Εμείς οι φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.

Εμείς  οι φοιτητές του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης  συγκεντρωθήκαμε και θέσαμε επί τάπητος τα οξυμένα και κρίσιμα για όλους μας προβλήματα που συσσωρεύθηκαν και θέλουμε να σας γνωστοποιήσουμε την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε.

Συγκεκριμένα το Τμήμα Εικαστικών είναι ένα από τα τέσσερα που απαρτίζουν τη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., τη μεγαλύτερη σε αριθμό φοιτητών σχολή Καλών Τεχνών στην Ευρώπη. Ιδρύθηκε το 1985 και με την εξαίρεση της Γραμματείας του, ο κύριος όγκος των εγκαταστάσεων του τμήματος βρίσκεται εκτός της Πανεπιστημιούπολης: στη Σταυρούπολη (Ικονίου1), στην Πυλαία ( κτίριο Thomas) και στη Θέρμη (στο campus του Α.Π.Θ. απέναντι από τον οικισμό «Λήδα-Μαρία»).

Η λειτουργία του Τμήματος όπως και οι συνθήκες φοίτησής μας  έχουν υποβαθμιστεί σοβαρά από τις παραλείψεις και την αδιαφορία της πολιτείας τα τελευταία τέσσερα χρόνια και επιδεινώνονται τους τελευταίους 18 μήνες.

– Από τον Σεπτέμβριο του 2012 δεν υπάρχουν υπηρεσίες καθαριότητας σε κανέναν από τους χώρους όπου φοιτούμε. Τα εργαστήριά μας παράγουν μεγάλο όγκο αποβλήτων που συσσωρεύεται καθημερινά, καθώς και χημικά απόβλητα (νίτρου, διαλυτικών χρωμάτων, βενζίνης και ρητινών) που απαιτούν ειδική διαχείριση και αποκομιδή, κάτι που δεν εφαρμόζεται.

– Δεν έχει γίνει καμία μυοκτονία – εντομοκτονία εδώ και 2 χρόνια, με αποτέλεσμα στους χώρους μας οι κατσαρίδες και οι ακαθαρσίες των ποντικών να έχουν γίνει κάτι δεδομένο. Το ίδιο συμβαίνει και με τις πανταχού παρούσες στοίβες σκουπιδιών. Είναι θέμα χρόνου να εμφανιστούν σοβαρές  λοιμώξεις, κάτι μέχρι πρότινος αδιανόητο για όλους εμάς και τις οικογένειές μας, όταν υποβληθήκαμε σε οδυνηρές θυσίες και κόπους διεκδικώντας το δικαίωμα στη μόρφωση. Ειδικά στο campus του «Λήδα-Μαρία» τα ποντίκια προσελκύουν και φίδια μέσα στα εργαστήρια, αυξάνοντας τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε.

– Πέρυσι δεν θερμάνθηκαν οι χώροι μας και φέτος μόλις στις 11/12 ανακοινώθηκε ότι θα λειτουργήσουν για δέκα ημέρες οι καυστήρες – δεν έχει εγκριθεί κονδύλι θέρμανσης για όλη τη διάρκεια του χειμώνα. Αυτό συνεπάγεται στην περίπτωση της Θέρμης και της Σταυρούπολης εσωτερικές θερμοκρασίες της τάξης των 10 και 8 βαθμών Κελσίου, δηλαδή 1 με 2 βαθμοί πάνω από τη θερμοκρασία του εξωτερικού περιβάλλοντος. Προσπάθειες να ζεσταθούμε με ατομικά μέσα είναι αδύνατες: οι χώροι είναι ψηλοτάβανοι, με πολλά ανοίγματα εξαερισμών και οι εργολαβικές κακοτεχνίες δεν επιτρέπουν στο ηλεκτρολογικό σύστημα να δεχθεί ισχύ άνω των 5000Watts/ πίνακα. Η πλειοψηφία μας πέρυσι αρρώστησε σοβαρά και για μακρύ διάστημα από γρίπη και πνευμονία. Άλλοι αδυνατούσαν να εργαστούν εξαιτίας των χαμηλών θερμοκρασιών που παγώνουν τα άκρα και καθιστούν ανέφικτη κάθε απόπειρα ζωγραφικής, σχεδίου, χαρακτικής. Αδύνατη γίνεται και η  παρακολούθηση των θεωρητικών μαθημάτων, όταν χρειάζεται να είμαστε καθισμένοι για έξι ώρες καθημερινά στο παγωμένο αμφιθέατρο.

