Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: Μνημείο Θρακών Ηρώων του Γιώργου Τσάρα
Λίγο μετά της ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, βρίσκεται το μνημείο των Θρακών Ηρώων, αφιερωμένο στους Χατζηαντώνη και Δόμνα Βιζβίζη, ήρωες της επανάστασης του 1821.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Πριν από το Makedonia Palace, λίγο μετά της ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, βρίσκεται το μνημείο των Θρακών Ηρώων. Είναι έργο του γλύπτη Γιάννη Τσάρα, και όπως μπορεί κανείς να διαβάσει και στην επιγραφή του, είναι αφιερωμένο στους Χατζηαντώνη και Δόμνα Βιζβίζη από την Αίνο της Ανατολικής Θράκης, ήρωες της επανάστασης του 1821. Είναι κατασκευασμένο από ορείχαλκο που είναι τοποθετημένος πάνω σε μάρμαρο και απεικονίζει έναν άντρα καθισμένο να κρατά ένα κανόνι καραβιού και μια γυναίκα να ορθώνει τα χέρια ψηλά και να κρατάει έναν πυρσό. Το έργο είναι δωρεά της οικογένειας Καραβιώτη και έχει την υπογραφή της Θρακικής εστίας.
Η οικογένεια Βισβίζη, στην οποία και αφιερώνεται το άγαλμα, είχε καταγωγή από την Αίνο της Θράκης και διακρίθηκε στους ναυτικούς αγώνες κατά την επανάσταση του 1821. Ο Χατζή Αντώνης Βισβίζης, πλούσιος καραβοκύρης, μαζί με την γυναίκα του, Δόμνα, ενώθηκε με τον ελληνικό στρατό αποφασισμένος να πολεμήσει. Πήρε μέρος στις ναυμαχίες του Άθω, της Λέσβου και της Σάμου. Έχασε την ζωή του στην θάλασσα της Εύβοιας το 1822 και την διακυβέρνηση του πλοίου του ανέλαβε σαν άλλη Μπουμπουλίνα η γυναίκα του, η οποία είχε συμμετάσχει με το σύζυγό της σε όλες του τις επιχειρήσεις και δεν την φόβιζε η θάλασσα. Μετά το τέλος της ελληνικής επανάστασης, η Δόμνα θα ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της στην Σύρο φτωχή, αβοήθητη και ξεχασμένη από τους πάντες. Μνημείο προς τιμήν τους υπάρχει και στην Αλεξανδρούπολη, δίπλα από το Φάρο της πόλης.
Ο γλύπτης Γιώργος Τσάρας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951. Σπούδασε Μαθηματικά στο ΑΠΘ και αργότερα γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει φιλοτεχνήσει πολλά δημόσια υπαίθρια γλυπτά και έχει συμμετάσχει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης στην Θεσσαλονίκη.
