχαστρο. Έχει πλάκα η ιστορία.

Τα γράφω αυτά γιατί η στοχοποίηση των ημερών δεν είναι τυχαία. Είναι κατευθυνόμενη και ξέρω από πού αναπαράγεται, τους κλειστούς λογαριασμούς στο Viber που διακινούν και το παραμύθι για το γήπεδο του ΠΑΟΚ και συγχρόνως ένα δημοσίευμα ΣΥΡΙΖΑίϊκου site, με τις γνωστές αυθαίρετες κρίσεις. Έχω ήδη εκφράσει τις απόψεις μου για τον οπαδισμό, είτε είναι αθλητικός, είτε είναι κομματικός. Μπορώ να ερμηνεύσω το φαινόμενο, όχι όμως τους ανθρώπους που προσπαθούν να κτίσουν καριέρα πάνω σε αυτόν. Μόνο περιφρόνηση νιώθω απέναντί τους. Όχι τόσο για το γεγονός πως δεν τους νοιάζει αν εκτίθενται σαν εφεδρείες του ΣΥΡΙΖΑ, όσο επειδή περισσότερο δεν τους ενδιαφέρει αν παίζουν το παιχνίδι της Χρυσής Αυγής.

Κι επειδή το κείμενο που τρέχει στα ΠΑΟΚτσίδικα sites εμπλέκει και το πρόσωπο του Ιβάν Σαββίδη, σε επόμενο post μου, θα γράψω και τις απόψεις μου και για το θέμα αυτό.