Άντα Παναγιώτου: Η γυναίκα που έβαλε χρώμα στη ζωή της όταν βρέθηκε σε αδιέξοδο
Μια γυναίκα η οποία πήρε τη δύσκολη απόφαση να κλείσει την καλοστημένη επιχείρηση που διέθετε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και να στραφεί σε αυτό που αγαπάει και τη γεμίζει ψυχολογικά.
Λίγα χρόνια πριν πολλές χώρες του πλανήτη, ανάμεσα τους και η Ελλάδα, ήρθαν αντιμέτωπες με μία άλλη πανδημία, που τότε ήταν οικονομική.
Η οικονομική κρίση έκανε πολλούς ανθρώπους, είτε το ήθελαν είτε αναγκάστηκαν να το κάνουν λόγω συνθηκών, να αναθεωρήσουν πολλά πράγματα γύρω από τη ζωή τους και την επαγγελματική τους ζωή.
Κάθε εμπόδιο σε καλό και κάθε τέλος έχει μία νέα αρχή, λέει ο λαός. Πάνω σε αυτό στηρίχτηκε και η Άντα Παναγιώτου η οποία αποφάσισε να κλείσει την καλοστημένη επιχείρηση που διέθετε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με γυναικεία ρούχα και αξεσουάρ και να στραφεί σε αυτό που αγαπούσε από μικρή και την γεμίζει ψυχολογικά.
Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να δημιουργήσει το monanta.gr, ένα διαδικτυακό σπιτικό όπως το αποκαλεί, στο οποίο εκθέτει τις εντυπωσιακές της δημιουργίες.
Με μία απλή περιήγηση στην ιστοσελίδα της ή στη σελίδα στο Facebook και στο Instagram θα πειστείς αμέσως για το ταλέντο της.
Το μεράκι, η εξαιρετική δουλειά, η προσοχή στην λεπτομέρεια, τα χρώματα είναι αυτά που θα σου κεντρίσουν σίγουρα το ενδιαφέρον.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το τελευταίο διάστημα η Άντα Παναγιώτου ξεκίνησε μία συνεργασία με την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά Άγριες Μέλισσες, με τις πρωταγωνίστριες να φορούν πασμίνες που είναι φτιαγμένες από εκείνη.
«Η ζωγραφική υπήρχε πάντα στη ζωή μου, σχεδόν από την στιγμή που κατάλαβα τον εαυτό μου. Σαν παιδάκι θυμάμαι να παρακολουθώ διστακτικά με τις ώρες την αγιογράφο που είχε το εργαστήρι της στο ισόγειο κατάστημα στην πολυκατοικία της γιαγιάς μου, η οποία στην πορεία δεν “το γλύτωσε” και έγινε η πρώτη μου δασκάλα. Πολύ εύκολα μεταμορφωνόμουν σε πιστή και υπάκουη μαθήτρια με τα πινέλα στο χέρι, αντίθετα από το κοριτσάκι που έπαιζε κρυφτό, κουτσό και λάστιχο στη γειτονιά» αναφέρει η Άντα Παναγιώτου στο προφίλ της ιστοσελίδας της.
https://www.facebook.com/Monanta.art/posts/2848030958783835
Στην 6η Δημοτικού με προτροπή της δασκάλας της παίρνει μέρος σε διαγωνισμό ζωγραφικής με θέμα «Η πόλη μου» και καταφέρνει να κερδίσει το πρώτο βραβείο. Όλα πλέον είχαν πάρει το δρόμο τους.
Μετά από μία δημιουργική διαδρομή δεκαετίας, η οποία αφορούσε σπουδές σε άλλο πεδίο επιστρέφει στη ζωγραφική για να μείνει αυτή τη φορά και να ξαναβάλει την «ποδιά της μαθήτριας» με δάσκαλο τον Αντώνη Ψαράκη και μέλος μιας υπέροχης ομάδας.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Από την οικονομική κρίση που άρχισε να μαστίζει την χώρα μας δεν κατάφερε να ξεφύγει ούτε το καλοστημένο κατάστημα γυναικείων ρούχων και αξεσουάρ που διατηρούσε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Άλλοι θα τα έβαζαν κάτω.
Όμως η Άντα Παναγιώτου αποφάσισε να πάρει στα χέρια το μέλλον της και να το «ζωγραφίσει» όπως εκείνη ήθελε.
Μιλώντας στην Parallaxi για την τότε απόφαση της, αναφέρει:
«Ήταν ένα ανοιχτό παράθυρο. Δεν ήταν απλώς διέξοδος. Ήταν ένα παράθυρο που μου έδινε μία προοπτική ακριβώς στο σημείο που είχε χαθεί. Όταν κλείνεις μία επιχείρηση όπου έχεις συγκεντρώσει προσπάθεια, προσδοκίες είναι μία πολύ δύσκολη διαδικασία. Ειδικά, όταν παίρνεις τη δύσκολη απόφαση να την κλείσεις. Η επόμενη μέρα φαντάζει πολύ δύσκολη και σε μία εποχή που καταρρέουν τα πάντα σιγά – σιγά. Ήταν ένα λιμάνι που μου έδινε την αίσθηση της προοπτικής. Αυτό που κοβόταν μπροστά μου, ταυτόχρονα η ζωγραφική με επανάφερε σε μία πραγματικότητα πιο αισιόδοξη».
