2.039 (!) λέξεις μιας ανακοίνωσης για τη νέα παραλία…
Τι νόημα έχουν όλα αυτά όταν η νέα παραλία εμφανίζει εικόνα εγκατάλειψης και απαξίωσης.
Η θέση του Παναγιώτη Αβραμόπουλου απέναντι στην απάντηση του αρμόδιου αντιδημάρχου για την εγκατάλειψη στην νέα παραλία.
«Χρειάστηκαν 2.039 (!) λέξεις για να στραφεί ό αντιδήμαρχος εναντίον όλων. Όλων!
Αφήνω ασχολίαστο το επιθετικό ύφος της ανακοίνωσης που εξέδωσε και τις ακραίες εκφράσεις του. Έτσι συνηθίζει να μιλά –λες και βρίσκεται σε …«πόλεμο» με τον κόσμο όλο και κυρίως με όποιον τολμά να του ασκήσει κριτική.
Θέλω, κατ’ αρχάς, να θέσω 2-3 ερωτήματα προς τον Γιάννη Μπουτάρη και προς τους συναδέρφους της ομάδας διοίκησης.
Θα ήθελα ειλικρινά να μάθω – εάν επικροτούν τρόπους επικοινωνίας του δήμου με τους πολίτες αυτού του ύφους και περιεχομένου αλλά, κυρίως, – εάν συμφωνούν με μία τέτοια αντίληψη περί δημόσιας λογοδοσίας των υπεύθυνων αντιδημάρχων –όταν, μάλιστα, αυτοί μιλούν για λογαριασμό της διοίκησης του δήμου και του ιδίου του δημάρχου. Εκφράζει, άραγε, αυτό το ύφος του λόγου τη διοίκηση του δήμου και τον δήμαρχο της πόλης;
Αναρωτιέμαι επίσης: – Έχει ένας αντιδήμαρχος το δικαίωμα να εξαπολύει προσωπικές επιθέσεις (ευθείες ή με υπονοούμενα) και να μεταφέρει τις κόντρες ή αντιπάθειές του σε δημόσια κείμενα που ενέχουν θέση ανακοινώσεων/απαντήσεων του δήμου; Είναι θεσμικά ορθό αυτό; Είναι αποδεκτό από τον δήμαρχο και τους συναδέρφους της ομάδας διοίκησης; – Ποια πολιτική ηθική επιτρέπει, σε ανακοινώσεις στις οποίες η διοίκηση του δήμου φέρεται να δίνει εξηγήσεις για ένα ζήτημα για το οποίο της ασκείται κριτική, να διατυπώνει ένας νυν αντιδήμαρχος ονομαστικές μομφές εναντίον προκατόχων του της ίδιας διοίκησης και να απαξιώνει δημοσίως το έργο τους, επικαλούμενος οικονομικά και άλλα στοιχεία; Ποια δεοντολογία το επιτρέπει αυτό;
Επί της ουσίας τώρα:
Ο αντιδήμαρχος επικαλείται στοιχεία έως το 2014 για να «ξεσκεπάσει» την ανεπάρκεια των προκατόχων του. Ο ίδιος όμως έχει την ευθύνη επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια και, εκτός από το να καταφέρεται εναντίον όλων, τι ακριβώς είναι αυτό που έχει κάνει; Ποιο είναι το δικό του στίγμα; Να του θυμίσω βέβαια ότι, το 2014 η Πρωτοβουλία επιβραβεύθηκε από τους πολίτες με την ψήφο τους και επανεξελέγη στη διοίκηση του δήμου. Αντιθέτως, τα πράγματα τώρα δεν είναι πλέον ευνοϊκά για τη διοίκηση στην οποία ασκείται δριμεία κριτική από τους πολίτες. Μας βομβαρδίζει ο αντιδήμαρχος με ανακοινώσεις σύμφωνα με τις οποίες δημοπρατούνται έργα, εκπονούνται μελέτες, γίνονται προμήθειες, εξαγγέλλονται συντηρήσεις, αναβαθμίσεις, ανακατασκευές, επισκευές… Βγαίνουν δελτία τύπου της διοίκησης, ανακοινώσεις του ίδιου, απαντήσεις επί απαντήσεων …
Τι νόημα έχουν όλα αυτά όταν η νέα παραλία εμφανίζει εικόνα εγκατάλειψης και απαξίωσης. Και αυτό είναι ένα αντικειμενικό γεγονός. Δεν πρόκειται ούτε για «έντεχνη διόγκωση δήθεν προβλημάτων», ούτε για «πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας», ούτε για «εικόνες και παραθλάσεις» και άλλα τέτοια που συνηθίζει να λέει ο αντιδήμαρχος.
Η νέα παραλία εμφανίζει εικόνα εγκατάλειψης και απαξίωσης –τόσο απλά. Η διαπίστωση αυτής της πραγματικότητας δεν είναι λόγος για να παρακολουθεί μία ολόκληρη πόλη τον «ακήρυχτο πόλεμο» του Θανάση Παππά με τους δημιουργούς του έργου Νικηφορίδη και Cuomo. Είναι λόγος για να δώσει η διοίκηση τις εξηγήσεις της ήρεμα και πειστικά. Για να δεσμευτεί επί της ουσίας, χωρίς πολλά και πολύπλοκα λόγια. Με λίγες λέξεις –όχι με 2.039!
Ο Πρόδρομος Νικηφορίδης δείχνει ένα συγκινητικό ενδιαφέρον για το έργο που εμπνεύστηκε και παρέδωσε στην πόλη και μια διάθεση προστασίας του την οποία εκφράζει με υπεύθυνο και τεκμηριωμένο τρόπο. Δεν του αξίζουν τα διάφορα σχόλια περί «ιδιοκτησιακή αντίληψης» κ.λπ. Είναι ευτελή.
Αυτός, οι συνεργάτες του και η ομάδα των ενεργών πολιτών που ασχολείται με την παραλία αναδεικνύουν ζητήματα με ιδιαίτερη φροντίδα και επιμονή. Η διοίκηση οφείλει να συνεργάζεται μαζί τους και όχι να είναι σε είναι σε ένα συνεχή πόλεμο χαρακωμάτων. Αυτή υποτίθεται ότι ήταν η φιλοσοφία αυτής της παράταξης. Με αυτόν τον τρόπο υποτίθεται ότι θα πολιτεύονταν.»
