Άστεγα ζώα σε μια φιλόξενη ( ; ) πόλη
20.000 αδέσποτα κατοικούν στο Νομό και αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του αστικού τοπίου.
του Κωνσταντίνου Ζέρβα, [email protected]*
Ο Μίστερ Μπλου στη Βασιλέως Ηρακλείου, ο Τζο έξω από την ΕΡΤ, η συμμορία του “Βαρδάρη”, η Φώκια και η Αλάνα στην Αγία Σοφία, είναι μόνιμοι κάτοικοι Θεσσαλονίκης. Εχουν δει και ζήσει πολλά! Και είναι μερικά μόνο από τα ζώα που τα ξέρουμε με το όνομα τους, ανάμεσα στα 20.000 αδέσποτα που κατοικούν στο Νομό και αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του αστικού τοπίου.
Δήμος Θεσσαλονίκης και αδέσποτα
Η παροχή φροντίδας και προστασίας των ζώων στην Ελλάδα θεωρείται μαλλον πολυτέλεια. Οταν το 2011 ανέλαβα Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, και Ποιότητας Ζωής στη Θεσσαλονίκη, μου μεταφέρθηκε αυτή η αρμοδιότητα (που μέχρι τότε υπαγόταν στην…καθαριότητα!) και διαπίστωσα πως δεν υπήρχε ούτε πολιτική αλλά ούτε και πόροι για τα αδέσποτα ζώα. Ήρωες της υπόθεσης ήταν για μια ακόμη φορά οι φιλοζωικές εθελοντικές ομάδες που επωμίζονταν όλο το βάρος της φροντίδας (σ’ ένα κράτος που με το τελευταίο του νομοσχέδιο ποινικοποίησε τη φιλοζωική στάση.)
Σε μια προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος είχα προτείνει τότε να καταβάλουν οι δημότες στο λογαριασμό της ΔΕΗ ένα ευρώ το χρόνο ως σχετικό δημοτικό τέλος. Με αυτή τη λύση θα συγκεντρώνονταν περίπου 200.000 ευρώ το χρόνο, που θα αποτελούσε αξιόλογο πόρο για τη Θεσσαλονίκη και για κάθε Δήμο αντίστοιχα. Επιπλέον θα έβαζε την υπηρεσία αυτή στην κατηγορία των ανταποδοτικών τελών, που δίνει αυτόματα τη δυνατότητα στο Δήμο να προσλαμβάνει εξειδικευμένο προσωπικό (θα άνοιγαν έτσι και νέες θέσεις εργασίας), να αποκτά όλο το σχετικό εξοπλισμό (τσιπάκια, κολάρα, φάρμακα, τροφές) και να εξασφαλίζει τις υπηρεσίες (στειρώσεις, αποθεραπείες, περίθαλψη). Δυστυχώς, ενώ η πρόταση αυτή είχε υπερψηφιστεί ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο, στη συνέχεια απορρίφθηκε από τη γνωστή γραφειοκρατία του Ελληνικού Δημοσίου Λογιστικού.
Καταφέραμε πολλά όμως κατά τη διάρκεια αυτής της αντιδημαρχίας όπως την καταγραφή, αποπαρασίτωση και το τσιπάρισμα των αδέσποτων, τη λειτουργία τηλεφωνικού κέντρου με κτηνιάτρους του Δήμου τη συνεργασία με ξενώνα φιλοξενίας, την κατασκευή τουαλετών σκύλων σε πάρκα και πολλές ακόμα έξυπνες, απλές και χαμηλού κόστους κινήσεις υψηλής απόδοσης. Με τη βοήθεια πάντα των στελεχών του δήμου αλλά και την εθελοντική προσφορά των φιλοζωικών ομάδων.
Καλά πρακτικές στον κόσμο για την προστασία των αδέσποτων ζώων
Είναι πολλά αυτά που μένουν να γίνουν, ειδικά αν αναλογιστούμε πόσα παραδείγματα “καλών πρακτικών” υπάρχουν σε άλλες χώρες.