Οι πίνακες που δημιουργούσε άρχισαν να ξεπερνούν τα όρια του σπιτιού της και να γίνονται ξεχωριστά δώρα για τους φίλους της, αλλά και για τους φίλους φίλων της. Στην πορεία αντιλήφθηκε ότι μπορεί να εφαρμόσει την ζωγραφική της φτιάχνοντας πρώτα τα αγαπημένα της καπέλα σε συνδυασμό με εξαιρετικής ποιότητας πασμίνες και γάντια. Μετά ήρθαν τα ζωγραφισμένα μπλουζάκια, οι ομπρέλες, τα έπιπλα, οι μπομπονιέρες για γάμο, τα παιδικά καπελάκια, τα κουτιά, τα λαδόπανα και οι πετσέτες για βάπτιση και ότι μπορεί να φαντασθεί κανείς!
https://www.facebook.com/Monanta.art/posts/2831668550420076
Τι θα βρει λοιπόν κανείς στη διαδικτυακή «φωλιά» της Άντας Παναγιώτου;
«Θα βρει μικρά έργα τέχνης που όλα έχουν να πουν μια μικρή ιστορία και είναι φτιαγμένα με πολλή αγάπη. Παντρεύονται με την αισθητική πολλών χρόνων που στηρίχτηκε μέσα από τον χώρο στον οποίο δραστηριοποιούμουν».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πηγές έμπνευσης της; Βιώματα από τη ζωή της, εικόνες από την ελληνική φύση, όνειρα, μυρωδιές, ιστορίες από το πριν, το τώρα και το μετά.
«Εγώ μπορώ να το εκφράσω με αυτό τον τρόπο. Κάποιος άλλος μέσω της φωτογραφίας ή της μαγειρικής. Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Εικόνες, μυρωδιές, ήχοι από το παρελθόν, συνδυασμένοι όμως με τις επιδράσεις που δίνει το παρόν. Έχουν όλα μία νότα προοπτικής και αισιοδοξίας. Δημιουργούν ανοιχτούς ορίζοντες».
Τα θετικά μηνύματα που λαμβάνει της δίνουν ακόμη μεγαλύτερη δύναμη στο να συνεχίσει να δημιουργεί:
«Παίρνω πολλά θετικά μηνύματα και όχι μόνο από το φιλικό περιβάλλον. Παίρνω feedback από ανθρώπους που δεν είναι υποχρεωμένοι να πουν ότι τους αρέσει αυτό που δημιουργώ και βλέπω ότι ο αυθόρμητος λόγος τους κινείται εκεί. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο για εμένα. Ενισχύει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια που κάνω».
https://www.facebook.com/Monanta.art/posts/2792518047668460
Η πανδημία έχει αναγκάσει αρκετούς καλλιτέχνες να επικοινωνήσουν το έργο τους μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πόσο εύκολο όμως είναι για κάποιον να μπει σε έναν τέτοιο χώρο; Η Άντα Παναγιώτου απαντάει:
«Θέλει μικρό καλάθι και μεγάλη προσωπική προσπάθεια. Να “διαβάζεις” αυτό που βλέπεις και να καταλάβεις εσύ πού θες να σταθείς. Τι θέλεις εσύ να επικοινωνήσεις. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο πληροφορίες. Πρέπει να βρεις σε ποιο σημείο θα ξεχωρίσεις. Δεν είναι εύκολο, αλλά αξίζει να το προσπαθήσει κάποιος. Το διαδίκτυο μπορεί να γίνει το εργαλείο για να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας σε σχέση με το πώς αυτό γινόταν παλιότερα».
Αντί επιλόγου
Η Άντα Παναγιώτου στέλνει το δικό της μήνυμα αισιοδοξίας μέσω της Parallaxi.
«Είχα ακούσει ένα πολύ ωραίο podcast μιας μεγάλης εικαστικού που έχουμε στην Ελλάδα, που δραστηριοποιείται στην Αθήνα, της κυρίας Καμχή, η οποία είπε μια κουβέντα που μου άρεσε πολύ. Ότι τα χειροποίητα πράγματα είναι μία πολιτική κίνηση. Ίσως να είναι και ακτιβιστική. Σε μία κοινωνία που έχει μία τάση προς την παγκοσμιοποίηση, το να στηρίζεις έναν άνθρωπο που δημιουργεί με τα χέρια του, που έχει την προσωπική του ενέργεια μέσα, είναι μία πολιτική κίνηση. Με την έννοια ότι οι άνθρωποι είμαστε πολιτικά όντα, πολίτες του κόσμου. Αξίζει τον κόπο να στηρίζουμε ανθρώπους που δίνουν την ενέργεια τους σε εξατομικευμένα πράγματα».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
