Ένα ωραίο καλοκαιρινό τεύχος για τη Θεσσαλονίκη κυκλοφόρησε

Το καλοκαιρινό τεύχος ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ συνδέει τα ασύνδετα μέσα από τις σελίδες του και την ποικιλομορφία των θεμάτων του: με το αφιέρωμα “ΘΕΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ» στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, εξ αφορμής των 80 χρόνων λειτουργίας της, να συνυπάρχει με μία απρόσμενη προσέγγιση στη μίνι φούστα που εμφανίστηκε αίφνης στην Τσιμισκή του 1963, επινοημένη από την Mary Quant αλλά και την οφειλόμενη αναφορά στον δάσκαλο Δημήτρη Παντερμαλή δίπλα σε μία ολόφρεσκη ανάλυση της Τέχνης και του μέλλοντος όπως τα βλέπει η γενιά Ζ.

Και αντλώντας από το παρελθόν, το ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ μιλάει για το μέλλον, γιατί «Κάθε γενιά γράφει και το βιβλίο της» όπως γράφει στο editorial o Kώστας Μπλιάτκας επισημαίνοντας μεταξύ άλλων πως «ένας άλλος λόγος έρχεται τώρα καινούριος και αναμένεται με τη σειρά του να σαρώσει παλιές, στερεοτυπικές απόψεις για τη ζωή και το περιβάλλον» Το δικό της λιθαράκι σε αυτή την ανάγνωση βάζει η κριτικός λογοτεχνίας Μαίρη Καιρίδη με το κείμενό της υπό τον τίτλο “Διαβάζοντας Βρεττάκο την εποχή του κλιματικού άγχους”.

Ανάμεσα στα πολλά και ενδιαφέροντα θέματα, ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει:

*στη δική του Ιστορία ο Ευάγγελος Χεκίμογλου γράφει για τη Νέα Μονή Θεσσαλονίκης, ένα μοναστήρι που μετακινείται στον χάρτη.

*το Ρέκβιεμ για τον μεγάλο Δάσκαλο Δημήτρη Παντερμαλή επιμελήθηκε η Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, αναφέροντας ότι η πολυσχιδής προσωπικότητά του καθιστά πολλές φορές δύσκολη την περιγραφή του έργου του. «Πανεπιστήμων, εμπνευσμένος δάσκαλος πολλών γενεών, μεταλαμπάδευσε στους μαθητές του τη λατρεία του για την αρχαιότητα και εν γένει για τον πολιτισμό.»

*Ο Τάσος Παπαδόπουλος στην Ιστορία του μας συστήνει μία άγνωστη φεμινίστρια της πόλης, τη Σαμπιχά Σερτέλ, γεννημένη το 1895 σε ένα σπίτι της οδού Κασσάνδρου. «Η ριζοσπαστικοποίηση της Σαμπιχά θα αρχίσει από μικρή ηλικία, όταν θα δει τον πατέρα της να συμπεριφέρεται κακοποιητικά στη μητέρα της Ατιγιέ. Τότε η νεαρή Σαμπιχά θα συνειδητοποιήσει ότι έγινε φεμινίστρια…»

*Ο κοσμήτορας της Θεολογικής και Άρχων Διδάσκαλος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας Χρυσόστομος Σταμούλης βάζει το πλαίσιο της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συζήτησης- αφιερώματος στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ “Θεός αν είναι”: «Υποστήριζα στο παρελθόν και συνεχίζω και σήμερα να υποστηρίζω πως η επιστήμη αποτελεί τη συνέχεια του δημιουργικού έργου του Θεού στον κόσμο. Τούτη είναι και μία θέση που συναντούμε στα μνημεία του πολιτισμού της Ορθόδοξης Εκκλησίας.»