Τόσο η Σουηδία όσο και η Ελβετία είχαν μακρά και εξαιρετική ιστορία στη διαχείριση των αδέσποτων και στην ενημέρωση των πολιτών.
Στην πόλη Locorotondo, μια μικρή πόλη 14.000 κατοίκων στην Απουλία της Νότιας Ιταλίας, ο Δήμος αποφάσισε και θέσπισε την επιστροφή ανταποδοτικών τελών σε όσους δημότες ή δημότισσες υιοθετήσουν ένα σκυλί από το δημοτικό κυνοκομείο της πόλης, με αρκετές οικογένειες να είδαν εντός του 2017 στους λογαριασμούς τους.
Η Σλοβενία από το 2003 έχει εισάγει με νόμο την καταγραφή των αδέσποτων, ενώ τα καταφύγια ζώων παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην ενημέρωση των νέων ιδιοκτητών.
Οι χώρες που διαθέτουν πολύ χαμηλό αριθμό αδέσποτων σκύλων, όπως οι παραπάνω, έχουν νομοθεσία σχετικά με την καλή διαβίωση των ζώων, τον έλεγχο των σκύλων, την περισυλλογή των αδέσποτων, τη στέγαση και τον έλεγχο της εκτροφής και της πώλησης σκύλων και γατών, που εφαρμόζεται αποτελεσματικά από τις αρχές.
Ένα σύστημα μόνιμης ταυτοποίησης των ζώων και ένα σύστημα καταχώρισης ή αδειοδότησης διευκολύνει τη γρήγορη επανένωση των χαμένων ζώων με τους ιδιοκτήτες τους και μια ποινή για τους ιδιοκτήτες των οποίων οι σκύλοι δεν βρίσκονταν υπό αυστηρό έλεγχο. Επίσης οι παραπάνω χώρες έχουν πολύ καλή συνεργασία μεταξύ των οργανώσεων διαχείρισης των ζώων και των δημοτικών αρχών, καθώς και ένα δίκτυο εγκαταστάσεων για την επανατοποθέτηση των σκύλων.
Η ελληνική πραγματικότητα
Οι δήμοι στη χώρα μας έχουν σήμερα την ευθύνη στην προστασία και φροντίδα των αδέσποτων ζώων. Απορροφούν περίπου 1,3 εκατομμύρια κάθε χρόνο από τις περιφέρειες και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για προγράμματα εμβολιασμού και στειρώσεων. Ένας μέσος δήμος σε αστικό κέντρο στειρώνει και φροντίζει με το πρόγραμμά του περίπου 90 αδέσποτα ζώα κατά μέσο όρο το χρόνο.
Το κυρίαρχο αίτημα είναι η εφαρμογή του νόμου αλλά και πολλά περισσότερα, όπως μεταξύ άλλων:
-Να γίνει υποχρεωτική η στείρωση των αδέσποτων
-Να υπάρχουν αυστηρότεροι έλεγχοι σε ιδιοκτήτες που δε φέρουν την ηλεκτρονική πιστοποίηση
-Αυστηρότερα μέτρα για την κακοποίηση των ζώων
-Εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τη ζωοφιλία στην εκπαίδευση, αλλά και συνεχείς καμπάνιες ενημέρωσης των δημοτών
Μια μικρή πράξη πολιτισμού και αγάπης στην πόλη μας
Η πολιτική μας απέναντι στα ζώα αντανακλά τον πολιτισμό μας. Αυτές τις μέρες που η πόλη θα είναι άδεια, όσοι και όσες από εμάς παραμείνουμε εντός των τειχών, μπορούμε να κάνουμε την πιο απλή κίνηση που δεν κοστίζει, αλλά σώζει ακόμα και ζωές: Tαΐζουμε και κυρίως δροσίζουμε τα αδέσποτα τοποθετώντας ένα μπολ με νερό έξω από την πόρτα μας. Σκεφθείτε πόσο ολιγαρκείς είναι οι αδέσποτοι συμπολίτες μας και πόσο εύκολα μπορούμε να τους χαρίσουμε την ευτυχία!
*Ο Κ. Ζέρβας είναι πολ. μηχανικός και ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης
Διαβάστε ακόμα:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