Αυτοψία στον Ζωολογικό Κήπο Θεσσαλονίκης
Η κατάσταση που επικρατεί στο πάρκο του Ζωολογικού.
Τις πύλες του άνοιξε την Δευτέρα 27/6 το πάρκο του ζωολογικού κήπου του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Όλο το περασμένο διάστημα ήταν κλειστό για το κοινό, λόγω των περιορισμών για την αναχαίτιση της πανδημίας καθώς και λόγω των προβλημάτων που είχε δημιουργήσει το φλοιοφάγο έντομο που προσέβαλε τα δέντρα στο Σέιχ Σου.
Μετά την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκάλεσε το φλοιοφάγο έντομο, το πάρκο είναι έτοιμο για να υποδεχθεί ξανά τους μικρούς και μεγάλους επισκέπτες του.
Η Parallaxi επισκέφθηκε το πάρκο για να δει τις συνθήκες λειτουργίας του. Όπως και σε παλαιότερο ρεπορτάζ το συμπέρασμα που εύκολα βγαίνει από μία βόλτα είναι πως σε καμία περίπτωση το συγκεκριμένο μέρος δεν θυμίζει ζωολογικό κήπο. Το ιδανικό σενάριο για το σημείο θα ήταν να αφεθούν ελεύθερα τα λιγοστά ζώα που υπάρχουν, να φύγουν τα αρχαία κλουβιά που υπάρχουν και σου προκαλούν ψυχοπλάκωμα και το μέρος να μετατραπεί σ’ ένα πάρκο, που γονείς και παιδιά θα μπορούν να επισκεφθούν.
Παρά την προσπάθεια ανακαίνισης του το 2020, ο συγκεκριμένος χώρος εδώ και δύο χρόνια παραμένει στην ίδια κατάσταση. Κακοσυντηρημένες εγκαταστάσεις, παρατημένα κλουβιά, ετοιμόρροπες ξύλινες γέφυρες, σχεδόν επικίνδυνες. Όλα αυτά από την μία πλευρά και από την άλλη κάτι ελάχιστα ζώα τα οποία θα μπορούσαν να βρίσκονται ελεύθερα στο φυσικό περιβάλλον τους. Εντός του πάρκου μπορείς να δεις χήνες, πάπιες, παγώνια, χελώνες, κατσίκες, κότες, ένα αγριογούρουνο, καθώς και 15 ελάφια θα μεταφερθούν στις εγκαταστάσεις του
Στα θετικά του πάρκου πρέπει να συμπεριληφθούν οι καθαροί διάδρομοι και η δροσιά που μπορείς να απολαύσεις κάτω από τα δέντρα.
Σίγουρα για να αλλάξει η εικόνα το πάρκο του ζωολογικού κήπου πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές. Βέβαια εδώ γεννάται το μεγάλο ερώτημα για το που πρέπει να κινηθούν αυτές οι αλλαγές. Μετά το πρόσφατο περιστατικό με την θανάτωση του χιμπατζή στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο έχει ανοίξει μία μεγάλη συζήτηση για το αν θα πρέπει να συνεχίσουν την λειτουργία τους ή όχι οι ζωολογικοί κήποι. Πολλές είναι οι φιλοζωικές οργανώσεις που ζητούν να κλείσουν οι ζωολογικοί, διεκδικώντας την ελευθερία των ζώων, τονίζοντας πως δεν είναι εκθέματα για να μπαίνουν μέσα σε κλουβιά.
Η Νατάσσα Μπομπολάκη, πρόεδρος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντική Ομοσπονδίας, μια μεγάλης οργάνωσης που αντιτίθεται εδώ και πολύ καιρό στη λειτουργία των ζωολογικών κήπων επισημαίνει, ότι με αφορμή το τελευταίο περιστατικό με την απόδραση του χιμπατζή, ήρθε ο καιρός να ληφθούν δραστικές αποφάσεις.
Η Νατάσσα Μπομπολάκη, θέτει ζήτημα γενικότερων τεχνικών υποδομών, οι οποίες «εκ του αποτελέσματος, δεν είναι οι ενδεδειγμένες». Ωστόσο, ξεκαθαρίζει: «Το αίτημά μας δεν είναι να κλείσει το Αττικό Πάρκο, πρόκειται για 2.000 ζώα, που θα πάνε αυτά… Το αίτημά μας είναι η μετατροπή του σε κέντρο διάσωσης και περίθαλψης της Άγριας Ζωής με χρηματοδότηση από το κράτος και εξειδικευμένο προσωπικό, με γνώσεις για τη διαχείριση και τον σεβασμό των ζώων. Και, για όσα ζώα γίνεται, να επιστρέφουν στη επιστροφή στη φύση»
«Όχι ζωολογικός κήπος με την έννοια της σκλαβιάς και του κέρδους, αλλά καταφύγιο περίθαλψης άγριας πανίδας», επαναλαμβάνει.
