Ένα καράβι βγήκε στη στεριά στην παραλία της Θεσσαλονίκης

Η εξήγηση πίσω από την κατασκευή που στήνεται τις τελευταίες ημέρες στο λιμάνι της πόλης και κεντρίζει τα βλέμματα των περαστικών

Ραφαήλ Γκαϊδατζής
ένα-καράβι-βγήκε-στη-στεριά-στην-παραλ-1006221
Ραφαήλ Γκαϊδατζής

Τα βλέμματα των περαστικών και όσων κάνουν τη βόλτα τους στο παραλιακό μέτωπο της πόλης, τραβάει τις τελευταίες ημέρες μία κατασκευή στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Όπως είναι φυσικό πολλοί αναρωτήθηκαν τι ακριβώς συμβαίνει, καθώς βλέπουν ανθρώπους να δουλεύουν πυρετωδώς εντός και εκτός του καραβιού που… βγήκε στη στεριά για καλό σκοπό!

Πρόκειται για το «Ship of Tolerance» το οποίο έριξε άγκυρα στην πόλη μας και θα κάνει τα αποκαλυπτήρια του την ερχόμενη Πέμπτη, στις 18/5 με αφορμή και τη Διεθνής Ημέρα Μουσείων, με μια συναυλία από μουσικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ένα καράβι με… προορισμό τη διασύνδεση διαφορετικών πολιτισμών, ταυτοτήτων και ανθρώπων από κάθε γωνιά του πλανήτη, μέσω της τέχνης.

Τα πανιά του πλοίου είναι κατασκευασμένα από τις ζωγραφιές μαθητών διαφορετικών εθνοτήτων και κοινωνικών καταβολών, που στέλνουν όμως ένα μήνυμα ενότητας, ανεκτικότητας και ελπίδας.

Τα παιδιά γίνονται μέλη του… πληρώματος και μαθαίνουν να σέβονται και να εκτιμούν τη διαφορετικότητα μέσω μιας δημιουργικής διαδικασίας.

Το «Ship of Tolerance» που έρχεται στη Θεσσαλονίκη, έχει «ταξιδέψει» στο παρελθόν σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Στην Αίγυπτο, στην Ιταλία (Βενετία, Ρώμη), στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στις ΗΠΑ (Νέα Υόρκη, Φλόριντα), στην Κούβα, στην Ρωσία και στην Ελβετία.

Μαθητές ηλικίας 8-12 ετών συζητούν για το πόσο σημαντική είναι η διαφορετικότητα, ως προς τον πολιτισμό, το φύλο, την ιδεολογία. Συνεργάζονται με καλλιτέχνες και διευρύνουν τους πολιτιστικούς και δημιουργικούς τους ορίζοντες.

Οι ζωγραφιές των μικρών παιδιών θα μετατραπούν σε ένα γιγάντιο πανί που θα «σηκωθεί» στην κορυφή του πλοίου.

Το πλοίο θα παραμείνει στη Θεσσαλονίκη έως και τις 31 Μαΐου.

Σε αυτήν την περίοδο οι επισκέπτες θα μπορούν να δουν τη διαδικασία της κατασκευής, αλλά κυρίως να ενημερωθούν για τα μηνύματα που θέλει να περάσει.

Στο διάστημα αυτό, παιδιά από τη Θεσσαλονίκη, τη Βόρεια Μακεδονία, την Ουκρανία, την Ρωσία θα γίνουν «ένα» γνωρίζοντας το ένα το άλλο μέσω της τέχνης και της συνεργασίας.

Δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, ο Δήμος Θεσσαλονίκης, ο Οργανισμός Τουρισμός Θεσσαλονίκης, το MOMus και άλλοι τοπικοί και διεθνείς φορείς στηρίζουν την προσπάθεια.

Όπως αναφέρουν οι ιθύνοντες, η καθέλκυση του πλοίου είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι και η κορύφωση της όλης διαδικασίας. Από την εμπειρία του εξωτερικού, σημειώνουν ότι πρόκειται για μια ατμόσφαιρα χαράς και γιορτής για τους συμμετέχοντες και φυσικά για τα παιδιά.

