Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: «Παλμός» του Δημήτρη Αρμακόλα
Ένα από ωραιότερα υπαίθρια αγάλματα της πόλης και ο τραγικός θάνατος του καλλιτέχνη που το δημιούργησε.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Ένα από ωραιότερα υπαίθρια αγάλματα της πόλης και ο τραγικός θάνατος του καλλιτέχνη που το δημιούργησε.
Ο Δημήτρης Αρμακόλας ήταν ένας γλύπτης που εστίαζε πολύ στην ανθρώπινη μορφή. Ακόμα και οι προσθήκες από σφαίρες, κύβους και όγκους στις ανθρώπινες φιγούρες των έργων του δένουν αρμονικά με την ρεαλιστική απεικόνιση του σώματος και των χαρακτηριστικών κάθε προσώπου.
Το 1978 θα τοποθετηθεί ένα μπρούτζινο άγαλμά του απέναντι από το ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς. Ο τίτλος του «Παλμός». Η γυναικεία μορφή είναι η πρωταγωνίστρια του έργου. Πάνω σε μια σφαίρα, μια γυναίκα φαίνεται να αναδύεται μέσα από την γη, μέσα από τα αφαιρετικά σχήματα και τους όγκους που υπάρχουν τριγύρω της. Σαν να προσπαθεί για μια αναγέννηση του σώματός της, κοιτάζει προς τα πάνω, ενώ ο Αρμακόλας την έχει αποδώσει με εκπληκτική πλαστικότητα και δυναμική, σαν να της δίνει μια τελική πνοή.
Ένα σχεδόν ίδιο άγαλμα με τον τίτλο «Παλμός» υπάρχει από το 1974 στην είσοδο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στην Λ. Βασιλέως Κωνσταντίνου στην Αθήνα. Πολλά άλλα αγάλματά του στέκονται σε πολύ γνωστά σημεία της Αθήνας και είναι φτιαγμένα με την ίδια τεχνοτροπία όπως αυτή της γυναίκας με τον τίτλο «Παλμός» και είναι αμέσως αναγνωρίσιμα ως έργα του καλλιτέχνη. Το πιο χαρακτηριστικό είναι το άγαλμα σιντριβάνι στην οδό Ερμού στην Αθήνα με τίτλο «Αναδυομένη», που φιλοτεχνήθηκε το 1975 και αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού για να τοποθετηθεί το 2003 σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πρωτεύουσας, όπως και το «Μεταξύ Ουρανού και Γης», που το 1998 τοποθετήθηκε στο Μαρούσι, στην Αττική οδό.
Ο Δημήτριος Αρμακόλας γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα και σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Παρίσι. Η μοίρα τού έπαιξε σκληρό παιχνίδι. Δυστυχώς βρήκε πρόωρο θάνατο το 2009 από ασφυξία, ενώ δούλευε στο εργαστήριό του, όταν το φουλάρι του πιάστηκε στον ηλεκτρικό τροχό.
