Η πινακοθήκη των ηλιθίων

του Ιωάννη Πατελιώτη

Υπάρχουν κάποιες πράξεις που είναι χειρότερες από άλλες. Πράξεις χωρίς ουσιαστικό κίνητρο και υπόβαθρο, όπως το να βεβηλώνεις μνημεία, να καταστρέφεις και να “μολύνεις” σχολεία και πανεπιστήμια, και να διαλύεις κάθε είδους δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Ενέργειες δίχως λογική που φανερώνουν άνθρωπο επικίνδυνο και δίχως κίνητρο. Όλα αυτά όμως, είναι πάνω κάτω γνωστά. Τα μνημεία, τα σχολεία, τα μαγαζιά, τα αγάλματα και τόσα άλλα, αποτελούν συχνό στόχο και καμβά διαφόρων “ηλιθίων” αλλά και κομματικο-ποδοσφαιρικών “δημοκρατών”. Σχεδόν κανένας πια δεν εκπλήσσεται από αυτές τις πράξεις που έγιναν από χρόνια κομμάτι της ελληνικής καθημερινότητας.   Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή -αν υπάρχει αρχή και τέλος βέβαια. Το βράδυ της 25ης Μαρτίου, “οπαδοί” του Άρη, χάλασαν το νόημα και το κλίμα της δικής τους γιορτής και βεβήλωσαν δυο μνημεία – σύμβολα της πόλης, τον Λευκό Πύργο και το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπως αντίστοιχα έπραξαν στο παρελθόν πολλοί  άλλοι.   Ας πούμε λοιπόν ότι οι παραπάνω ενέργειες είναι αποτέλεσμα έλλειψης αγωγής και παιδείας, και ας υποθέσουμε πως σχεδόν όλοι μας τα καταδικάζουμε και μένουμε έκπληκτοι από την “καφρίλα” και την απουσία σεβασμού. Άρα λογικά αντιλαμβανόμαστε πως κάποιοι άλλοι είναι αυτοί που τα κάνουν, κάποιοι που δεν τους ξέρουμε, κάποιοι που λογικά είναι κρυμμένοι πίσω από οπαδικές ή κομματικές ανωνυμίες. Κάνοντας, όμως, μια γρήγορη αναδρομή στο κοντινό παρελθόν, ανακαλύπτουμε πως η δημόσια και ιδιωτική περιουσία υποφέρουν καθημερινά και κάθε φορά σχεδόν η καταστροφή τους αντιμετωπίζεται με την ίδια απορία και καταδίκη, και στα γρήγορα προσπερνάμε και δείχνοντας σαν ένοχους, ανθρώπους κοινωνικά αμόρφωτους και προβληματικούς.   Είναι όμως μόνο αυτοί; Οι κοινωνικά αμόρφωτοι και προβληματικοί; Μάλλον όχι, καθώς υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, μορφωμένοι, που λερώνουν και διαλύουν τα πανεπιστήμια, γεμίζουν με αφίσες τους διαδρόμους, σηκώνουν πανό στο σημαντικότερο για πολλούς παγκόσμιο μνημείο, την Ακρόπολη, γράφουνε με σπρέι και μπογιές σε γέφυρες και τοίχους, γεμίζουν με αφίσες και μπογιές το αστικό τοπίο και απαιτούν να παραμένουν ατιμώρητοι. Το όφελός τους υπερισχύει αυτού των υπολοίπων και όταν υπάρχουν ποινές ή τιμωρίες διαμαρτύρονται για φίμωση ιδεών και ανεπάρκεια δημοκρατίας. Εκφράζουν παράπονα και χρησιμοποιούν επιλεκτικά την έννοια της ελευθερίας του λόγου. Η δική μας δημοκρατία λοιπόν εναντίον της δημοκρατίας των άλλων ή κάτι αντίστοιχο και μπερδεμένο. Καταλήγουμε λοιπόν πως τις περισσότερες φορές ξέρουμε, και απλά όταν μας βολεύει και μας εξυπηρετεί σωπαίνουμε, προσπερνάμε και κλείνουμε το μάτι.   Σήμερα μπορεί να μας ενοχλεί που ο Λευκός Πύργος γράφει “100 χρόνια Άρης”, θα μας ενοχλούσε όμως εάν το ίδιο σύνθημα ήταν γραμμένο σε ένα πεζούλι 15 μέτρα παραπέρα όπως τόσα άλλα; Ο Λευκός Πύργος, η Ακρόπολη και η Καμάρα είναι απλά η κορυφή, είναι τα “σκουπίδια” που έμειναν έξω από το χαλί και φαίνονται, αλλά πίσω από αυτά υπάρχει ένα βουνό ακαθαρσίες. Η αλλαγή δεν έρχεται από μόνη της και σίγουρα δεν έρχεται μονάχα από τους άλλους. Το σύστημα της “καφρίλας” και της φθοράς των μνημείων και των ιδιωτικών και δημόσιων περιουσιών συντηρείται με πράξεις και χειροκροτήματα, και μπορεί όλοι εμείς οι “απέξω” να τα καταδικάζουμε αλλά (δυστυχώς) υπάρχουν άλλοι τόσοι που τα επιδοκιμάζουν, βάζουν μπροστά την ιδέα της -προς όφελος τους- δημοκρατίας και ελευθερίας της έκφρασης και βγαίνουν παγανιά με σπρέι, πινέλα, ταινίες και συρραπτικά.   Αν λοιπόν επιθυμούμε αλλαγή, θα πρέπει να κοιτάξουμε μαζί με τα μεγάλα και τα “μικρά”, να διαφυλάξουμε από βανδαλισμούς τα μνημεία και την ιστορία μας, αλλά παράλληλα να αναλογιστούμε και να ενεργήσουμε ώστε να δημιουργήσουμε συνείδηση και παιδεία. Να βάλουμε στην καθημερινότητα μας νόρμες σεβασμού και δημοκρατίας, να μην μένουμε  μόνο σε online καταδίκες και διαμαρτυρίες και ασφαλώς να μην αναζητούμε μόνο  χωροφύλακες, που με τεντωμένο δάχτυλο θα επιβάλουν την τάξη. Στην Ελλάδα της κρίσης, ίσως μας έμειναν λίγα “όπλα”, όπως ο τουρισμός, ο πολιτισμός και η εικόνα του τόπου. Ας τα διαφυλάξουμε και ας τα ενισχύσουμε.

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.