Ανακαλύψτε τα κτίρια της πόλης: Καπναποθήκη Α. Μιχαηλίδη- Κ. Σακκά
Εμβληματικό κτίριο με επιρροές μοντερνισμού και Art deco.
Πνιγμένα από το καυσαέριο και τις μοντέρνες πολυκατοικίες. Στέκουν δίπλα μας ενάντια στο χρόνο και την φθορά. Τα προσπερνάμε, δεν τα παρατηρούμε, σε κάποια από αυτά ζούμε και εργαζόμαστε, κάνουμε τα ψώνια μας η πίνουμε έναν καφέ. Άλλα μαραζώνουν από την αδιαφορία μας. Ζωντανά και περήφανα σύμβολα της ιστορίας της πόλης, κρύβουν σημαντικά γεγονότα, σκοτεινά μυστικά, οικογενειακές ιστορίες, τραγωδίες και χαρές. Νεοκλασικά, διατηρητέα, του ευρωπαϊκού εκλεκτισμού, του κλασικισμού, μπαρόκ, σύγχρονα αυτά είναι τα κτήρια σύμβολα της πόλης.
Οι καπνοβιομηχανίες υπήρξαν ένας κλάδος που γνώρισε μεγάλη άνθηση στην Θεσσαλονίκη. Στο κέντρο αλλά και περιμετρικά της πόλης πολλές ήταν οι καπναποθήκες που προσέφεραν εργασία σε δεκάδες κατοίκους.
Από το 1860 η Θεσσαλονίκη άρχισε να αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς και σύντομα έγινε μια από τις τρεις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αγορές καπνού.
Από την απελευθέρωση και έπειτα ο αριθμός των εμπορικών οίκων καπνού θα αυξάνεται διαρκώς με κορύφωση το μέσον της δεκαετίας του 1920.
Οι περισσότεροι από αυτούς διέθεταν γραφεία, εργαστήρια, ιδιόκτητες αποθήκες σε μεγάλα οικοδομικά συγκροτήματα. Ανάμεσά τους οι Μιχαηλίδης, Τορνιβούκας, Γαβριήλογλου, Φραγκουλίδης, Γλεούδης, Καραγιαννίδης, Παπαστράτος, Χατζηγεωργίου, Ναξιάδης, Βοιβόδας, Μοσκώφ και οι εταιρίες Αυστροελληνική και Commercial.
Η αντίστροφη μέτρηση για τα καπνομάγαζα της Θεσσαλονίκης άρχισε την δεκαετία του ’90, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση μείωσε τον όγκο παραγωγής και πολλά από αυτά έκλεισαν. Κάπα από αυτά σώζονται μέχρι και σήμερα έχοντας αλλάξει χρήσεις, στην Τσιμισκή (πλατεία Assos Odeon) , στην Οδό Αφροδίτης στο Βαρδάρη (Σούπερ Μάρκετ Σκλαβενίτης), στην Αγίου Δημητρίου (Hotel Tabaco – όνομα εις μνήμην του παλιού εργοστασίου), Αγίου Δημητρίου 48 (σούπερ μάρκετ) θυμίζοντας μας την παλιά εμπορική δραστηριότητα τσιγάρων της πόλης.
Ένα από τα πιο επιβλητικά κτήρια η Καπναποθήκη των Α. Μιχαηλίδη-Κ. Σακκά στην Δωδεκανήσου 14 και Ναυμαχίας Λήμνου 13 φιλοξενούσε για χρόνια ΙΙΕΚ και ιδιωτικές σχολές δίνοντας μια ζωντάνια στην περιοχή.
Μετά την μεταφορά τους έμεινε ανεκμετάλλευτο. Κρίθηκε διατηρητέο με την απόφαση 3428/2016: Χαρακτηρισμός ως διατηρητέων μεμονωμένων κτηρίων εντός του ιστορικού τόπου της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής αυτού.
Χτίστηκε το 1937 σε σχέδια του Α. Νικόπουλου ως καπναποθήκη των Μιχαηλίδη – Σακκά.
Κτίριο με επιρροές μοντερνισμού και Art deco. Αξιόλογα χαρακτηριστικά αποτελούν η οργάνωση των όψεων σε κατακόρυφες και οριζόντιες ζώνες ανοιγμάτων που τονίζονται με απλές ανάγλυφες ταινίες. Η ζώνη πάνω από την είσοδο τονίζεται με κατακόρυφες ανάγλυφες ταινίες, ομαδοποιημένες με τρόπο ανάλογο με εκείνον του όμορου κτιρίου επι της οδού Ναυμαχίας Λήμνου 11 και Ολυμπίου Διαμαντή 5. Η εναλλαγή των κατακόρυφων και οριζόντιων ζωνών και η επανάληψη των ορόφων δημιουργούν ένα ενδιαφέρον σύνολο με αξιόλογη ογκοπλαστική διαμόρφωση και συνθετική επεξεργασία.
Αποτελεί ενιαίο σύνολο με το κτήριο επί των οδών Ολ. Διαμαντή 5 και Ν. Λήμνου 11, κτήριο των εγκαταστάσεων των σχολών Παστέρ που ωστόσο έχουν μεταφερθεί και έτσι και αυτό το κτήριο βρίσκεται εκτός χρήσης. Με επιρροές μοντερνισμού και Art Deco που αποτελεί δείγμα βιομηχανικής κληρονομιάς.
Αξιόλογα χαρακτηριστικά αποτελούν η οργάνωση των όψεων σε οριζόντιες και κατακόρυφες ζώνες και ο τονισμός της εισόδου επί της οδού Ναυμαχίας Λήμνου 11 με ανάγλυφες κατακόρυφες ταινίες ομαδοποιημένες μεταξύ των ανοιγμάτων και εκατέρωθεν της θύρας εισόδου, που δημιουργούν μια διαφοροποιημένη ζώνη στο σημείο εκείνο. Η θύρα της εισόδου τονίζεται με απλά γεωμετρικά πλαίσια και στέγαστρο.