*Στο ίδιο αφιέρωμα ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Μιλτιάδης Κωνσταντίνου καταθέτει τις σκέψεις του με αφορμή την επέτειο: «Σύμφωνα με την κρατούσα στη σύγχρονη έρευνα άποψη, το αρχαιότερο κείμενο της Καινής Διαθήκης είναι η Α’ Προς Θεσσαλονικεί Επιστολή του αποστόλου Παύλου. Από αυτή την επιστολή προέρχεται η προμετωπίδα που κοσμεί σήμερα την κεντρική είσοδο του κτηρίου της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, το Πνεύμα μη σβέννυτε (5:19), και που αποτέλεσε κατά τα ογδόντα χρόνια λειτουργίας της Σχολής τον βασικό οδοδείκτη όσων υπηρέτησαν σ’ αυτήν».

*Στο κείμενο της η Ναυσικά Γκράτσιου με τον τίτλο ”Θεολόγοι του κόσμου”, όπου μιλούν ανάμεσα σε άλλους φοιτητές από την Ελλάδα, την Κολομβία, την Κορέα και την Τανζανία, τονίζει: «Η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ αποτελεί επιλογή, όχι μόνο για επίδοξους θεολόγους και κληρικούς από την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και για παιδιά από μακρινές χώρες και διαφορετικές φυλές».

Στις σελίδες του ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΠΟΛΙΣ θα βρείτε επίσης:

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ// Η Όλγα Δέικου σε μία συζήτηση με τον Κώστα Μπλιάτκα εκμυστηρεύεται τα μυστικά για τη δημιουργία μίας φωτογραφίας, ενώ σχολιάζει την σχέση των smartphones με τη φωτογραφία «Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση ότι μας έκαναν φωτογράφους επειδή έβαλαν κάμερες στα κινητά».

ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΛΕΩΣ// Ο επιμελητής του MOMus-Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Ηρακλής Παπαϊωάννου γράφει για τις πολλαπλές διασταυρώσεις σε ένα κείμενο που «ντύνει» φωτογραφικά η Ευδοξία Ραδή. «Οι δρόμοι, όπως υποδεικνύουν οι στίχοι από το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου «έχουν τη δική τους ιστορία». Άλλοτε αυτή εγγράφεται στην επίσημη αφήγηση της πόλης, συχνότερα λανθάνει στα αναρίθμητα, ανώνυμα βιώματα ανθρώπων που διασχίζουν καθημερινά τους δρόμους και τους κατοικούν».

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ // Η Θούλη Μισιρλόγλου υπό τον τίτλο “Τέχνη και Μέλλον”, εμβαθύνει στο Inspire Project 2023: «οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στα εργαστήριά του, εμπλούτισαν τα κυρίαρχα και τα δευτερεύοντα αφηγήματα, πρόσφεραν νέες προσωποκεντρικές και συλλογικές αφηγήσεις, δημιούργησαν καλλιτεχνικό συλλογικό πλαίσιο σκέψης και δράσης για πολλά εναλλακτικά μελλοντικά σύμπαντα».

ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ // Τι φορούσε η γυναικεία απελευθέρωση στα ’60s; Η αθώα μίνι φούστα έφερε αλυσιδωτή σειρά γεγονότων, σχεδόν μικρών επαναστάσεων. Από την πλευρά της η κοινωνιολόγος-Μέλος ΔΣ του ΜOMus Κατερίνα Καμάρα με αφορμή την ιστορία της Mary Quant υποστηρίζει ότι “Το προσωπικό είναι και πολιτικό” και εξηγεί: «Η μίνι φούστα ήταν από τις πρώτες «επαναστάσεις» μας. Όσο πιο κοντή τόσο πιο προκλητικά και ανατρεπτικά δηλώναμε την αντίδρασή μας.» Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης εστιάζει στην ελληνική εκδοχή της μίνι φούστας και με τίτλο “Η μίνι φούστα, αίφνης, στην Τσιμισκή” περιγράφει με παιγνιώδη πλην απολύτως ρεαλιστικό τρόπο την εγχώρια πραγματικότητα προ της εμφάνισης της φρενίτιδας εκείνης.

