Ανακαλύψτε τα κτίρια της πόλης: Ξενοδοχείο Καστοριά, Λ. Σοφού 17

Πνιγμένα από το καυσαέριο και τις μοντέρνες πολυκατοικίες. Στέκουν δίπλα μας ενάντια στο χρόνο και την φθορά. Τα προσπερνάμε, δεν τα παρατηρούμε, σε κάποια από αυτά ζούμε και εργαζόμαστε, κάνουμε τα ψώνια μας η πίνουμε έναν καφέ. Άλλα μαραζώνουν από την αδιαφορία μας.

Ζωντανά και περήφανα σύμβολα της ιστορίας της πόλης, κρύβουν σημαντικά γεγονότα, σκοτεινά μυστικά, οικογενειακές ιστορίες, τραγωδίες και χαρές. Νεοκλασικά, διατηρητέα, του ευρωπαϊκού εκλεκτισμού, του κλασικισμού, μπαρόκ, σύγχρονα αυτά είναι τα κτήρια σύμβολα της πόλης.

Κτίστηκε από τον Max Rubens (Μαξιμιλιανός Ρούμπενς) στις αρχές του 1920, άλλοι το τοποθετούν στα 1925 χωρίς να είναι ακριβή η ημερομηνία του ούτε στα αρχεία της πολεοδομίας.

Η αρχική ονομασία του ήταν “Παρθενών” ένα όνομα που εγκαταλείφθηκε όταν πέρασε στα χέρια του επόμενου ιδιοκτήτη που αποφάσισε να του δώσει το όνομα της γενέτειρας του.

Για το Ξενοδοχείο Καστοριά (Hotel Kastoria) κυκλοφορούν και διάφορες ιστορίες.

Το ξενοδοχείο κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου είχε επιταχθεί και αποτελούσε τον τόπο διαμονής Γερμανών αξιωματικών. Η πολυτελής κατασκευή του, επέτρεψε να παίξει τον ρόλο των φυλακών για σημαντικά πρόσωπα της εποχής. Πληθώρα βουλευτών βρέθηκαν στα δωμάτια του.

Η πολυτελής κατασκευή του, το έκανε ιδανικό ως τόπο ερωτικών συναντήσεων. Ο ξενοδόχος, Αλέξης Φουρλίκας, έγινε μάρτυρας μοναδικών ιστοριών που ποτέ δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Η Ελευθεροτυπία προσέθεσε στη λίστα των “100 πραγμάτων που πρέπει να κάνεις πριν πεθάνεις”, την επίσκεψη στο δωμάτιο 11, της “Καστοριάς”. Τα αίτια αυτής της “διάκρισης”; Αιωρούνται πλάι στο μύθο που αγκαλιάζει το “οικοδόμημα των μυστικών”.

O ξενοδόχος Αλέξης Φουρλίκας μίλησε στο news.youropia για τις αναμνήσεις του από το ξενοδοχείο που περιλαμβάνουν τα καλύτερα μπαλέτα από τη Λατινική Αμερική που επέλεγαν τη “Καστοριά” ως τόπο διαμονής στη Θεσσαλονίκη. Οι ουρές του αντρικού πληθυσμού που περίμεναν την “έξοδο” τους από το κτίριο, άφησαν εποχή. Ανύπαρκτα φορέματα, φτερά, ζωηρές αποχρώσεις, “πληρωμένα” βράδια.

Θυμάται έναν περίεργο τύπο που έπιασε το ΠΡΟΠΟ. “Του τα έφαγε μια καμαριέρα του ξενοδοχείου μέσα σε μια βδομάδα. Από τότε ο τύπος εξαφανίστηκε”… Μύθοι μιας άλλης εποχής, διαφορετικής, έντονης, μοναδικής. Μύθοι χαμένων αστεριών που έπεσαν με το πέρασμα του χρόνου. Κάποτε, συνήθιζαν να ανήκουν στα “πεντάστερα”…

Ο Μαξιµιλιανός Ρουµπένς ήταν αρμένιος ή εβραίος αρχιτέκτονας απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών Κωνσταντινουπόλεως (1912), ο οποίος εργάσθηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας, και ασχολήθηκε με την μελέτη και εκτέλεση αρχιτεκτονικών έργων στη Θεσσαλονίκη, κυρίως στην πυρίκαυστο ζώνη. Επίσης, έργα του υπάρχουν στην Κοζάνη (Ξενοδοχείο «ΕΡΜΙΟΝΙΟΝ») και στη Λάρισα (Οικία του Αβραάμ Μουσών). Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κωνσταντινουπόλεως στη Θεσσαλονίκη.