Σε εποχές άλλες

του Θωμά Καραγκιοζόπουλου

Εικόνα: Ξένια Μακρή

Ο χρόνος με έχει βρει συχνά σε ανηφορικές και κατηφορικές διαδρομές, να περιπλανιέμαι μέσα από πολύωρους περιπάτους σε μία περιοχή της Θεσσαλονίκης, όπου ο χρόνος θαρρείς σταμάτησε σε εποχές άλλες. Στα ανηφορικά σοκάκια της Ανω πόλης άκουσα τον αέρα λιγοστό ανάμεσα στα χαμηλά σπίτια με τις κεραμοσκεπές και τα μικρά παρτέρια. Ο φωτισμός, λιγοστό κι αυτό, επιτρέπει το σεληνόφως να μετρά τα σκαλοπάτια τα στενά.

Στην εσωτερική πλευρά των τειχών βρίσκεται μια πόλη μέσα στην πόλη με τους δικούς της ρυθμούς και τη δική της αρχιτεκτονική. Σπίτια διώροφα με τη χαρακτηριστική οθωμανική αρχιτεκτονική, τα καλντερίμια μπροστά στις πόρτες, τα οποία κατηφορίζουν κι αυτά και θαρρείς πως τα πάντα σου δείχνουν τον δρόμο προς τη θάλασσα.

Γάτες που λαγοκοιμούνται, μικρές πινακίδες στους δρόμους που δείχνουν προς κάποιο μνημείο ή κάποιον από τους βυζαντινούς ναούς που διαθέτει η Άνω πόλη. Οι μικρές πλατείες με τα ανθοστόλιστα μπαλκόνια και εκεί κοντά πολύχρωμα ποδήλατα αφημένα μπροστά σε πολύχρωμα σπίτια.

Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και κάτι ακόμη που σε αποζημιώνει για την ανηφόρα που επιλέγεις να ανέβεις με τα πόδια. Η θέα της πόλης από άκρη σε άκρη και το απέραντο της θάλασσας. Απέναντι σε αυτό αξίζει να κοντοσταθείς και μια και δυο φορές. Νύχτα και μέρα είναι εκεί. Αυτή η θέα σε μαγεύει.

Ο χρόνος με έχει βρει συχνά στα καλντερίμια της Ανω πόλης. Μια πόλη μέσα στην πόλη.

Διαβάστε ακόμη:

Πέντε ωραίες ιστορίες στην Άνω πόλη

Σε μια βόλτα στην Άνω Πόλη λέμε ναι