Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: Θάμνοι του Φιλολάου Τλούπα
Μια αυλή γεμάτη από εικαστικά έργα, μια αυλή γεμάτη με γλυπτά.
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις της πόλης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά, μερικά είναι πολυφωτογραφημένα, άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες, ακίνητα, και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Το MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (πρώην Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), ένα μουσείο στολίδι της πόλης, εκτός της καταπληκτικής μόνιμης συλλογής και των περιοδικών εκθέσεων, διαθέτει και έναν πολύ ενδιαφέροντα περίβολο. Μια αυλή γεμάτη από εικαστικά έργα, μια αυλή γεμάτη με γλυπτά.
Το 1998 αποφασίζεται η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου του μουσείου. Το ΥΠΕΧΩΔΕ αναθέτει το έργο στον διεθνούς φήμης γλύπτη Φιλολάο Τλούπα, ο οποίος κατασκευάζει μια αυλή με τους χαρακτηριστικούς θάμνους του από τσιμέντο και χαλίκι. Με αυτό τον τρόπο, ο περίβολος του μουσείου διαμορφώνεται ώστε να είναι χρηστικός, μίας και εκτός από τους θάμνους υπάρχει και ένα διαμορφωμένο αμφιθέατρο, και να θυμίζει πάρκο ανάπαυσης. Ο Φιλολάος κρατάει την χρήση του χώρου αλλά μιμείται εικαστικά το φυσικό περιβάλλον, με υλικό το τσιμέντο και την πέτρα, πετυχαίνοντας αρμονία, ισορροπία και γαλήνη, έτσι που ο θεατής βρίσκεται στην ψευδαίσθηση ενός πάρκου, που όμως χρηστικά προσφέρει ό,τι και ένα φυσικό πάρκο.
Ο Φιλολάος Τλούπας έτυχε διεθνούς αναγνώρισης. Γλυπτά του υπάρχουν στην παραλία του Βόλου, στην Λάρισα, στο Παρίσι. Γεννήθηκε το 1923 στη Λάρισα και ήταν αδελφός τού γνωστού φωτογράφου Τάκη Τλούπα. Πρώτος δάσκαλός του ο ξυλουργός πατέρας του. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα δίπλα στον Αθανάσιο Απάρτη. Το 1950 κερδίζει μια υποτροφία και φεύγει στο Παρίσι. Το 2005, η γαλλική κυβέρνηση τον ανακηρύσσει «Αξιωματικό του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων». Το 2009 παρουσιάστηκε ταινία για την ζωή του στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης με τίτλο «Φιλό και Μαρίνα», σε σκηνοθεσία της Καλλιόπης Λεγάκη. Πραγματοποίησε πολλές ατομικές εκθέσεις, ενώ μεγαλειώδη έργα του κοσμούν υπαίθριους χώρους της Γαλλίας. Πέθανε το 2010 στο Παρίσι σε ηλικία 87 ετών και ύστερα από δική του επιθυμία οι στάχτες του σκορπίστηκαν στον κήπο του ατελιέ που ο ίδιος είχε φτιάξει.
