Εικόνες: Σπασμένα τζάμια και πόρτες – Βανδάλισαν γυμνάσια στην Καλαμαριά
Η ανακοίνωση του Δήμου Καλαμαριάς:
Εικόνες καταστροφής αντίκρισαν σήμερα το πρωί οι μαθητές του 3ου και 10ου Γυμνασίου Καλαμαριάς, φθάνοντας στο σχολείο τους για να δώσουν εξετάσεις. Σπασμένα τζάμια και πόρτες, φθορές σε κοινόχρηστους χώρους συνθέτουν το σκηνικό που άφησαν πίσω τους άγνωστοι, σε μία ακόμη πράξη βίας και τυφλής καταστροφής σε βάρος της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Η ανακοίνωση του Δήμου Καλαμαριάς:
Ο Δήμος Καλαμαριάς καταδικάζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τη νέα αυτή επίθεση στο κτήριο όπου στεγάζονται τα δύο Γυμνάσια της πόλης μας. Η πράξη αυτή δεν στρέφεται μόνο κατά της δημόσιας περιουσίας, αλλά κυρίως κατά της ασφάλειας, της ψυχικής ηρεμίας και του δικαιώματος των παιδιών να μορφώνονται σε ένα περιβάλλον προστατευμένο και αξιοπρεπές.
Επιπλέον, το νέο περιστατικό στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα καταδεικνύει την ανάγκη ενίσχυσης της αστυνόμευσης και της εποπτείας των αρχών.
Ο Δήμος καταβάλλει σταθερά επίμονες προσπάθειες σε όλα τα σχολεία της περιοχής, με στοχευμένες παρεμβάσεις, τεχνικές βελτιώσεις και, όπου είναι εφικτό, με παρουσία φύλαξης, ώστε να διαμορφωθεί ένα σχολικό περιβάλλον ασφαλές, όμορφο και λειτουργικό.
Σε δήλωσή της η Δήμαρχος Καλαμαριάς, Χρύσα Αράπογλου, αναφέρει:
«Για μια ακόμα φορά γίναμε μάρτυρες μιας επίθεσης στην καρδιά της παιδικής καθημερινότητας, εκεί όπου τα παιδιά μας πηγαίνουν για να χτίσουν το μέλλον τους. Καταγγέλλω με οργή και θλίψη όσους σπέρνουν τον φόβο και καταστρέφουν ό,τι με κόπο δημιουργείται. Η Καλαμαριά θέλει τα σχολεία της ανοιχτά, ζωντανά και ενταγμένα στην κοινότητα. Όχι φρούρια, αλλά φωτεινά σημεία πολιτισμού και συμπερίληψης. Οι δράστες αυτών των πράξεων δεν είναι μόνο απέναντι στον νόμο. Θα μας βρουν όλους απέναντί τους: μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς και πολίτες.»
Η κοινωνία οφείλει να υπερασπίζεται τους χώρους στους οποίους μεγαλώνουν και μαθαίνουν τα παιδιά της. Τα σχολεία ανήκουν σε όλους και πρέπει να παραμείνουν ανοιχτά, ασφαλή και ζωντανά. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να σκορπίσει τον φόβο εκεί όπου πρέπει να ανθίζει η ελπίδα.