– Η συντήρηση των εγκαταστάσεων μας είναι ελλιπέστατη: το υπεύθυνο τεχνικό  προσωπικό  του Πανεπιστημίου έχει αποδεκατιστεί αριθμητικά από το μέτρο της διαθεσιμότητας. Όσοι ακόμα βρίσκονται στις θέσεις τους καλούνται να αναλάβουν τομείς εκτός της ειδίκευσής τους (π.χ. ένας ηλεκτρολόγος να κάνει μία υδραυλική εργασία). Με τις διαρκείς μειώσεις των κονδυλίων έχει συρρικνωθεί η υλικοτεχνική υποδομή, τα αναλώσιμα, τα υλικά κ.τ.λ. και αναγκαζόμαστε τις καμένες λάμπες, τα  καζανάκια τουαλέτας κ.α. να τα αντικαθιστούμε με δικά μας έξοδα. Αδυνατούμε όμως να διορθώσουμε μόνοι μας βουλωμένες τουαλέτες, αποχετεύσεις, ηλεκτρολογικές συνδέσεις με αποτέλεσμα οι περισσότερες τουαλέτες να βρίσκονται εκτός λειτουργίας και ο φωτισμός σε χώρους να μην επαρκεί για να εργαστούμε.

– Σε άλλες περιπτώσεις, όπως αυτή των μηχανολόγων μηχανικών, καλούνται, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε διαθεσιμότητα εδώ και πολύ καιρό, να εργαστούν εθελοντικά και να συντηρήσουν τα δίκτυα γιατί οι οριζόντιες περικοπές στο Δημόσιο τους έχουν σχεδόν καταργήσει ως οργανική ειδικότητα προς το  παρόν από το  τεχνικό προσωπικό του Α.Π.Θ.!

– Η λειτουργία της Γραμματείας μας έχει πληγεί επίσης από το μέτρο της διαθεσιμότητας. Με μόλις δύο άτομα προσωπικό, από τα οποία η επικεφαλής θα συνταξιοδοτηθεί πολύ σύντομα, είναι αδύνατον να έρθουν σε πέρας τα φοιτητικά (προπτυχιακά και διδακτορικά), διοικητικά, οικονομικά, ακαδημαϊκά και ερευνητικά θέματα του Τμήματος.

– Τα Εργαστήρια του Τμήματός μας: 5 εργαστήρια Ζωγραφικής, 2 Χαρακτικής, 1 Γλυπτικής, 1 Φωτογραφίας, 1 Βιομηχανικού Σχεδιασμού, 1 Στοιχείων Ψηφιακής Εικόνας  καθώς και ο τομέας των Θεωρητικών Μαθημάτων: της Ιστορίας της Τέχνης (Αρχαίας, Νεότερης και Σύγχρονης), της Αρχιτεκτονικής και της Θεωρίας της Τέχνης λαμβάνουν από τον προϋπολογισμό του Πανεπιστημίου μόλις 18.000 ευρώ ετησίως – για να τα μοιραστούν μεταξύ τους – για τα αναλώσιμα και τη συντήρηση του εξοπλισμού τους. Αυτό το ποσό δεν επαρκεί ούτε κατ`ελάχιστον. Το αποτέλεσμα: καλούμαστε οι φοιτητές ατομικά να επιφορτιστούμε με την αγορά του 90% των αναλώσιμων και οι διευθυντές των εργαστηρίων με το κύριο βάρος της συντήρησης του εξοπλισμού.

