Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: Φίλιππος Β’ του Γεώργιου Νικολαΐδη
Ο Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Μακεδονίας, πατέρας του στρατηλάτη Μεγάλου Αλεξάνδρου τιμάται στην πόλη.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Ο Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Μακεδονίας, πατέρας του στρατηλάτη Μεγάλου Αλεξάνδρου. Δολοφονήθηκε το 336 π.Χ κατά την είσοδό του στο θέατρο από τον σωματοφύλακα του Παυσανία. Οι λόγοι της δολοφονίας παραμένουν άγνωστοί καθώς μερικά λεπτά αργότερα ο Παυσανίας σκοτώθηκε από αυτούς που τον καταδίωξαν. Στις 8 Νοεμβρίου 1977, ο αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος ανακάλυψε τον τάφο του Φιλίππου Β΄ στην Βεργίνα της Ημαθίας. Μεγάλο μέρος από τους θησαυρούς της Βεργίνας βρίσκεται στο Αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλονίκης.
Αν και σημαντική προσωπικότητα της αρχαίας Ελλάδας, ο Φίλιππος, σε αντίθεση με τον μέγα Αλέξανδρο, δεν είναι από τα πρόσωπα που κάποιος θα δει να απεικονίζονται σε ανδριάντες και αγάλματα. Ο ανδριάντας του στην Θεσσαλονίκη τοποθετήθηκε το 1994 από τον δήμο Θεσσαλονίκης, απέναντι από το Λευκό Πύργο, το ΚΘΒΕ και το Βασιλικό Θέατρο, στην γωνία του πάρκου Ξαρχάκου. Είναι έργο του γλύπτη Γιώργου Νικολαΐδη, το οποίο ξεκίνησε να φτιάχνεται μετά το 1991 και η απόφαση του δήμου για ένα τέτοιο άγαλμα ίσως ήταν απόρροια της πολιτικής κατάστασης εκείνη την περίοδο. Η τότε FYROM γίνεται ανεξάρτητο κράτος το 1991 και μέλος των Ηνωμένων Εθνών το 1993, ξεκινώντας μια διαμάχη με την Ελλάδα περί ονομασίας του κράτους. Σύντομα, στην πόλη των Σκοπίων δημιουργούνται δύο τεράστια αγάλματα, ένα του Αλέξανδρου και ένα του Φιλίππου αντικριστά. Ίσως έτσι να πάρθηκε η απόφαση να τοποθετηθεί και στην Θεσσαλονίκη, που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχε ένα άγαλμα του Φιλίππου Β’, κοντά στο μεγάλο άγαλμα του γιού του που κοσμεί την παραλία. Φτιαγμένο από ορείχαλκο, τοποθετημένο σε μαρμάρινη βάση, στην οποία απεικονίζεται το αστέρι της Βεργίνας, μια ρεαλιστική αναπαράσταση του βασιλιά, στην οποία παρατηρούμε τις λεπτομέρειες στα σανδάλια, στην στολή, στις φλέβες των ποδιών, στα μαλλιά του αγάλματος, ακόμα και την απουσία του ενός ματιού, που περιγράφει τον τραυματισμό του βασιλιά Φιλίππου στο μάτι, κάτι που δεν συνηθίζεται, μιας και στα αγάλματα δεν παρουσιάζονται οι τραυματισμοί. Ο Φίλιππος επίσης είχε τραυματιστεί, σύμφωνα με τις πηγές, στο δεξί του πόδι, κάτι που δεν φαίνεται να παρουσιάζεται στον ανδριάντα του.
Ο γλύπτης Γεώργιος Νικολαΐδης γεννήθηκε στη Ροδόπη το 1924 και πέθανε το 2001. Σπούδασε στο φυσικομαθηματικό του ΑΠΘ και στην συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στην οποία υπήρξε αργότερα καθηγητής και πρύτανης. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες της γενιάς του.
