Δέκα πράγματα που αν αλλάξουμε, θα έχουμε μια (πιο) ωραία Θεσσαλονίκη
Θαύματα δε γίνονται, αλλά με λίγη καλή θέληση ίσως κάτι αλλάξει σε αυτή την πόλη
Η Θεσσαλονίκη είναι από τις πιο ένοχες απολαύσεις μας. Το παραδεχόμαστε αλλά δεν είναι και λίγα εκείνα που καθημερινά μπορεί να μας κάνουν να νευριάσουμε, να βρίσουμε και να μας χαλάσουν τη μέρα εύκολα.
Είναι βέβαια ακριβώς εκεί το θέμα, αφού όταν αγαπάς κάτι θέλεις να το φτιάξεις καλύτερο. Θέλεις να το δεις να ομορφαίνει!
Ανάμεσα σε όλα εκείνα, τα μικρά και μεγάλα, που μπορεί να μας ανεβάζουν την πίεση σε μία βόλτα στη πόλη, ας μιλήσουμε λίγο παραπάνω για κάποια που λίγο πολύ, έχουμε εντοπίσει όλοι μας (και τα έχουμε ζήσει…)
#1. ΟΑΣΘ
Γενικά τον ΟΑΣΘ. Μη με ρωτήσεις κάτι πιο συγκεκριμένο γιατί δε θα ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Από τα δρομολόγια που έρχονται όποτε θέλουν μέχρι την σαρδελοποίηση του κόσμου, ακόμα και σε περιόδους έξαρσης του covid. Από τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων που τόσα χρόνια δεν έμαθαν να δίνουν ρέστα στον επιβάτη αλλά ούτε και υπάρχει η δυνατότητα να χαλάσεις κάπου τα χρήματα σου ώστε να καταβάλεις το κανονικό αντίτιμο με αποτέλεσμα να χάνεις, σχεδόν πάντα, ένα δεκάλεπτο στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη και 1,10 όταν έχεις δίευρο και κανείς δεν προθυμοποιείται να στο χαλάσει. Να μη μιλήσω και για την παλαιότητα των περισσότερων λεωφορείων που λίγο πολύ έχουμε ζήσει εμπειρίες αβαρίας που ξαφνικά σταματάει στα μισά και ο οδηγός, πολύ απλά, σου λέει «Εδώ κατεβαίνετε όλοι επειδή χάλασε το αστικό».
#2. ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ
Συγνώμη, είδατε τις τελευταίες μέρες τα νεκρά ποντίκια στον Θερμαϊκό; Αυτά λοιπόν, δεν ήταν πάντα νεκρά. Κι επίσης, δεν ήταν πάντα στον Θερμαϊκό, αλλά ήταν στις αποχετεύσεις, κάτω από τα ξύλινα σανίδια της παραλία και τα υπόγεια της πόλης. Και για να σας το λέω, το ξέρω αφού δεν είναι λίγες οι φορές που, μέρα μεσημέρι, έχω βρεθεί face to face με αυτά τα (όχι πάντα) μικρά τρωκτικά που βγαίνουν, πια, ανενόχλητα σε αυλές οικοδομών, μπαλκόνια και δρόμους αναζητώντας, προφανώς, φαγητό ή κάνοντας μία βόλτα. Αυτό λοιπόν, έχει εξελιχθεί σε μέγα πρόβλημα για τη Θεσσαλονίκη με δεκάδες κατοίκους να έχουν να σου διηγηθούν μία ποντικοιστορία εντός ή εκτός του σπιτιού τους. Να μη μιλήσω βέβαια και για τα υγειονομικά θέματα της περίπτωσης… Γενικά, ας γίνει κάτι (και) γι’ αυτό!
