Ένα Σαββατοκύριακο που η Τέχνη μας ταρακούνησε στη Θεσσαλονίκη

Ήταν ένα σπουδαίο Σαββατοκύριακο για την πόλη. Δυο νύχτες στη σειρά δυο μεγάλα γεγόνοτα, που είμαστε τυχεροί που τα έχουμε και συνεχίζουν ακάθεκτα αυτούς τους ζόρικους καιρούς, μας έβγαλαν από το σπίτι και μας οδήγησαν σε μονοπάτια σκέψης που διαφορετικά δεν θα μπαίναμε.

Η Bienalle Σύγχρονης Τέχνης και η έκθεση Revolution in ART των Δημητρίων ήταν το καύσιμο που χρειαζόταν επειγόντως το μυαλό για να αρχίσει να αισθάνεται, να σκέφτεται, να βιώνει μέσα από τα μάτια των καλλιτεχνών που λειτούργησαν ως ταξιθέτες που άναψαν το φακό στο σκοτάδι της αίθουσας και μας έδειξαν τους νέους κόσμους.

Από τη μια η 6η Μπιενάλε που βάζει το Σπίτι, ως φαντασιακή σύλληψη και κατασκευή στο επίκεντρο και σε κάνει να στοχάζεσαι διαρκώς με εικόνες ενός ατέλειωτου σύμπαντος τέχνης που διαρκώς κεντρίζει το μυαλό να πάει πέρα από τα αυτονόητα. Και το έβλεπες χθες βράδυ στα πρόσωπα όλων όσων ανέβηκαν στη μακρινή Μονή Λαζαριστών με αιτία. Πόσο σπουδαία δουλειά έγινε και πόσο πολύ σε αγγίζει.

Εκεί και το τελευταίο σινιάλο της αγαπημένης μας φωτογράφου της Χρύσας Νικολέρη με εικόνες σαν αποχαιρετισμός που συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα και λειτουργούν σαν θύμησες ενός κοφτερού και συνάμα ευαίσθητου μυαλού.

Και το βράδυ της Κυριακής στο περίπτερο 2, το ιστορικό περίπτερο της ΔΕΘ το πιο φρέσκο πράγμα που είδαμε τελευταία στην πόλη, αυτό το πραγματικά ψαρωτικό ψηφιακό ταξίδι στην επανάσταση που επηρέασε όσο τίποτε την τέχνη του εικοστού αιώνα. Ένας μικρός άθλος που στήθηκε μέσα σε ένα μήνα και που λειτουργεί σαν μια μεγάλη παραίσθηση.

Να πάτε στις εκθέσεις της Μπιενάλε και των Δημητρίων. Φωτεινά παράθυρα ανοίχτηκαν στην πόλη και το φως τους αξίζει να το κοινωνήσουμε όλοι.