Αποχαιρετισμός στην Ραλλού, το στέκι μιας ολόκληρης γειτονιάς
Ο Στέλλιος Νέστωρ αποχαιρετά ένα τόσο ξεχωριστό στέκι.
Λέξεις: Στέλλιος Νέστωρ
Πριν από οκτώ χρόνια βρήκα, κάτω από την πόρτα μου ένα μικρό τετράγωνο (6*6) καρτελάκι με τρεις λέξεις: «Ραλλού, ψωμί & καφές». Από κάτω η διεύθυνση σε ένα στενό ξεχασμένο δρομάκι της γειτονιάς, κάθετο στη Νέα Παραλία. Αιμιλίου Ριάδη 7.
Μου έκανε εντύπωση η απλότητα και η καλαισθησία της καρτελίτσας και πέρασα από εκεί να δω ποιοι τρελοί άνοιξαν μαγαζί σε αυτό το στενοσόκακο. Αντίκρυσα ένα κομψότατο μίνι σαλονάκι με καλαίσθητα έπιπλα και εξαιρετικά προσεγμένη διακόσμηση. Σπιτικό περιβάλλον που δεν είχε καμιά σχέση με τα καφενεία μαζικής κατανάλωσης που έχουν πλημμυρίσει την πόλη.. Πολύ σύντομα οι φόβοι μου διαψεύστηκαν. Το μαγαζάκι αυτό έγινε καθημερινός τόπος συνάντησης των περιοίκων από τις γύρω πολυκατοικίες.
Οι άνθρωποι περνούσαν κάθε μέρα να πιούν έναν καφέ και να δοκιμάσουν τις πίττες και άλλα καλούδια που έφτιαχναν με μεράκι η Άννα και η αδελφή της η Ραλλού. Εκεί συναντιόμαστε, κουβεντιάζαμε και ανταλλάζαμε πληροφορίες για τα ενδιαφέροντα του καθενός. Γινόμασταν φίλοι. Το εγκαταλειμμένο παρκάκι μπροστά από το μαγαζί αναζωογονήθηκε και καθαρίστηκε με φροντίδα των γειτόνων. Με άλλα λόγια δημιουργήθηκε μια γειτονιά σαν εκείνες που υπήρχαν παλιά στην πόλη. Σύντομα άνοιξαν και άλλα δυο μαγαζιά εστίασης και το παραπεταμένο δρομάκι ζωντάνεψε και σφύζει από ζωή. Σήμερα το «Ραλλού ψωμί & καφές» έκλεισε.
Το πρωί κάτι με τραβούσε να περάσω από εκεί. Αλλά μόλις είδα κάποιους να αδειάζουν το μαγαζί έστριψα και έφυγα. Ήταν σαν να με έδιωχναν από το σπίτι μου. Πιο κάτω μια κυρία με σταμάτησε δακρυσμένη. «Είδατε έκλεισε η Ραλλού».Ναι. Διαλύθηκε ένας πυρήνας κοινωνικής συνοχής. Ο λόγος που με κάνει να γράψω αυτό το σημείωμα δεν είναι για να εκφράσω τα δικά μου προσωπικά συναισθήματα, τα οποία στο κάτω-κάτω λίγους ενδιαφέρουν, αλλά για να τονίσω ακριβώς ότι το επίτευγμα της Ραλλούς και της Άννας πρέπει να μελετηθεί ως κοινωνικό φαινόμενο και να αποτελέσει παράδειγμα για την δημιουργία εστιών κοινωνικής επαφής που θα συμβάλουν στην συσπείρωση της διαλυμένης κοινωνίας μας.
Η αγαπημένη μας Κύα Τζήμου είχε γράψει κάποτε στο site της parallaxi για την Ραλλού:
Η Ραλλού είναι προσεκτικά κρυμμένη σε ένα στενάκι πάροδο προς τη Νέα Παραλία στο ύψος της Ναπολέοντος Ζέρβα λίγο μετά το Δημαρχείο. Αν δεν το ξέρεις είναι απίθανο να πέσεις πάνω του. Αλλά τώρα που το έμαθες θα πας. Η ιδιοκτήτρια του είναι η ψυχή του μαγαζιού. Πάντα χαμογελαστή ξετρυπώνει συνήθως από το πίσω μέρος του φούρνου – καφέ σκουπίζοντας τα χέρια της. Είναι σίγουρο ότι κάποιο φύλλο ανοίγει ή πλάθει βουτήματα. Ο χώρος είναι πανέμορφος, αν και μικρός. Κυριαρχεί το κρεμ στη διακόσμηση. Μεταλικές καρέκλες και τραπεζάκια και μικρές καρεκλοπολυθρόνες και ένας χώρος, έξω, πάνω στο πεζοδρόμιο από όπου βλέπεις τη θάλασσα. Η Ραλλού με το όνομα θα σε κερδίσει κατευθείαν με το χαμόγελό της και την everlasting διάθεση να σου πιάσει την κουβέντα. Η γκάμα του πρωινού περιορίζεται στην ποικιλία που θα βρεις έναν μικρό φούρνο αλλά η ποιότητα της μικρής παραγωγής ξεχωρίζει. Χειροποίητα τυροπιτάκια κουρού, γλυκάκια και κέικ λεμονιού και κρύα σάντουιτς που ετοιμάζονται πάντα επι τόπου.
