Η Α΄ Κοινότητα του Δ. Θεσσαλονίκης τίμησε τους εθελοντές και τις εθελόντριές της
Με αφορμή την τιμητική εκδήλωση, η Ελένη Χοντολίδου γράφει για την σημασία του εθελοντισμού.
Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, ο Πρόεδρος, Πέτρος Δημητρακόπουλος και οι Σύμβουλοι της Α΄ Δημοτικής Κοινότητας πραγματοποίησαν εκδήλωση με θέμα: «Η Α΄ Κοινότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης τιμά τους εθελοντές και τις εθελόντριές της», την Τετάρτη 8 Μαΐου 2019, ώρα 19:00, στην αίθουσα Μανόλης Αναγνωστάκης, Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
Οι εθελόντριες και εθελοντές που τιμήθηκαν:
Μαρίνα Χεκίμογλου Αναστασία Κεφαλά Σουζάνα Τζιμογιάννη Φανή Καλότση Έλενα Δημάκου Λυδία Αλβανού Μυρτώ Γιουμουρτατζή Αντώνης Καράγιωργας Ασημίνα Βέλλου Νίκος Κωνσταντίνου (πωλητής Σχεδίας)
Με αφορμή την τιμητική εκδήλωση, η Ελένη Χοντολίδου γράφει για την σημασία του εθελοντισμού:
Οι εθελοντές υπήρξαν η ραχοκοκκαλιά της διοίκησης Μπουτάρη.
Δούλεψαν με επαγγελματική συνέπεια παντού: στα Δημήτρια, στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, σε εκδηλώσεις μεμονωμένες, στις Κοινότητες για το προσφυγικό. Τίποτε δεν θα είχαμε καταφέρει χωρίς τους εθελοντές μας.
Τιμή, λοιπόν σ’ αυτούς. Και ας μη γελιόμαστε, τιμώντας αυτούς τον εαυτό μας τιμούμε.
«Κανένας άνθρωπος δεν είναι βουνό, θάλασσα ή πολιτεία για να μην έχει ανάγκη τους άλλους. Όλοι κάπου ακουμπάνε, συνήθως ο ένας πάνω στον άλλον, κι έτσι διαμορφώνεται η εποχή μας. προκύπτει μια σύνθεση μέσα από μία διαρκή συνεργασία άθελη ή θεληματική, σημασία δεν έχει».
Ευτυχώς που υπάρχει και ο ελεύθερος χρόνος. Μία εκδοχή είναι να συναντάμε τις φίλες και τους φίλους μας, να πηγαίνουμε σινεμά, να παρακολουθούμε τις ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις των θεάτρων της πόλης μας ή να επισκεπτόμστε τις εικαστικές εκθέσεις. Καλές επιλογές όλες.
Υπάρχει όμως και μία άλλη που διεκδικεί τον χρόνο μας και μας προσφέρει ίσως μεγαλύτερη ικανοποίηση. Είναι η εθελοντική προσφορά ευρύτερα στην πόλη. Εθελοντισμός είναι:
«Η με υψηλό αίσθημα ευθύνης και ανιδιοτελή χαρακτήρα προσφορά έργου ή υπηρεσίας που αναλαμβάνει το άτομο μεμονωμένα ή σε ομάδα, με ελεύθερη βούληση, χωρίς την προσδοκία ή απαίτηση υλικού ή άλλου είδους ανταλλάγματος, με σκοπό τη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο και την κοινωνία ευρύτερα».
«Χωρίς την προσδοκία ή απαίτηση υλικού ή άλλου είδους ανταλλάγματος»… Δεν είναι αλήθεια! Ο εθελοντισμός είναι η υπέρβαση του εαυτού μας και η συνεύρεσή μας με τους άλλους. Στην αρχαία Αθήνα οι έχοντες έδιναν στους μη έχοντες. Και το πολυτιμότερο πράγμα που έχει ένας νέος άνθρωπος είναι ο χρόνος του. Κάπου, κάποιος μας χρειάζεται και η ικανοποίηση και η χαρά που νιώθουμε όταν τελειώσει η συγκεκριμένη δράση μας είναι πολύ μεγάλες.
Ο εθελοντισμός δεν είναι εργασία αλλά προϋποθέτει επαγγελματισμό. Δεν είναι απασχόληση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί να διαρκεί μία μέρα, μία βδομάδα ή λίγες ώρες την εβδομάδα για ένα ακαδημαϊκό έτος ή όποτε έχετε ελεύθερο χρόνο.
Ο εθελοντισμός δεν είναι απλώς ένας όρος, είναι μια στάση ζωής που μας δίνει χαρά, ικανοποίηση καθώς βοηθώντας αισθανόμαστε ικανοποιημένοι και γεμάτοι. Ο εθελοντισμός μας αφορά όλους, προάγει την ενεργό συμμετοχή μας στα κοινωνικά δρώμενα ενδυναμώνοντας την κοινωνική αλληλεγγύη και τη συνοχή.
Γιατί γίνονται οι άνθρωποι εθελοντές;
Γιατί η προσφορά είναι εγγενής στους ανθρώπους, γιατί χαιρόμαστε όταν προσφέρουμε, γιατί το ωραιότερο ταξίδι είναι η συνάντηση με τους άλλους, η υπέρβαση του εαυτού μας.
Θα δανειστούμε τα λόγια ποιητή:
«Το εγώ τίποτε δεν είναι υπάρχουμε μόνο όταν υπάρχουν μαζί μας ο ένας, ο άλλος, ο παρέκει, ο μακρινός. Τότε μόνον υπάρχουμε. (Σαν κάτι να κινδυνεύει όταν μονοδιάστατες χορδές κρούουν το Σύμπαν)».
Μάρκος Μέσκος από τον Ενικό και πληθυντικό ψίθυρο