#3. ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑ
Παιδιά, ας χαλαρώσουμε λίγο με τις τιμές των σπιτιών… Εντάξει, καταλαβαίνω κάποιους οτι κάνετε ανακαίνιση στα σπίτια σας, αλλά δε θα την πληρώσουμε εμείς και επίσης, δε γίνεται ΚΑΝΕΝΑ υπόγειο – σε όποια κατάσταση κι αν το έχετε – να νοικιάζεται σας παραλιακή μεζονέτα. Χώρια που σπίτι κάτω από 20 τετρ. μέτρα εμείς στο χωριό μου το λέμε αποθηκούλα. Πέρα από την πλάκα, τα ενοίκια στη Θεσσαλονίκη έχουν φτάσει στα ύψη. Θέλεις λόγω των πολλών φοιτητών, θέλεις επειδή υπάρχει μεγάλη ζήτηση, το βέβαιο είναι πως αν θέλεις ένα καλό δυάρι, δεν υπάρχει περίπτωση να το βρεις κάτω από 500 ευρώ τουλάχιστον. Και ας μη μιλήσουμε για την υγρασία αυτής της πόλης που εκτός από τα κόκαλα, τη νιώθουμε και στους τοίχους μας όλο τον χρόνο…
#4. Η ΚΙΝΗΣΗ
Θα μου πεις, αυτό είναι πρόβλημα κάθε μεγαλούπολης και εδώ εγώ θα σου πω πως ναι, αλλά εγώ στη Θεσσαλονίκη ζω και αν τύχει να περάσεις από εδώ ή αν ζεις εδώ τότε θα καταλάβεις όλη μου την οργή. Ουρές αυτοκινήτων στην Εγνατία, μποτιλιάρισμα στην Τσιμισκή, κι εσύ να περιμένεις ευλαβικά να φτάσεις στη δουλειά σου, που αν είσαι τυχερός θα πας και χωρίς νεύρα – αν πρώτα έχεις πιει έναν καφέ. Σε όποια άλλη περίπτωση, μπορείς ελευθέρα να νευριάσεις και να πάει η μέρα σου όλη στράφι.
#5. ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΑ, ΠΑΛΙΑ ΚΤΗΡΙΑ
Κάθε φορά που περνάω από την Βασιλίσσης Όλγας αλλά και άλλες γειτονιές της πόλης, στέκομαι και χαζεύω παλιά σπίτια που έχουν αφεθεί στο έλεος του καιρού και του χρόνου. Σκέφτομαι πάντα πόσα φανερώνουν αυτά τα κτήρια για την εποχή τους, για τις συνήθειες παλιών ανθρώπων και την ιστορία της Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, είναι στενάχωρο να βλέπεις πολλά από αυτά να ρημάζουν χωρίς κανείς να τα συντηρεί ή να τα αξιοποιεί με κάποιον τρόπο. Να βλέπεις λίγο λίγο να πέφτουν και μαζί τους να χάνεται μία ολόκληρη εποχή που δε θα γυρίσει ξανά.
#6. ΛΑΚΟΥΒΕΣ
Τι είναι αυτό που σε κάνει να έχεις συνέχεια σκυμμένο το κεφάλι σου στη Θεσσαλονίκη;. Όχι, δεν είναι η ταπεινότητα σου, αλλά η προσοχή που πρέπει να δείχνεις κάθε φορά που περπατάς σε δρόμο. Αν μάλιστα, είναι και σκοτεινά, τότε είναι σχεδόν σίγουρο πως η ατυχία σου θα σε οδηγήσει σε μία από τις λακούβες των δρόμων ή σε ένα προχειροφτιαγμένο μπάλωμα της. Το φαινόμενο της λακούβας στη Θεσσαλονίκη, αξίζει σίγουρα βραβείο και οι πολίτες της παράσημο ανδρείας (και υπομονής)
#7. Ο ΟΠΑΔΙΣΜΟΣ – ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ
Μετά την τραγική δολοφονία του Άλκη και όσα έγιναν γνωστά τους τελευταίους μήνες, ο οπαδισμός στη Θεσσαλονίκη μάθαμε ότι καλά κρατεί και εκτονώνει το μίσος του με καυγάδες, τσαμπουκάδες και φόνους μερικές φορές. Δυστυχώς, η κόντρα για της ομάδες της πόλης αλλά και οι μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ διάφορων ομάδων μας έχουν κάνει πολλές φορές θεατές ενός άσχημου σκηνικού που πολλές φορές καταλήγει σε κάποιο αστυνομικό τμήμα ή σε κάποιο νοσοκομείο της πόλης. Ας μάθουμε κάποτε να αγαπάμε λίγο παραπάνω ο ένας τον άλλον και να αγαπήσουμε όλοι μαζί την Θεσσαλονίκη μας. Το αξίζει.
