Ένα αλλιώτικο παιχνίδι για μια αλλιώτικη πόλη

Είναι πλέον ευρέως αποδεδειγμένο ότι μέχρι το 2050 περισσότερα από τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού θα κατοικούν σε αστικές περιοχές. Αυτό το γεγονός δημιουργεί όλο και μεγαλύτερες προκλήσεις για τις πόλεις σε τομείς όπως το περιβάλλον, ο πολιτισμός και κοινωνική συνοχή. Άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων καλούνται να συνυπάρξουν ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται η μεγαλύτερη μετανάστευση πληθυσμών όλων των εθνοτήτων προς τις αστικές περιοχές.

Η Θεσσαλονίκη μετά την τελευταία απογραφή αποκαλείται περήφανα ”σπίτι” για περισσότερους από 324.000 ανθρώπους. Με τις πειραματικές πεζοδρομήσεις καθώς και με το άνοιγμα της Νέας Παραλίας παντού κυριαρχεί η αίσθηση ότι η ζωή στην πόλη αλλάζει προς το καλύτερο. Και όμως αν κοιτάξουμε καλύτερα θα βρούμε γειτονίες ”ξεχασμένες” στις παρυφές της πόλης όπου οι άνθρωποι καθημερινά αγωνίζονται και αντιμετωπίζουν προβλήματα που εμείς τα θεωρούμε δεδομένες παροχές. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι τα δυτικά προάστια της πόλης με τα οποία η δράση West Side Story της Parallaxi και του Θεσσαλονίκη Αλλιώς προσπάθησε να φέρει την υπόλοιπη πόλη πιο κοντά στο να τα γνωρίσουν.

Στα πλαίσια του West Side Story και σε συνεργασία με το British Counsil παίχτηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το παιχνίδι Future City. Ένα παιχνίδι που στόχο έχει την δημιουργία ιδεών για την βελτίωση της ζωής στις πόλεις. Έχει παιχτεί επιτυχημένα σε Γλασκώβη, Όσλο, Μπογκοτά και Μάντσεστερ και έγινε η αφορμή παραγωγής πρωτότυπων ιδεών για τις συγκεκριμένες πόλεις.

Έτσι με βάση την Κτηνιατρική Σχολή που στεγάζεται στην περιοχή, δύο ομάδες σε συνεργασία με τους εθελοντές του Θεσσαλονίκη Αλλιώς και του υλικού που δόθηκε από το British Counsil ξεκινήσανε την δική τους αναζήτηση για την εύρεση αυτής της μοναδικής ιδέας.

Τέσσερις ώρες μετά η ιδέα ήτανε γεγονός.

Ύστερα από συζητήσεις για τα προβλήματα της περιοχής βασιζόμενοι στην έρευνα που είχε γίνει από ερευνητές του ΑΠΘ καταλήξαμε σε δύο προτάσεις που τέθηκαν σε ψηφοφορία στο κοινό που ήρθε να παρακολουθήσει την παράσταση που θα γινότανε αμέσως μετά στον ίδιο χώρο.

​Η ιδέα της πρώτης ομάδας εστίασε στο γεγονός ότι στην περιοχή κατοικούν άνθρωποι που ανήκουν σε πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς. Αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ώς πλεονέκτημα, καθώς διαφορετικοί πολιτισμοί σημαίνει και διαφορετικές…κουζίνες! Και η κουζίνα συνήθως είναι το μέσο για να έρθουν πιο κοντά άνθρωποι και να γνωριστούν. Έτσι τι καλύτερο από την δημιουργία ενός Φεστιβάλ Γεύσεων από τους ανθρώπους της περιοχής που θα διδάξουν και θα παρουσιάσουν τις γεύσεις και την κουλτούρα τους.

Η ομάδα αποτελούνταν από τους Άννα Μπούτου, Πηνελόπη Παπαδημητρίου, Χριστίνα Βουμβουράκη και Δόμνα Πασκάλογλου.

Η σκέψη της δεύτερης ομάδας κινήθηκε προς το γεγονός ότι η Θεσσαλονίκη είναι μια κινηματογραφική πόλη. Έχει ένα από τα μεγαλύτερα Φεστιβάλ των Βαλκανίων και ας μην ξεχνάμε τα πολλά ελληνικά έργα που έχουν γυριστεί. Έτσι η ιδέα που τελικά κέρδισε και την εύνοια του κοινού ήτανε να αναδειχθεί η ιστορική και πολυπολιτισμική κληρονομιά της περιοχής μέσα από ένα Ντοκιμαντέρ που θα εστίαζε στην ζωή των κατοίκων των δυτικών προαστίων.

Η ομάδα αποτελούνταν από τους Μάριος Μπαλλάς, Ευαγγελία Ραικίδου, Νικόλαος Γκριτζάπης, Θέμης Οικονόμου και Λίζα Θεσσαλονικέως.

Το κείμενο είναι του Αντρέα Τζέκα, συντονιστή του παιχνιδιού Future City Project