ΕΙΚΟΝΕΣ: Τρυπώσαμε στα παρασκήνια της σημερινής επίδειξης μόδας

Εικόνες: Σοφία Λαμπρινοπούλου

Μάσκες, γάντια, χάρτινες συσκευασίες, λάμπες φθορίου, χαρτί, μωρομάντηλα, πλαστικό, καπάκια, φωτιστικά. Διαβάζοντας αυτές τις λέξεις, κάποιος θα σκεφτεί ότι περιγράφουμε έναν γεμάτο κάδο σε κάποιο κεντρικό σημείο της πόλης. Κανείς όμως δε θα σκεφτεί πασαρέλα, φορέματα, μουσική, φώτα και λάμψη. Ή μήπως όχι;

Οι «Φίλοι της Νέας Παραλίας», τα τελευταία επτά χρόνια συνδυάζουν το πρώτο σύμπλεγμα λέξεων και το δεύτερο με μεγάλη επιτυχία, διοργανώνοντας τις πιο ιδιαίτερες γιορτές μόδας και τις πιο eco friendly «πασαρέλες».

Έχει γίνει θεσμός με το διαφορετικό θέμα κάθε χρόνο και τη συμμετοχή δεκάδων δημιουργικών ανθρώπων που αποδεικνύουν ότι πολλά από τα καθημερινά μας απορρίμματα μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν με τρόπο που πολλοί δε μπορούμε καν να φανταστούμε.

Ταξιδεύοντας… στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Η φετινή «Νέα Παραλία-Νέα Πασαρέλα» έχει θέμα το Ταξίδι και θα παρουσιαστεί για δεύτερη χρονιά στον υπαίθριο χώρο ανάμεσα στο Μέγαρο Μουσικής και στο Συνεδριακό Κέντρο Μ2 απόψε στις 20:30.

Θα υπάρχουν 18 σχεδιαστές με 40 μοντέλα, ενώ θα συμμετέχει και μια χορεύτρια, που θα κάνει μια μικρή performance στη διάρκεια του defile, όπως αποκάλυψε στην Parallaxi ο αρχιτέκτονας και διοργανωτής της Πασαρέλας, Μπερνάρ Κουόμο. Κάτι που διαφέρει στη φετινή διοργάνωση είναι ότι θα γίνει βράδυ, ενώ «συνήθως χρησιμοποιούταν το φως του ηλιοβασιλέματος».

Ο καθένας έχει επιλέξει ποιο είναι το δικό του ταξίδι και υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και από τις φωτογραφίες της Parallaxi από την πρόβα τζενεράλε της Τρίτης. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα του ταξιδιού στην Ελλάδα, στο παρελθόν ή στην ιστορία.

«Το θέμα προέκυψε μέσα στο lockdown όπου όλοι ονειρευόμασταν να ταξιδέψουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται και ήταν ένα τρόπος να ξεφύγουμε από τη θλιβερή κατάσταση που ζούσαμε όλοι».

Η εκδήλωση θα ξεκινήσει με το ποίημα «Η πόλη» του Κωνσταντίνου Καβάφη. «Με το ποίημα, ταξιδεύουμε με έναν περίεργο τρόπο. Είναι μια αρχή που θα έλεγα ότι δεν είναι πολύ θετική αλλά θα πάμε σε μια άλλη κατεύθυνση. Το ταξίδι δεν είναι πάντα θετικό, μερικοί ταξιδεύουν γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή, άλλοι ψάχνουν κάτι που ελπίζουν να το βρουν αλλού, αλλά φυσικά υπάρχουν και αυτοί που ταξιδεύουν για να δουν μια καινούργια χώρα, μια διαφορετική νοοτροπία».

Σε ότι αφορά το performance της χορεύτριας, η μουσική που επιλέχτηκε δεν έχει καμία σχέση με τη πασαρέλα. «Η χορογραφία της βασίζεται σε ένα γαλλικό τραγούδι, το οποίο μιλά για ένα ταξίδι γύρω από τον κόσμο, αλλά περισσότερο κάνει λόγο για μια πιο εσωτερική πράξη. Ένα εσωτερικό ταξίδι με στόχο να έρθουν κοντά άνθρωποι που έχουν αποξενωθεί».

Τρεις συμμετέχοντες μιλούν για τη δική τους συμβολή στη δράση

Για μια πρωτοβουλία περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης που κάθε χρόνο μεγαλώνει, έκανε λόγο η Νικολέτα Τσικώτη, μια εκ των συμμετεχόντων. Η δράση έχει μεγάλη επιτυχία σύμφωνα με την ίδια και «μέσω αυτής δίνουμε ένα πολύ σημαντικό μήνυμα σε όλους και κυρίως στα παιδιά» από την επανάχρηση υλικών.

