Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: Γυναίκα καθιστή του Γιώργου Καλακαλλά
Έργο αφαιρετικό με πλαστικότητα και γεωμετρική ισορροπία.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Βρίσκεται στην διασταύρωση των οδών Βασ. Όλγας και 25ης Μαρτίου, απέναντι από την Δημοτική Πινακοθήκη. Πρόκειται για ένα μικρών διαστάσεων άγαλμα καθιστής γυναίκας του γλύπτη Γιώργου Καλακαλλά. Είναι τοποθετημένο μέσα σε σιντριβάνι, το οποίο όπως δυστυχώς και πολλά άλλα, είναι εκτός λειτουργίας. Η φθορά είναι εμφανής σε όλα τα σημεία του και ενώ θα μπορούσε να είναι μια καλαίσθητη γωνία δροσιάς, το άγαλμα απλά χάνεται στη γύρω βλάστηση. Δημιουργήθηκε το 1974, είναι φτιαγμένο από αλάβαστρο και αναπαριστά γεωμετρικά μια καθιστή γυναίκα. Έργο αφαιρετικό με πλαστικότητα και γεωμετρική ισορροπία.
Ο Γεώργιος Καλακαλλάς είναι Έλληνας γλύπτης. Γεννήθηκε το 1938 στον Τύρναβο. Άρχισε τις σπουδές του στο εργαστήριο γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών του Γιάννη Παππά. Το 1963 διορίστηκε επιμελητής στην Έδρα Γλυπτικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Το 1984 εντάχθηκε στην βαθμίδα του λέκτορα και το 1997 έγινε καθηγητής του τμήματος Αρχιτεκτόνων.
