Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: «Πύλες» του Γιώργου Τσάρα
Μπορεί να μοιάζει παράταιρο, έχει όμως ενδιαφέρον το γεγονός πως στο Βυζαντινό μουσείο, στον προαύλιο χώρο, υπάρχουν έργα μοντέρνας τέχνης.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Μπορεί να μοιάζει παράταιρο, να έχει δεχτεί αρνητικές κριτικές, έχει όμως ενδιαφέρον, ίσως και μία γοητεία, το γεγονός πως και στο Αρχαιολογικό και στο Βυζαντινό μουσείο, στον προαύλιο χώρο υπάρχουν έργα μοντέρνας τέχνης. Η μίξη αρχαίας με μοντέρνας τέχνης, οι αναπαλαιώσεις κτιρίων με στοιχεία νεωτερικότητας, και η συντήρηση κλασικών μνημείων με προσθήκες μοντέρνων στοιχείων δεν είναι κάτι καινούργιο και άγνωστο. Έργα που μπλέκουν το κλασικό με το σύγχρονο, το διαχρονικά καινούργιο με το διαχρονικά μοντέρνο, βλέπουμε συχνά, κυρίως σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο, οι Μαγεμένες και οι αρχαίες επιτύμβιες στήλες μπλέκουν με το «Πριόνι», και με το δέντρο του Τσόκλη, ενώ στο Βυζαντινό, ένα μουσείο που ψηφίστηκε ως ένα από τα καλύτερα στη Ευρώπη, βρίσκονται τοποθετημένα δύο έργα του γλύπτη και καθηγητή πανεπιστημίου Γιώργου Τσάρα με τον τίτλο «Πύλες».
Το πρώτο και μεγαλύτερο βρίσκεται στην είσοδο του μουσείου. Πρόκειται για μια μεταλλική γεωμετρική κατασκευή οριζόντιας διάταξης. Γραμμές και καμπύλες χρώματος κόκκινου και μαύρου μπλέκουν μεταξύ τους σε μια αρμονική σύνθεση. Στα δεξιά του μουσείου, στην πλάγια όψη βρίσκεται ένα μικρότερων διαστάσεων, κάθετης διάταξης, χρώματος μαύρου και κόκκινου, με τις ίδιες γεωμετρικές γραμμές. Τοποθετήθηκαν στον χώρο το 2001, στις εισόδους πρόσβασης προς το μουσείο. Ίσως και γι’ αυτόν τον λόγο να δόθηκε η ονομασία «Πύλες», δίνοντας έτσι μια διαφορετική αισθητική και προσέγγιση της τέχνης, κατά την είσοδο προς το μουσείο. Το έργο της κεντρικής εισόδου αναδεικνύεται και δένει αρμονικότερα στον χώρο, γύρω του υπάρχουν δέντρα και πράσινο, σε σχέση με το δεύτερο που στέκει πιο παράταιρο, καθώς δίπλα ακριβώς ξεκινάει ο χώρος πάρκινγκ και κατακλύζεται από αυτοκίνητα. Οι πύλες στήθηκαν στο χώρο του μουσείου με αφορμή μια έκθεση του Γιώργου Τσάρα που εγκαινιάστηκε 14 Ιουνίου 2001 και είχε διάρκεια έως τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Τελικά, έπειτα από δωρεά του καλλιτέχνη, τα δύο γλυπτά παρέμειναν στον εξωτερικό χώρο του μουσείου.
Ο γλύπτης Γεώργιος Τσάρας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951. Σπούδασε Μαθηματικά στο ΑΠΘ και αργότερα γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει φιλοτεχνήσει πολλά δημόσια υπαίθρια γλυπτά και έχει συμμετάσχει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης στην Θεσσαλονίκη. Έργα του στην Θεσσαλονίκη εκτός από τις πύλες είναι ο Ανδριάντας του Αριστοτέλη στο Α.Π.Θ., το μνημείο Θρακών δίπλα στο Makedonia Palace κ.α.