Σπουδαία είναι η θέση και της Κατρίνας Τσάνταλη η οποία αναφέρει:
“Δεν ξέρω πως ένας ζωολογικός κήπος που δεν μπορεί να τηρήσει τα μέτρα ασφαλείας για ζώα (και ανθρώπους) συνεχίζει να λειτουργεί. Χθες “εξουδετέρωσαν”, πυροβόλησαν εν ψυχρώ, έναν χιμπατζή. Παλαιότερα 2 τζάγκουαρ. Είδη προστατευόμενα, παρεπιπτόντως, που δεν έχουμε την “πολυτέλεια” να εκτελούνται. Πριν λίγους μήνες, υποχώρησε η οροφή σε διάφορα κλουβιά και “διέφυγαν” 32 σπάνια και αρπακτικά πουλιά. Έχουν καταγραφεί οι θάνατοι 6 δελφινιών τα τελευταία χρόνια. Και εκκρεμούν δικαστήρια & ποινικές διώξεις για την “χρήση” δελφινιών σε παραστάσεις. Αυτά είναι όσα έχουν δημοσιευτεί.
Είναι αρκετά όμως για να αναρωτιόμαστε πώς γίνεται να λειτουργεί ακόμη αυτός ο ζωολογικός κήπος. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η Ελευθερία θα έπρεπε να είναι, πράγματι, το υπέρτατο αγαθό τόσο για ανθρώπους όσο και για ζώα. Τα άγρια ζώα θα έπρεπε να ζουν όπως ορίζει η φύση τους και όχι σε κλουβιά σαν μουσειακά εκθέματα. Εάν τα παιδιά σας αγαπούν τα ζώα, μάθετε μαζί τους για αυτά μέσα από βιβλία και ντοκιμαντέρ.
Όπως κάνετε για τους δεινόσαυρους με τους οποίους πολλά παιδιά έχουν τρέλα. Και μακάρι να έχουν όλοι οι άνθρωποι την τύχη να ταξιδέψουν και να τα δουν με σεβασμό και από απόσταση στο φυσικό τους περιβάλλον. Ή έστω σε καταφύγια που φιλοξενούν ζώα που είναι “συμβατά” με το κλίμα της κάθε χώρας. Εύχομαι να σταματήσουν να πηγαίνουν οι γονείς τα παιδιά τους σε αυτή τη φυλακή που μόνο βασανιστική είναι για αυτά τα πλάσματα. Και σιγά σιγά, όλοι οι κήποι να εξελιχθούν σε καταφύγια προστασίας άγριων ζώων με στόχο την απελευθέρωση τους στη φύση, αν αυτό είναι δυνατό”.
Λίγα λόγια για τον Ζωολογικό Κήπο Θεσσαλονίκης
Μπορεί ο ζωολογικός κήπος να βρίσκεται πλέον στην τοποθεσία Σέιχ-Σου, όμως αρχικά είχε εγκατασταθεί στη ΧΑΝΘ στη δεκαετία του εξήντα.
Τον Σεπτέμβριο του 1987, τα λιγοστά ζώα, που υπήρχαν τότε μεταφέρθηκαν από το πάρκο της ΧΑΝΘ και τις ασφυκτικές εγκαταστάσεις τους στον σημερινό χώρο τους. Το 1994 δημιουργήθηκε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το 2000 το Σπίτι των Ερπετών.
Ο χώρος που καταλαμβάνει αποτελείται από τα 33 στρέμματα που είχαν παραχωρηθεί αρχικά από το δασαρχείο ενώ στην πορεία προστέθηκαν άλλα 25, κι έτσι η σημερινή έκταση φτάνει τα 58 στρέμματα.
Το πάρκο του ζωολογικού κήπου βρίσκεται στην περιοχή Χίλια Δέντρα και είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 09:00 έως τις 19:30.
Η μεταφορά γίνεται από το κέντρο με το λεωφορείο νούμερο 24, το οποίο έχει αφετηρία τον Τ.Σ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ.
