Χαμένοι στα στενά και τη μαγεία της Π-άνω Πόλης
Μια περιπλάνηση σε ξεχασμένες γειτονιές.
Εικόνες- Λέξεις: Δημήτρης Κανονίδης
…’’Να σ’ αγκαλιάσω μ’ έναν έρωτα αλήτη στην πάνω πόλη, ραντεβού στη Σαλονίκη…’’
Ξεκινήσαμε από την περιοχή των φυλακών του Γεντί Κουλέ. Μια μέρα που η ομίχλη με τα πέπλα της σκέπαζε την πόλη. Η ορατότητα ελάχιστη, μας εμπόδιζε να απολαύσουμε τη θέα προς την πόλη και τον Θερμαϊκό. Δημιουργούσε όμως μια ατμόσφαιρα μυστηριακή που ταίριαζε απόλυτα με την ιστορία του κολαστηρίου.
Κατηφορίσαμε προς τον Πύργο του Τριγωνίου. Στον δρόμο μας κάποια σπίτια εγκαταλελειμμένα, ερειπωμένα, ενώ άλλα τα συντηρούν οι ένοικοί τους προσπαθώντας να περισώσουν κάτι από το παρελθόν.
Στον Πύργο του Τριγωνίου, στα τείχη παραπέρα, το παρελθόν κλείνει το μάτι στο παρόν που ανορθόδοξα κάποιοι, κάνοντας graffiti επάνω σε σπίτια και τείχη, προσπαθούν να κάνουν την “μετάβαση” στο μέλλον. Πως όμως μπορείς να επενδύσεις στο μέλλον όταν δε σέβεσαι την ιστορία σου , όταν “κουρελιάζεις” το παρελθόν μετατρέποντάς το σε μια ‘’ζωγραφιστή καρικατούρα’’;
Συνεχίσαμε την περιπλάνησή μας σε “ξεχασμένες” γειτονίες της πόλης. Σε γειτονιές που πολλοί Θεσσαλονικείς δεν περπάτησαν ποτέ, αγνοώντας ακόμα και την ύπαρξή τους.
Άρχισε να βρέχει. Μια βροχή δυνατή, λυτρωτική. Νοιώσαμε το νερό να πέφτει επάνω μας…’’νερό φρέσκο καθώς ξεπήδαγε από τους αιώνες’’ όπως λέει ο ποιητής…
Κατεβήκαμε προς το κέντρο, αφήνοντας πίσω την πάνω πόλη… με την υπόσχεση σύντομα να την επισκεφτούμε και πάλι. Γιατί η πάνω πόλη με τα στενάκια της, με τα σπίτια της , με τις γειτονιές της , είναι ΕΡΩΤΑΣ…ένας ΕΡΩΤΑΣ ΑΛΗΤΗΣ