#8. ΤΑ ΣΠΡΕΙ ΠΑΝΤΟΥ
Χρώματα, συνθήματα, γράμματα ασύνδετα και ό,τι γουστάρει ο καθένας, μπορεί εύκολα να το αφήσει πάνω σε έναν τοίχο, με ένα σπρέι. Και αν είναι μικρότερη η οργή όταν συμβαίνει σε έναν οποιδήποτε τοίχο, σίγουρα είναι ακόμα πιο άσχημο όταν γίνεται σε σημαντικά μνημεία της πόλης, δείχνοντας πόσο δεν εκτιμούν κάποιοι την ιστορία της Θεσσαλονίκης. Από την άλλη, βλέπουμε να μένουν εκεί για καιρό οι μουτζούρες, χωρίς να καθαρίζονται όσο συχνά ίσως θα έπρεπε ώστε να μην μετατρέπουν την πόλη σε έναν άσχημο καμβά αμφιλεγόμενης αισθητικής.
#9. ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
Δε ξέρω κάθε πότε μαζεύουν τα σκουπίδια σε αυτή την πόλη, ξέρω όμως πως οι μεγάλοι κάδοι και τα καλαθάκια απορριμάτων ξεχυλίζουν κάθε μέρα! Μάλιστα, συνήθως όσοι δεν πρόλαβαν μία… θέση εντός του κάδου, θα αφήσουν τη σακούλα τους έξω με αποτέλεσμα να μετατρέπεται η περιοχή πολύ γρήγορα σε ένα μικρό σκουπιδότοπο (κάπως έτσι έρχονται και τα ποντίκια που λέγαμε νωρίτερα). Φυσικά, ούτε λόγος για να περπατήσει λίγο πιο πέρα, στον επόμενο κάδο. Άσε δηλαδή που σκουπίδια βρίσκεις καθημερινά σε δρόμους, πεζοδρόμια και πλατείες, αφήνοντας την πόλη χιλιόμετρα μακριά από άλλες ευρωπαικές πόλεις που ποντάρουν στον τουρισμό αλλά και στην σωστή διαβίωση των κατοίκων της.
#10. ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ
Τελειώνω με έναν μεγάλο πόνο που έχουμε όλοι όσοι θέλουμε να βγούμε, να περπατήσουμε και να καθίσουμε στην πόλη. Ο δημόσιος χώρος, τα πάρκα, τα πεζοδρόμια και το πράσινο, είναι έννοιες που πρέπει να κοιτάξουμε από την αρχή μία μέρα στη Θεσσαλονίκη και για όλες τις περιοχές. Με ελάχιστες επιλογές για όποιον θέλει να βγει από το σπίτι του και να αράξει σε ένα πάρκο ή να περπατήσει, έρχεται η παραλία να σώσει την κατάσταση αλλά να υπενθυμίσει και πόσο μοναδική επιλογή τελικά παραμένει για αυτή την πόλη, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κάντε χώρο κύριοι για εμάς, το χρειαζόμαστε!
#Bonus. ΜΕΤΡΟ
Ναι λοιπόν, το φωνάζω! Δεν αντέχω άλλο να περιμένω το Μετρό της Θεσσαλονίκης! Αν και όλα δείχνουν πως τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα από παλιά και ίσως το δούμε πριν βγούμε σε σύνταξη (αν βγούμε ποτέ), η αναμονή έχει χτυπήσει πια κόκκινο! Σε περιμένουμε αγαπημένο (μου) μετρό!