ΘΕΑΤΡΟ // Για τα 24 βήματα της Κατερίνας Χέλμη στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος γράφει ο Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος με αφορμή το θάνατό της σπουδαίας ηθοποιού τον περασμένο Απρίλιο.

Στο πρωτότυπο ΥΦΟ ΔΡΟΜΙΟΝ του ο Άρις Γεωργίου με τη στήριξη του φωτογραφικού φακού της Δώρας Γάτση παρουσιάζει το θέμα “στρητ-στάιλ-τζη-αρ. Μια εκλεκτική δειγματοληψία”: «Γέννημα θρέμμα αυτής της πόλης, παιδιόθεν κάτοικος του κέντρου της, κυριολεκτικά του επικέντρου της, επί επτά δεκαετίες έχω περπατήσει και ξαναπερπατήσει τους δρόμους και τους παραδρόμους της από τότε που οι άντρες φορούσαν κουστούμι και γραβάτα και οι γυναίκες συχνά καπέλο ή μαντήλι και πίσω ραφή στις νάιλον κάλτσες…».

ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ // Η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη γράφει για την πάλαι ποτέ παραλία ανάμεσα Πιττακού και Μύλων Αλλατίνη.

Και οι σταθερές στήλες του περιοδικού μαζί με τις νέες είναι παρούσες και προσφέρουν την οπτική τους στον δημόσιο χώρο και λόγο: ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, ΦΩΤΟ-ΑΠΟΡΙΑ, ΟΣΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΒΙΒΛΙΟ, FRAGMENTA, ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ,

Συντακτική Επιτροπή:

Άρις Γεωργίου, Μαίρη Καιρίδη, Θούλη Μισιρλόγλου, Κώστας Δ. Μπλιάτκας, Λέων Α. Ναρ, Τάσος Παπαδόπουλος, Σάκης Σερέφας, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Στελλίνα Τρωιάνου, Ευάγγελος Χεκίμογλου

Συνεργάτες τεύχους:

Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, Χάρις Αρώνη, Δώρα Γάτση, Τζένη Γεωργάκη, Άρις Γεωργίου, Ναυσικά Γκράτσιου, Λάκης Δόλγερας, Μαίρη Καιρίδη, Κατερίνα Καμάρα, Χρήστος Καραγιαννόπουλος, Γιάννης Κεσσόπουλος, Δημήτρης Κοπαράνης, Γιώργος Κορδομενίδης, Έλσα Κορνέτη, Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Δήμητρα Μήττα, Θούλη Μισιρλόγλου, Κώστας Μπλιάτκας, Βασίλης Μποζίκης, Αλεξάνδρα Μυλωνά, Πάνος Νικολετάτος, Μανόλης Ξεξάκης, Τάσος Παπαδόπουλος, Ηρακλής Παπαϊωάννου, Ντίνος Παπασπύρου, Μιχάλης Παππούς, Ευδοξία Ράδη, Νικόλας Σεβαστάκης, Σάκης Σερέφας, Γιάννης Σιμητόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Μικέλε Τροϊάνι, Ευάγγελος Χεκίμογλου

Επιμέλεια Ύλης:

Χριστίνα Χαλεπλίδου, Χιονία Βλάχου

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ https://www.culturalsociety.gr/thessalonikeon-polis/periodiki-ekdosi

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: Τριμηνιαία Επιθεώρηση Πολιτισμού που εκδίδεται από την Πολιτιστική Εταιρεία Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος και καλύπτει θέματα ιστορίας, αρχαιολογίας, εικαστικών τεχνών, περιβάλλοντος, θεάτρου, κινηματογράφου, μουσικής, αρχιτεκτονικής, λογοτεχνίας, ποίησης και σχολιασμού της πολιτιστικής ζωής της Θεσσαλονίκης.

Τεύχος 84 | Ιούνιος 2023, σελίδες 126

Κυκλοφορεί σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα

[Τιμή τεύχους: €8] [Έντυπη συνδρομή: €30 | [Online συνδρομή: 20€ | Premium συνδρομή: 50€]

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ https://www.culturalsociety.gr/eshop/