Δημαρχιακοί θώκοι στη Θεσσαλονίκη με άρωμα γυναίκας

Σε γυναίκες κατέληξαν οι τρεις από τους 14 δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης.

Η Χρύσα Αράπογλου εκλέχθηκε νέα δήμαρχος Καλαμαριάς, η Γερακίνα Μπισμπινά νέα δήμαρχος Δέλτα, ενώ η Νίκη Ανδρεάδου νέα δήμαρχος Δήμος Λαγκαδά.

Αρκετοί μπορεί να θεωρούν ότι αυτές είναι οι πρώτες γυναίκες που θα αναλάβουν χρέη δημάρχου σε δήμους της Θεσσαλονίκης, όμως αυτό δεν είναι αλήθεια.

Το 1951, στις τότε δημοτικές εκλογές, η Αρίστη Παγιατάκη εξελέγη πρώτη σε ψήφους και διορίστηκε δήμαρχος Θεσσαλονίκης, αλλά για σύντομο χρονικό διάστημα.

Ο συνυποψήφιός της με τον ίδιο συνδυασμό και δεύτερος σε ψήφους, Παντελής Πετρακάκης, προσέφυγε στο εκλογοδικείο κατά της εκλογής (διορισμού ως δημάρχου) της Παγιατάκη, καθώς ο τότε εκλογικός νόμος επέτρεπε στις γυναίκες να εκλέγονται δημοτικοί σύμβουλοι, όχι όμως και δήμαρχο.

Ο ποτοποιός από την Κρήτη κέρδισε στο εκλογοδικείο και στις 8 Ιουνίου 1951 ορκίστηκε δήμαρχος.

Η ίδια παρέμεινε και συμμετείχε κανονικά στις συνεδριάσεις ως το τέλος της θητείας του δημοτικού συμβουλίου.

Η Αρίστη Παγιατάκη (1902-1975), ήταν Ελληνίδα γιατρός και πολιτικός. Η φυματιολόγος ήταν υποψήφια βουλευτής στις εκλογές του 1956, με τη νεοσύστατη ΕΡΕ στη Θεσσαλονίκη. Απεβίωσε στις 12 Μαρτίου 1975 στη Θεσσαλονίκη και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Γρηγορίου Παλαμά. Από τον γάμο της απέκτησε μία κόρη και έναν γιο.

Τη δική της ιστορία στην αυτοδιοίκηση έγραψε και η Ελλη Παπαναγιώτου η οποία ήταν δήμαρχος Πολίχνης αρχικά από το 1975 έως το 1982 και στη συνέχεια από το 1987 έως το 1990.

Η Ελλη Παπαναγιώτου από τα νεανικά της χρόνια, εντάχθηκε ενεργά στο αντιστασιακό κίνημα. Νεαρή φοιτήτρια έγινε μέλος της ΕΠΟΝ. Το μετεμφυλιακό κράτος δεν της συγχώρεσε αυτή τη δράση. Την τιμώρησε στερώντας της τη δυνατότητα να διδάξει στα παιδιά ως εκπαιδευτικός, κάτι που οραματίστηκε και σπούδασε. Παρά τις διώξεις, δε λύγισε. Συνέχισε την πολιτική και κοινωνική της δράση. Ο λαός της Πολίχνης εκτιμώντας τη σταθερή, αγωνιστική της δράση την εξέλεξε δήμαρχο για τρεις τετραετίες.

Στον επικήδειο λόγο του ο Ν. Χριστάνης, τότε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ είχε τονίσει:

«Η Έλλη ήταν μια γυναίκα με έντονη προσωπικότητα, αποφασιστική, δυναμική, δημιουργική, ανυποχώρητη στην υπεράσπιση των ιδεών της και των συμφερόντων του λαού της Πολίχνης. Συγκρούστηκε με μεγάλα συμφέροντα και πολιτικές σκοπιμότητες και πλήρωσε γι’ αυτό με διωγμούς, συλλήψεις ακόμη και φυλακίσεις. Η σ. Ελλη, στέλεχος του ΚΚΕ, εμπνεόμενη από τις αρχές και την πολιτική του για μια πραγματικά Λαϊκή Αυτοδιοίκηση, συνέβαλε καθοριστικά να βγει η Πολίχνη από την εγκατάλειψη και τη λάσπη, και να αποκτήσει βασικές υποδομές. Αξέχαστη θα μείνει η προσφορά της για την ανάπτυξη σε όφελος του λαού της Πολίχνης, της Παιδείας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού.

Συντρόφισσα Ελλη, οι φίλοι της ειρήνης, όλος ο λαός της Θεσσαλονίκης, θα θυμούνται την έντονη φιλειρηνική σου δράση που κορυφώθηκε την περίοδο του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, με τη μεγάλη σου συμβολή στη φιλοξενία και περίθαλψη παιδιών από τις εμπόλεμες περιοχές. Ησουν το παράδειγμα του δημάρχου – λαϊκού αγωνιστή».

Στη μνήμη της είχε δοθεί το όνομα της στο Δημοτικό Θέατρο Πολίχνης, το οποίο βέβαια πλέον δεν υπάρχει καθώς έχει αλλάξει χρήση.

Το 2006 η δικηγόρος Πολυξένη Δρίτσα ανέλαβε τα ηνία του Δήμου Τριανδρίας επικρατώντας του έως τότε δημάρχου, Σερβετά Δημήτρη.

Στις εκλογές του 2010, ο Δήμος Τριανδρίας συνενώθηκε με το Δήμο Θεσσαλονίκης με την ίδια να εκλέγεται δημοτική σύμβουλος με την παράταξη του Κ. Γκιουλέκα.