Το πρώτο «Ship of Tolerance» κατασκευάστηκε το 2005 στη Σίβα της Αιγύπτου με σκοπό να κινητοποιήσει παιδιά και νέους να συμμετέχουν σε μια ενεργή συζήτηση γύρω από την ανεκτικότητα του διαφορετικού, στην καθημερινή τους ζωή.

Ο Kabakov αναδημιούργησε το έργο στη Βενετία της Ιταλίας το 2005 για την Μπιενάλε της Βενετίας και στο Σεντ Μόριτζ της Ελβετίας το 2009, όπου έλαβε το διάσημο βραβείο Cartier.

Το Ίδρυμα Ilya & Emilia Kabakov

Το ίδρυμα ιδρύθηκε από τους Ilya και Emilia Kabakov για να προωθήσει την τέχνη ως μέσο επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών, ενώ παράλληλα τροφοδοτεί την ανάπτυξη και ανάδειξη νέων καλλιτεχνών.

Ο Ilya Iosifovich Kabakov, είναι ένας Ρωσοαμερικανός εννοιολογικός καλλιτέχνης, γεννημένος στο Dnipropetrovsk στην τότε Ουκρανική ΣΣΔ της Σοβιετικής Ένωσης. Εργάστηκε για τριάντα χρόνια στη Μόσχα, από τη δεκαετία του 1950 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Ο Ilya Kabakov γεννήθηκε στο Dnepropetrovsk της Σοβιετικής Ένωσης το 1933. Σπούδασε στην Ακαδημία Τέχνης VA Surikov στη Μόσχα και ξεκίνησε την καριέρα του ως εικονογράφος παιδικών βιβλίων τη δεκαετία του 1950. Ήταν μέλος μιας ομάδας Conceptual καλλιτεχνών στη Μόσχα που εργάστηκαν εκτός του επίσημου σοβιετικού συστήματος τέχνης. Το 1985 έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Dina Vierny, στο Παρίσι, και μετακόμισε στη Δύση δύο χρόνια αργότερα λαμβάνοντας εξάμηνη διαμονή στο Kunstverein Graz της Αυστρίας. Το 1988 ο Kabakov άρχισε να εργάζεται με τη μελλοντική σύζυγό του Emilia (ήταν να παντρευτούν το 1992). Από αυτό το σημείο και μετά, όλη τους η δουλειά ήταν συλλογική, σε διαφορετικές αναλογίες ανάλογα με το συγκεκριμένο έργο. Σήμερα ο Kabakov αναγνωρίζεται ως ο σημαντικότερος Ρώσος καλλιτέχνης που εμφανίστηκε στα τέλη του 20ου αιώνα. Οι εγκαταστάσεις του μιλούν τόσο για τις συνθήκες στη μετασταλινική Ρωσία όσο και για την ανθρώπινη κατάσταση παγκοσμίως.

Η Emilia Kabakov (το γένος Lekach) γεννήθηκε στο Dnepropetrovsk της Σοβιετικής Ένωσης το 1945. Σπούδασε στο Μουσικό Κολλέγιο στο Ιρκούτσκ εκτός από τις σπουδές ισπανικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Μετανάστευσε στο Ισραήλ το 1973 και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1975, όπου εργάστηκε ως επιμελήτρια και έμπορος έργων τέχνης. Η Emilia εργάζεται δίπλα-δίπλα με τον Ilya από το 1989.

Η δουλειά τους έχει παρουσιαστεί σε χώρους όπως το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, το Μουσείο Hirshhorn στην Ουάσιγκτον DC, το Μουσείο Stedelijk στο Άμστερνταμ, η Documenta IX, στην Μπιενάλε Whitney το 1997 και το Κρατικό Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη, μεταξύ άλλων. Το 1993 εκπροσώπησαν τη Ρωσία στην 45η Μπιενάλε της Βενετίας με την εγκατάσταση τους The Red Pavilion. Οι Kabakov έχουν επίσης ολοκληρώσει πολλές σημαντικές δημόσιες παραγγελίες σε όλη την Ευρώπη και έχουν λάβει πολλές διακρίσεις και βραβεία, όπως το Oscar Kokoschka Preis, Βιέννη, το 2002 και το Chevalier des Arts et des Lettres, Παρίσι, το 1995.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα