Η αποχώρηση-βόμβα από τη μάχη των εκλογών
Ποιος αποσύρεται και γιατί.
Την απόφαση να μη συμμετέχουν ούτε αυτόνομα ούτε με κάποιας μορφής συνεργασία στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου, πήραν τα μέλη της ομάδας «Ελεύθερη Πόλη» του δήμου Παύλου Μελά.
Σε ανακοίνωσή τους εξηγούν τους λόγους για τους οποίους προέβησαν στην συγκεκριμένη απόφαση.
Δείτε τη σχετική ανακοίνωση:
Λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου τα μέλη της ομάδας της Ελεύθερης Πόλης νιώθουμε την ανάγκη να διατυπώσουμε με τρόπο ξεκάθαρο και σαφή τη θέση μας για την παρουσία μας σε αυτές.
Η ομάδα μας έλαβε την απόφαση να μη συμμετέχει στις επικείμενες εκλογές, είτε με αυτόνομη κάθοδο είτε με κάποια μορφή συνεργασίας με κάποια από τις υφιστάμενες παρατάξεις.
H απόφαση μας δεν ήταν εύκολη και έχει υποστεί τη βάσανο της λογικής, του ρεαλισμού και της συνειδησιακής- πολιτικής αξιολόγησης.
Παρακάτω θα σας αναλύσουμε τις δύο επιλογές μας και την λογική της απόρριψής τους.
Η αυτόνομη κάθοδος στις εκλογές θα εξυπηρετούσε σίγουρα τον ξεκάθαρο πολιτικό στόχο της ομάδας μας να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα στο θεσμό της αυτοδιοίκησης. Ένα στίγμα που θα υπηρετούσε ένα μακροπρόθεσμο όραμα βιώσιμης ανάπτυξης για τα “μεγάλα” και ένα ορθολογικό σχέδιο αποτελεσματικής διαχείρισης για τα “μικρά” ,που φορτίζουν τη ζωή μας στην πόλη. Και όλα αυτά μέσα από ανοικτές διαδικασίες συμμετοχής και διαβούλευσης, που θα ενισχύουν την ενεργό πολιτειότητα.
Η αντίληψη μας αυτή, μέσα από πράξεις και θέσεις θα μας επέτρεπε να σταθούμε μακριά από πελατειακές σχέσεις με τους πολίτες, υποχωρήσεις απέναντι σε συντεχνιακά συμφέροντα και κομματικές εξαρτήσεις, που έχουν διαφορετικούς στόχους από την τοπική κοινωνία και τα συμφέροντα της. Η απόρριψη της αυτόνομης καθόδου έγινε καθαρά για πρακτικούς λόγους που έχουν να κάνουν με την έλλειψη πόρων υλικών και ανθρώπινων καθώς επίσης και εστιασμένης εκλογικής προετοιμασίας. Εξάλλου ποτέ δεν κρύψαμε ότι η ομάδα μας αποτελείται από ανθρώπους όπως όλοι σας, που έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από τα συλλογικά προβλήματα, τον αμείλικτο αγώνα της καθημερινής επιβίωσης και προκοπής.
Το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας με κάποιες από τις υφιστάμενες παρατάξεις ύστερα από μελέτη των χαρακτηριστικών ,των στόχων , των διαδικασιών που λαμβάνουν τις αποφάσεις τους και των συμπεριφορών που κάποιες από αυτές εκδήλωσαν στη δημόσια σφαίρα, μοιάζει να μην εξυπηρετεί τις βασικές μας στοχεύσεις και την πολιτική μας φιλοσοφία.
Είναι σημαντικό και σπουδαίο που βλέπουμε τόσους ανθρώπους να θέλουν να υπηρετήσουν το δημόσιο βίο και να επιθυμούν να αναλάβουν την ευθύνη της διοίκησης της πόλης με κίνητρα, που θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι ανιδιοτελή. Ωστόσο δε βρήκαμε παρά την αγωνιώδη προσπάθεια μας κάποιο ισχυρό στοιχείο πολιτικής ενοποίησης και συνέργειας στην παρούσα φάση με κάποια από τις υπάρχουσες παρατάξεις.
Συνοπτικά θεωρούμε ότι δε θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε δημιουργικά σε σχηματισμούς με τους οποίους:
Δεν έχουμε κοινό τρόπο λήψης αποφάσεων ή
Δεν έχουμε επαρκή συναντίληψη στις προτεραιότητες στρατηγικού σχεδιασμού στο μέλλον της πόλης ή
Δεν έχουμε κοινά όρια συμβιβασμού στις διαπραγματεύσεις με την Κεντρική Εξουσία ή άλλους συντεχνιακούς παράγοντες.
Η Ελεύθερη Πόλη είναι δημιούργημα ανθρώπων που θέλουν να είναι μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος. Παραμένουμε ένας τόπος συνάντησης όλων των ανθρώπων της πόλης που επιθυμούν να αλλάξουν τη ζωή τους ,με τρόπο καθοριστικό, αναζωογονητικό , μόνιμο και πάνω από όλα Ελεύθερο, από δεσμεύσεις και εξαρτήσεις. Στον αγώνα μας αυτό θα συνεχίσουμε να είμαστε συνεπείς με κάθε συμβατικό ή μη τρόπο. Εξάλλου η συμμετοχή σε εκλογές είναι σημαντική αλλα δεν αποτελεί αυτοσκοπό και υπαρξιακό ζητούμενο κανενός ενεργού πολίτη. Ως ενεργά μέλη της Κοινωνίας των Πολιτών θα έχουμε την ευκαιρία να αποδείξουμε τις αντιλήψεις μας σε κάθε προσπάθεια κινητοποίησης της κοινής γνώμης, που θα έχει ως στόχο την επίδραση στις αποφάσεις της εξουσίας τοπικής ή κεντρικής. Δεν είμαστε και δε θα γίνουμε αποκλειστικά φορείς διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας. Με τις προτάσεις μας και τη συζήτηση τους, με ολοένα και περισσότερους από εσάς ,αντιμετωπίζουμε τη συμμετοχή στα πράγματα της πόλης ως καθήκον και την πολιτική πράξη ως διέξοδο κοινωνικής δράσης, σε μία όλο και περισσότερο ατομοκεντρική και αμήχανη κοινωνία.