Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: Κεκλιμένη μορφή του Κλέαρχου Λουκόπουλου
Γνωρίστε αυτό το ενδιαφέρον γλυπτό μιας κεκλιμένης μορφής, έργο του γλύπτη Κλέαρχου Λουκόπουλου.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Το MOMus – Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (πρώην Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), ένα μουσείο στολίδι της πόλης, έχει εκτός από την καταπληκτική μόνιμη συλλογή και τις περιοδικές εκθέσεις και έναν πολύ ενδιαφέροντα περίβολο. Μια αυλή γεμάτη από εικαστικά έργα, μια αυλή γεμάτη γλυπτά. Στη μέση περίπου της αυλής του μουσείου βρίσκουμε το γλυπτό μιας κεκλιμένης μορφής, έργο του γλύπτη Κλέαρχου Λουκόπουλου.
Κατασκευάστηκε το 1962 και δόθηκε ως δωρεά στη συλλογή του μουσείου το 1996. Ανήκει στα γλυπτά που ο Λουκόπουλος έκανε ως παραγγελία του κράτους την δεκαετία του 1960 και τα τοποθετούσε στα ξενοδοχεία του Ε.Ο.Τ. Αυτό έδωσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στον καλλιτέχνη να φτιάξει έργα μεγάλα σε όγκο, κατασκευές μεγάλων διαστάσεων, στις οποίες κυριαρχούσαν τα γεωμετρικά σχήματα και η αφαιρετική τους τοποθέτηση. Στο έργο αυτό διακρίνουμε μια μορφή σαν σε ανάκλιντρο, να ακουμπάει με το ένα χέρι το κεφάλι. Υπάρχουν καμπυλότητες σε κάποια στοιχεία που παραπέμπουν σε γυναικεία μορφή. Κάποιες από τις φόρμες στα έργα του γλύπτη, όπως και σ’ αυτό, θυμίζουν μορφές της κλασικής τέχνης στην αρχαία Ελλάδα. Το έργο έχει δεχτεί επιρροές από τον κυβισμό και τον κονστρουκτιβισμό.
Ο γλύπτης Κλέαρχος Λουκόπουλος, είναι γιος του γνωστού λαογράφου Δημήτρη Λουκόπουλου. Γεννήθηκε το 1908 στο Θέρμο της Αιτωλίας. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Παρουσίασε τα έργα του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Την δεκαετία του 1960 του δόθηκε η ευκαιρία, ύστερα από ανάθεση του ΕΟΤ, να φιλοτεχνήσει μια σειρά από τα ωραιότερα γλυπτά του για να κοσμήσουν τα περιβόητα ξενοδοχεία Ξενία σε περιοχές της Χαλκιδικής, του Βόλου, της Λάρισας κ.α. Γλυπτά του κοσμούν δημόσιους χώρους στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα. Το 1972 αρνήθηκε το Εθνικό Αριστείο Τέχνης ως πράξη αντίστασης στη Χούντα. Πέθανε το 1995.