Η ίδια χρησιμοποιεί συνήθως ανακυκλώσιμα υλικά όπως το πλαστικό, που υπάρχει γύρω μας σε δεκάδες μορφές, τα οποία βρίσκει γύρω από κάδους απορριμμάτων. Φέτος θα παρουσιάσει δυο δικές της δημιουργίες, οι οποίες θα περιέχουν κομμάτια από συσκευασίες λαμπτήρων φθορίου, πολύχρωμες σακούλες από τη λαϊκή, ύφασμα από μια κατεστραμμένη σημαία, αλλά και κομμάτια από παζλ δαπέδου για παιδιά. Η μια ονομάζεται «ταξίδι στην Ελλάδα με ένα μπλε άλογο» και η άλλη «ταξίδι στη Λατινική Αμερική».

Στο Παρίσι τη δεκαετία του ’50 θα μας ταξιδέψει ο σχεδιαστής, Νίκος Γλαβίνας, με μια συλλογή πέντε ρούχων αποτίνοντας ένα φόρο τιμής στους σχεδιαστές εκείνης της εποχής. «Έχω πέντε ρούχα, που το καθένα αναφέρεται σε έναν χώρο. Έχω επίσκεψη στον Πύργο του Άιφελ, βόλτα στις όχθες του Σηκουάνα, έναν απογευματινό περίπατο στην Αψίδα του Θριάμβου, μια δεξίωση στα Ανάκτορα των Βερσαλλιών και τέλος μια βραδιά στην Όπερα Γκαρνιέ».

Το βασικό υλικό που χρησιμοποίησε είναι στυπόχαρτο από εργοστάσιο επίπλων, ενώ έχει συμπεριλάβει πολλά είδη χαρτιού, όπως περιτυλίγματα, εφημερίδες, αλλά και θήκες γυαλιών τις οποίες μετέτρεψε σε τσάντες και φωτιστικά που έγιναν καπέλα.

Ο ίδιος μάλιστα συμμετέχει από την αρχή στη διοργάνωση την οποία αποκαλεί «γιορτή για όλους τους ανθρώπους της Θεσσαλονίκης. Τόσο για τους σχεδιαστές όσο και για το κοινό».

Τρίτη χρονιά με τρία σύνολα για τη Σοφία Γεωργιάδου, η οποία δεν επέλεξε κάποιο συγκεκριμένο μέρος. «Το ένα μου ρούχο είναι ταξίδι στο παρελθόν, του οποίου το περισσότερο μέρος είναι φτιαγμένο από παλιές, ασπρόμαυρες φωτογραφίες από παλαιοπωλεία. Το άλλο θέμα είναι ταξίδι με τρένο, καθώς παρακολουθούσα ένα αντίστοιχο ντοκιμαντέρ και είναι όλο σαν μια μεγάλη υδρόγειος σφαίρα, με τρενάκια, θάμνους κλπ. Το σύνολο είναι φτιαγμένο από παλιούς χάρτες και πολύ κόλλα χειροτεχνίας. Το τρίτο μου ρούχο είναι ταξίδι στον κατεστραμμένο πλανήτη, με παλιά δίχτυα ψαρέματος, με πλαστικά κομμάτια από στρώμα θαλάσσης και τσουβάλια».

Στην ερώτηση τι διαφορετικό εντοπίζει φέτος, δυστυχώς ο κορονοϊός είναι η απάντηση, αν και όπως λέει εύχεται του χρόνου να είναι διαφορετικές οι συνθήκες.

Συμμετέχουν: Γιάννα Πώλα και Βασιλική Αποστολίδου, Ράνια Αφεντούλη, Σοφία Βυζοβίτη με την ομάδα “Prêt a Plier”, Σοφία Γεωργιάδου, Νίκος Γλαβίνας, Νίκος Καραγιαννίδης, Μπερνάρ Κουόμο, Βασιλική Μικρού, Άννα Μηλώση, Σοφία Μπομπορίδου, Νικολέτα Τσικώτη, Αγγελική Ταλιαδούρου, Κρίστυ Αργυροπούλου, Γεωργία Σταυρίδου, Ειρήνη Μητούδη, Νίκος Ιγνατιάδης, Μαριάννα Βυθούλκα, Κατερίνα Σολομού