Στη γειτονιά της Αρχαίας Αγοράς

Λέξεις-Εικόνες: Ελένη Βράκα

Κατεβαίνοντας μπροστά στο σπίτι μου για την ανακύκλωση της εβδομάδας στον μπλε κάδο, δυο βήματα από το σπίτι μου και στο απέναντι πεζοδρόμιο είδα την Σόνα και τον Γιόσκα (Ιωσήφ) να έχουν τραβήξει τον πράσινο κάδο των σκουπιδιών και να σκουπίζουν το δρόμο εκεί μπροστά και το πεζοδρόμιο. Σκουπίδια, ξερά φύλλα… δεν άφησαν τίποτα.

Με συγκίνησε η χειρονομία τους, πόσο μάλλον που η Σόνα είναι 86 ετών και ο σύζυγός της 92. Μένουν στο ισόγειο διαμέρισμα της οικοδομής και μπροστά τους ακριβώς είναι τοποθετημένος ο επίμαχος κάδος.

Συνηθίζουν κάθε απόγευμα να βγαίνουν και να κάθονται εκεί μπροστά. Τα ελληνικά τους είναι λιγοστά καθώς ήρθαν αρκετά πρόσφατα και αρκετά μεγάλοι από την Τσάλκα της Γεωργίας. Μαζεύονται και μερικές γειτόνισσες, μετανάστριες οι περισσότερες και όλοι μαζί ψιλοκουβεντιάζουν και χαζεύουν το πέρασμα στη γειτονιά μέχρι να σουρουπώσει. Θέλουν να είναι σκουπισμένα και καθαρά μπροστά στο σπίτι τους, εκείνο το κομμάτι στο πεζοδρόμιο έχει γίνει η βεραντούλα τους. Πώς να την αφήσουν μες στα σκουπίδια και στις μυρωδιές που γεννά η ζέστη. Έτσι πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.

Παλιά συνήθεια των νοικοκυράδων να καθαρίζουν τα πεζοδρόμια μπροστά στο σπίτι τους, που ατόνησε σιγά σιγά. Οι καθαριστές του δήμου δεν τα προλαβαίνουν όλα πια. Τον δημόσιο χώρο είναι υποχρέωση όλων μας να τον φροντίζουμε. Το ζευγάρι των υπερήλικων είναι φωτεινό παράδειγμα.