10+1 πράγματα που αγαπάμε στην χειμερινή Θεσσαλονίκη

Όσα προβλήματα κι αν έχει αυτή η πόλη, μπορούμε να συμφωνήσουμε μεταξύ μας ότι την περίοδο των γιορτών όλοι μας θέλουμε απλά να τα κρύψουμε κάτω από το χαλί και για λίγες μέρες να αφεθούμε στην ατμόσφαιρα που δημιουργείται στην χειμερινή Θεσσαλονίκη. Τα έργα του μετρό, ο ελεεινός ΟΑΣΘ, και όλες οι συναφείς πληγές της πόλης συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά αν δεν είναι τα Χριστούγεννα περίοδος να αγκαλιάσουμε τις όμορφες πλευρές που αποκτά έστω και για λίγο αυτή η πόλη, πότε θα το κάνουμε; Αυτή είναι μια λίστα με όλα όσα αγαπάμε στην χειμερινή και γιορτινή Θεσσαλονίκη. Εσύ τι αγαπάς;

1. Το ότι η Θεσσαλονίκη γεμίζει φως! Από το πανέμορφο κύμα από μπλε λαμπάκια που έχει καλύψει όλον τον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, μέχρι το μεγάλο δέντρο της Αριστοτέλους με τους άπειρους φωτεινούς λαμπτήρες και ακόμα και τους στολισμούς των εκάστοτε δήμων, η πόλη φωτίζεται, άλλοτε καλόγουστα και άλλοτε κακόγουστα, αλλά λάμπει και μας κάνει να νιώθουμε και να βλέπουμε Χριστούγεννα παντού γύρω, θέλουμε δεν θέλουμε.

2. Το πώς ξαφνικά η αγορά της πόλης βουίζει, δίνοντας μια αναγκαία ανάσα σε καταστηματάρχες της πόλης. Αν και πολλοί Θεσσαλονικείς επιλέγουν αλυσίδες καταστημάτων για τα ψώνια τους, η κίνηση παίρνει και παραμάζωμα τις τοπικές μικρές επιχειρήσεις που επωφελούνται το διάστημα που ο κόσμος κάνει τα Χριστουγεννιάτικά του ψώνια. Και ενώ μπορεί να μην τρελαίνεστε για την τρελή κίνηση, ο κόσμος που γεμίζει ξαφνικά ασφυκτικά τους δρόμους της πόλης δίνει κι αυτός με την παρουσία του μια ένδειξη γιορτινής ατμόσφαιρας.

3. Το πώς ξαφνικά οι φοιτητές στην πόλη κάνουν τράμπα, με αυτούς από άλλες πόλεις να μαζεύουν βαλίτσες και να εξαφανίζονται μέχρι τον Γενάρη, κι εκείνους που ξενιτεύτηκαν σε άλλες πόλεις ή και χώρες του εξωτερικού να επιστρέφουν πίσω στη μητέρα Θεσσαλονίκη για τις γιορτές. Η ντόπια νεολαία γυρνά και πάλι στους δρόμους της πόλης και τους ξεσηκώνει, ρουφώντας ό,τι προλάβει όσο είναι και πάλι εδώ. Και φυσικά, το πώς όλοι οι ξενιτεμένοι Θεσσαλονικείς, που έχουν αφήσει την πόλη τα τελευταία χρόνια, είτε για σπουδές είτε για δουλειά, ξαναβρίσκονται στην γενέτειρά τους, για να δουν για λίγες έστω μέρες γονείς, αδέλφια, συγγενείς και φίλους. Τα παλιά στέκια γεμίζουν, νέα ανταλλάσσονται και έστω για λίγες μέρες κάνεις μαραθώνιο προσπαθώντας να τους δεις όλους, να τα πεις όλα, πριν τον επικείμενο χωρισμό και την επιστροφή στις οθόνες του Skype και στα μηνύματα στο Facebook.

4. Το πώς η πόλη ευαισθητοποιείται και συνδράμει σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η Θεσσαλονίκη άλλωστε έχει αποδείξει το πρόσωπο αλληλεγύης της γενικότερα, ειδικά τα τελευταία χρόνια με το θέμα του προσφυγικού, αλλά ιδιαίτερα την περίοδο των εορτών, άπειρες φιλανθρωπικές δράσεις, συναυλίες, bazaar κι εκδηλώσεις τρέχουν στην πόλη, ενισχύοντας καλούς σκοπούς, με δέντρα από γάλατα να στήνονται, τρόφιμα να μοιράζονται και χρήματα να συγκεντρώονται για ενίσχυση οργανισμών, σε ένα δωδεκαήμερο που ενδείκνυται για βοήθεια στον συνάνθρωπο.

