Έφυγε από τη ζωή ο Μίμης Αντωνόπουλος του συγκροτήματος Μακεδονομάχοι
Το θεσσαλονικιώτικο συγκρότημα θεωρείται ένα από τα πρώτα αυθεντικά ροκ σχήματα της Ελλάδας
Έφυγε από τη ζωή ο Μίμης Αντωνόπουλος, τραγουδιστής του συγκροτήματος Fratelli (μετέπειτα Μακεδονομάχοι), που άφησε το στίγμα του στη μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του ’60.
Οι Fratelli δημιουργήθηκε στις αρχές του 1970 με αφορμή την ανάγκη ενός νέου νυχτερινού κλαμπ της Θεσσαλονίκης, του Pussycat, να βρει ένα σχήμα με ιταλικό όνομα που να παίζει ιταλικά τραγούδια. Έτσι, ο δημοσιογράφος Τάσος Ψαλτάκης πρότεινε ένα συγκρότημα με μπασίστα τον Στέλιο Φωτιάδη, και χωρίς καν να τους ακούσουν, τους προσέλαβαν.
Η κανονική πορεία του συγκροτήματος ιστορία ξεκινά το 1968, όταν ο Μίμης Αντωνόπουλος και ο κιθαρίστας Γιάννης Καντζός αποχώρησαν από τους Golden Boys και μαζί με μέλη των Rings — τους Στέλιο Φωτιάδη και Λεωνίδα Σταματιάδη — καθώς και τον οργανίστα Γιώργο Πεντζίκη, σχημάτισαν τους Fratelli. Παρόλο που το μαγαζί έπαιζε ιταλικά και γαλλικά τραγούδια, το συγκρότημα ενθουσίασε το κοινό παίζοντας rock και blues, με επιρροές από Cream, Jimi Hendrix και Velvet Underground.
Η συνεργασία τους με το άλλο συγκρότημα που εμφανιζόταν στο Pussycat, τους Strangers, αποδείχθηκε επιτυχημένη. Μετά από έξι μήνες, άλλαξαν όνομα σε Μακεδονομάχοι και συνέχισαν με νέο κιθαρίστα, τον Θόδωρο Παπαντίνα, που μετέφερε το ρεύμα της αβάν γκαρντ μουσικής από την Αμερική. Για ένα μικρό διάστημα, και ο Νίκος Παπάζογλου πέρασε από τη θέση του τραγουδιστή, πρωτού προχωρήσει τη μουσική του πορεία με τους Ζηλωτές και τελικά με την προσωπική του δισκογραφία.
Η πιο θρυλική τους εμφάνιση έγινε στη Λέσχη Αξιωματικών στο Κιλκίς, όπου ένα τεχνικό πρόβλημα οδήγησε σε ένταση και λογομαχίες μεταξύ των μελών — που τελικά κατέληξαν σε… φιλιά συμφιλίωσης. Λίγες ημέρες αργότερα, και πιθανότατα λόγω αστυνομικών πιέσεων, το συγκρότημα διαλύθηκε.
Ο καθένας από τα μέλη τους ακολούθησε τη δική του πορεία: Ο Νίκος Παπάζογλου δημιούργησε τους Ζηλωτές και στη συνέχεια συνέχισε σόλο καριέρα, ο Παπαντίνας δραστηριοποιήθηκε στη Γαλλία και αργότερα συνεργάστηκε με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, ο Σταματιάδης εντάχθηκε στους Blues Gang, ο Γιαπράκας συνέχισε ως επαγγελματίας μουσικός, ενώ ο Γιάννης Καντζός στράφηκε στο εμπόριο και έφυγε από τη ζωή το 1994.
Οι Μακεδονομάχοι ηχογράφησαν μόνο έναν μικρό δίσκο στα τέλη του 1969 με τα τραγούδια «Όνειρο» και «Άρχες», ο οποίος κυκλοφόρησε το 2012 από την B-Other Side Records. Μαζί με τους MGC του Πουλικάκου, θεωρούνται από τα πρώτα αυθεντικά rock συγκροτήματα της Ελλάδας.
Μάλιστα, ο ίδιος ο Παύλος Σιδηρόπουλος έχει μιλήσει με θερμά λόγια για το συγκρότημα:
«Στη Θεσσαλονίκη (όπου πήγα εγώ σαν φοιτητής, γιατί έχω κάνει μαθηματικός μέχρι το τρίτο έτος) είχανε μια φοβερά δυναμική, συμπαγή και σκληρή σκηνή ροκ εν ρολ την εποχή ’65-’75 (σ.σ. την εποχή 1968-1972 εννοούσε).
Πραγματικά δυναμική σκηνή, με καθορισμένα στέκια, καθορισμένους ανθρώπους –100 όλους κι όλους– φάτσα προς φάτσα, ενεργή συμμετοχή στη ζωή της Θεσσαλονίκης με πλάκες χοντρές, με διάφορα γκρουπ ροκ εν ρολ που γινόντουσαν κάθε τόσο και τα οποία δεν κάνανε τίποτα άλλο παρά να καταστρέφουν τους πάντες και τα πάντα όπου βρισκόντουσαν, πολλές φορές εναντίον της ίδιας της μουσικής τους.
Δηλαδή σπανίως άκουγες μουσική απ’ αυτούς, αλλά καταστροφές συνέχεια. Καταστρέφανε ολόκληρα ηχητικά συστήματα που είχανε νοικιάσει, εξαγριωμένοι ορμούσαν εναντίον των πελατών σε διάφορες λέσχες αξιωματικών, οι οποίοι φεύγανε έξω με τις γυναίκες τους κ.λπ.
Σ’ αυτά τα γεγονότα πρωτοστατούσε ο Θόδωρος ο Παπαντίνας, ο Καντζός (ένας άλλος κιθαρίστας), ο Ψαλτάκης (σαν δημοσιογράφος του ροκ εν ρολ), ο Λεωνίδας Σταματιάδης (ντράμερ) και άλλοι οι οποίοι ήταν όλοι βέροι Θεσσαλονικείς.
Είχανε φτιάξει στην αρχή το συγκρότημα Φρατέλι στη δεκαετία του ’60, μετά τους Μακεδονομάχους στη δεκαετία του ’70, και ήτανε όλοι περίπου οι ίδιοι, άλλος έμπαινε άλλος έβγαινε. Είχανε στέκι τον Παπαγάλο, που ήτανε απέναντι από την Ασφάλεια ακριβώς, και ένα λουκουματζίδικο, που ήτανε πάλι κοντά σε κάποιο τμήμα, του Τριαντάφυλλου».