– Εδώ και 2 χρόνια δεν τηρείται το πρόγραμμα σπουδών μας. Εκεί αναφέρεται ρηττά ότι στα δύο πρώτα έτη σπουδών είναι απαραίτητη η σπουδή με μοντέλα πάνω στο ανθρώπινο σώμα – όπως συμβαίνει και σε όλες τις σχολές Καλών Τεχνών. Όμως το αντίστοιχο κονδύλι που θα επιτρέψει την παρουσία μοντέλων στα εργαστήριά μας δεν εγκρίνεται.

– Δεν έχουν καλυφθεί θέσεις διδασκόντων σε αρκετά μαθήματα, έτσι στην αρχή κάθε ακαδημαϊκής χρονιάς αναζητούνται διδάσκοντες, συχνά χωρίς αποτέλεσμα.

– Σε ό,τι αφορά στη σίτισή μας, αυτή δεν είναι πλέον δωρεάν δικαίωμα του κάθε φοιτητή. Με τα κριτήρια που έχουν εισαχθεί, από το σύνολο του φοιτητικού δυναμικού του Α.Π.Θ. θα δικαιούται αυτής μόλις το 12%, ενώ οι υπόλοιποι καλούνται να καταβάλλουν στη Λέσχη 2,5 ευρώ ανά γεύμα.

Είμαστε λοιπόν  εγκατεστημένοι εκτός της κεντρικής Πανεπιστημιούπολης του Α.Π.Θ., αποκομμένοι από την υπόλοιπη ακαδημαϊκή κοινότητα και το ζωντανό κέντρο της πόλης, διασπασμένοι σε 4 διαφορετικά σημεία. Υποχρηματοδοτούμαστε από την πολιτεία, κατηγοριοποιημένοι ως «μη παραγωγικοί»  επειδή δεν συνδεόμαστε άμεσα με την αγορά εργασίας. Επιπλέον είμαστε οι αποδέκτες της πολιτικής υποβάθμισης του Δημόσιου Πανεπιστημίου και της ταυτόχρονης προώθησης της ιδιωτικής εκπαίδευσης: τρανταχτό το παράδειγμα του Υπουργού Υγείας  κ. Γεωργιάδη που παρευρέθηκε σε εκδήλωση των Ι.Ε.Κ. ΞΥΝΗ για να δηλώσει ότι τα  ιδιωτικά κολέγια παρέχουν πολύ καλύτερη εκπαίδευση από το Ελληνικό Πανεπιστήμιο…

Η Τέχνη μπορεί να μη δημιουργεί  Ιστορία, αλλά είναι το δυνατότερο μέσο καταγραφής και άσκησης κριτικής στην Ιστορία. Και όσοι την αντιμάχονται ή  προσπαθούν να την υποβιβάσουν ως αχρείαστη και περιττή  είναι οι ίδιοι που υποβιβάζουν τον άνθρωπο και εξυμνούν τους αριθμούς. Η Τέχνη είναι από τα τελευταία οχυρά του ουμανισμού που θέλουν να γκρεμίσουν, επειδή προάγει τον άνθρωπο, τον καθιστά ευαίσθητο, σκεπτόμενο και δημιουργικό. Είναι φανερό ότι δε θέλουν τέτοιους πολίτες.

Με τα παραπάνω δεδομένα εμείς συνεχίζουμε να επιλέγουμε συνειδητά να είμαστε φοιτητές στο Τμήμα Εικαστικών και να διεκδικούμε τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία .Επιλέγουμε να είμαστε παρόντες με τη δουλειά μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ανήσυχοι, δημιουργικοί, αναζητώντας πάντα την άλλη ματιά, αυτή που δεν υπαγορεύεται από τα φαινόμενα αλλά καθιστά ορατό εκείνο που αποσιωποιείται, αυτή που διατηρεί ζωντανό και δραστήριο εκείνο που προσπαθούν να αφανίσουν.

*Για πληροφορίες και επικοινωνία: Δαλάκα Αλεξάνδρα: 6980367603, Αναστασία Σαββίδου: 6945856646, Λιούτας Θωμάς: 6947923176