5. Το πώς σε όποια γωνία κι αν στρίψεις κι όποιον δρόμο κι αν διαβείς, η πόλη μυρίζει μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Φούρνοι και ζαχαροπλαστεία δουλεύουν πυρετωδώς τις μέρες των γιορτών και οι μυρωδιές αναβλύζουν στους δρόμους δίνοντας το υπέρτατο χριστουγεννιάτικο κλίμα σε άπαντες περαστικούς μέχρι που να μην μπορούν πια να αντισταθούν και να μπουν να πάρουν ένα κουτάκι για το σπίτι. Αν φυσικά δεν έχουν ήδη σπιτικά εδέσματα να τους περιμένουν από μαμά και γιαγιά.

6. Το γεγονός ότι μπορείς πια να χουχουλιάσεις με μια κουβέρτα στο σπίτι, χωρίς δικαιολογίες και ενοχές, αφού ο χειμώνας έχει μπει για τα καλά και οι γιορτές δίνουν και μια άφεση στο να περνάς στο σπίτι τα κρύα απογεύματα που ο Βαρδάρης βουίζει έξω, με τζάκι ή σόμπα να καίει, χριστουγεννιάτικες μελωδίες στην playlist σου και ζεστά ροφήματα στο χέρι.

7. Το γεγονός ότι όλα στολίζονται. Από το μπαλκόνι του γείτονα, με Άη Βασίληδες να κατεβαίνουν μια μίνι σκάλα και κιτς χιονανθρώπους, μέχρι τα ωραιότερα ζεστά καφέ που αποκτούν ξαφνικά μοναδική χριστουγεννιάτικη όψη με κόκκινα και πράσινα χρώματα, γκι, στολίδια και δεντράκια. Η διακόσμηση πολλές φορές φτάνει να είναι μέχρι και μαγική, δημιουργώντας μικρές γιορτινές φωλιές στην πόλη στις οποίες θέλεις να τρυπώσεις και να μείνεις μέχρι να τελειώσει το δωδεκαήμερο, κι ακόμα παραπέρα.

8. Το ότι η Θεσσαλονίκη γεμίζει από αρχές του Δεκέμβρη μέχρι και τις πρώτες μέρες του νέου έτους υπέροχες γιορτινές μελωδίες. Οι Χριστουγεννιάτικες και Πρωτοχρονιάτικες συναυλίες γεμίζουν την πόλη, σε χώρους που δεν βρισκόμαστε συχνά, με συμφωνίες, κοντσέρτα, παραδοσιακές μουσικές και κάλαντα, ενώ ακόμα και να βγεις στους δρόμους της θα ακούσεις τον Φρανκ Σινάτρα να σου τραγουδά ατμοσφαιρικά, είτε από διαφυγόντες νότες ενός καφέ, είτε από μουσικούς του δρόμου που αψηφούν το κρύο των ημερών και σου φτιάχνουν κλίμα.

9. Τα υπέροχα καραβάκια που ακόμα και τώρα συναντάμε στον Θερμαϊκό και μάλιστα στολισμένα κι αυτά με τα φώτα τους, έτοιμα να μας πάνε μια χειμερινή βόλτα με την καλύτερη θέα της πόλης. Γιατί η “βαρκάδα” στον Θερμαϊκό δεν είναι μόνο καλοκαιρινή υπόθεση. Και κάτι από τα φώτα τους να λαμπυρίζουν μέσα στη θάλασσα τη νύχτα τα βράδια του Δεκέμβρη κάνει το Χριστουγεννιάτικο τοπίο της πόλης μαγικό.

10. Τα κάστανα που μοσχομυρίζουν στην καρδιά του κέντρου. Γιατί τα Χριστούγεννα χωρίς τη μυρωδιά ψητού κάστανου είναι πάντα λίγο φτωχότερα. Και οι μυρωδιές που μπλέκονται στον αέρα της πόλης σε μια απλή βόλτα στο κέντρο της αρκούν για να σου ξυπνήσουν μνήμες που ταυτίζεις μόνο με την γιορτινή περίοδο στη Θεσσαλονίκη.

Bonus: Τι άλλο; Φυσικά το χιόνι. Όταν μας αξιώνει και ασπρίζει το αστικό τοπίο της πόλης, ή έστω τα προάστιά της. Δεν ξεχνάμε το προπέρσινο κατάλευκο τοπίο και το πώς άλλαξε για λίγες μέρες την Θεσσαλονίκη. Και όλοι θυμόμαστε όλο και ένα στους τόσους χειμώνες που έτυχε για λίγο να ντυθεί στα λευκά. Είτε το στρώσει λοιπόν φέτος είτε όχι, σαν το χιόνι στη Θεσσαλονίκη δεν έχει.