Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: Ναύαρχος Βότσης του Γεώργιου Δημητριάδη
Η Θεσσαλονίκη τιμά τον Ναύαρχο Βότση με προτομή τοποθετημένη δίπλα στον Λευκό Πύργο να ατενίζει τον Θερμαϊκό.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Ο Ναύαρχος Βότσης γεννήθηκε στην Ύδρα το 1877. Ήταν ανιψιός του Παύλου και του Ιωάννη Κουντουριώτη, καθώς και δισέγγονος του Γεωργίου Κουντουριώτη. Απόφοιτος της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, υπήρξε μέλος του πληρώματος των πρώτων ωκεανοπόρων του Βασιλικού Ναυτικού το 1900. Στη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, κυβερνώντας το Τορπιλοβόλο Τ11, εισήλθε στο οχυρωμένο λιμάνι της Θεσσαλονίκης χωρίς να γίνει αντιληπτός, εκτόξευσε τρεις τορπίλες κατά του τουρκικού θωρηκτού “Φετίχ Μπουλέντ”, με αποτέλεσμα να βυθιστεί και αποχώρησε χωρίς καμία απώλεια. Μετά από την επιτυχία του αυτή, κυβέρνησε τα θωρηκτά «Κιλκίς» και «Λήμνος» και διετέλεσε Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη.
Η Θεσσαλονίκη τον τιμά με προτομή τοποθετημένη δίπλα στον Λευκό Πύργο, να ατενίζει τον Θερμαϊκό. Σημείο συνάντησης εκατοντάδων περαστικών σε ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία της παραλίας, το άγαλμα του Βότση είναι έργο του γλύπτη Γεώργιου Δημητριάδη φτιαγμένο το 1934 από μάρμαρο και τοποθετημένο σε βάθρο σχήματος πυραμίδας. Κατά την διάρκεια της κατοχής, το άγαλμα ήταν σημείο συνάντησης αντιστασιακών εκδηλώσεων. Στο βάθρο αναγράφεται:
«Λοιπόν αλήθεια πως κι εμείς, στο πέρασμα του χρόνου, Τορπίλλη Βότση κάναμε το Ψαριανό Μπουρλότο». Γιώργος Σουρής
Στην πλαϊνή πλευρά αναγράφονται τα ονόματα του πληρώματος του Τορπιλοβόλου Τ11.
Ο γλύπτης Γεώργιος Δημητριάδης, επικαλούμενος και «Αθηναίος», γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1880 και πέθανε στην Αθήνα στα χρόνια της Κατοχής, το 1941. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Θεωρείται ο πιο παραγωγικός από τους νεοέλληνες γλύπτες, με πλήθος έργων του εγκατεσπαρμένων σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Φιλοτέχνησε ανδριάντες και προτομές, μεταξύ των οποίων πολλά από αυτά στον κήπο του Ζαππείου, καθώς και σε πλατείες πόλεων σε όλη την Ελλάδα.
