Ένας Φοίνικας περιμένει να αναγεννηθεί από τις στάχτες του

Η οικονομική κρίση επέφερε βαρύ πλήγμα στον εμπορικό κόσμο και δεν άφησε κανέναν ανεπηρέαστο από το πιο μικρό κατάστημα μέχρι το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο. Η πανδημία του κορονοιού φαίνεται πως κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση.

Και αν εταιρίες κολοσσοί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν, οι μικρές επιχειρήσεις και το εμπόριο όπως το γνωρίζαμε στις δεκαετίες του 80 και του 90 σε μερικά χρόνια δεν θα υπάρχει πια.

Η μοντέρνα αντίληψη των εμπορικών κέντρων μέσα στα οποία μπορεί κανείς να βρει κυριολεκτικά τα πάντα σούπερ μάρκετ, αγορά ρούχων, κινηματογράφο, βιβλιοπωλείο, υποδήματα, πρακτορείο ΠΡΟΠΟ, εστιατόρια, και καφέ άλλαξε τις συνήθειες και περιοχές που άλλοτε έσφυζαν από ζωή έπεσαν σε μαρασμό παρασέρνοντας σαν ντόμινο την μια επιχείρηση μετά την άλλη.

Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο Φοίνικας. Γειτονιά που σχεδιάστηκε την δεκαετία του 60 από τον αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη με τις παραδοσιακές εργατικές κατοικίες οι οποίες στο κέντρο τους έχουν ένα κοινόχρηστο υπαίθριο χώρο καθώς τα σπίτια εκτείνονται το ένα δίπλα στο άλλο και δεν ξεπερνούν τους 3 ορόφους.

Το πάρκο του αποτελεί πνεύμονα πρασίνου εκτείνεται σε μεγάλη έκταση διαθέτει αναψυκτήριο και γύρω από αυτό θα βρει κανείς το σχολείο, την εκκλησία, υπηρεσίες όπως το ΙΚΑ και τα ΕΛΤΑ καθώς και μια μορφή άτυπου εμπορικού κέντρου γνωστή ως την κεντρική αγορά που καταλαμβάνει ένα οικοδομικό τετράγωνο επί της κεντρικής οδού Νικόλαου Στράτου όπου κάθε Πέμπτη έχει λαϊκή και των οδών Εθνικής Αντιστάσεως, Οδυσσέως και Πραξιτέλους.

Χαμηλά κτίσματα εσωτερικά και εξωτερικά αγκαλιάζουν κυκλικά το χώρο που στο κέντρο του δεσπόζουν παρτέρια και χαμηλή βλάστηση. Κάποτε στην έξοδο προς τα ανατολικά πολλά αυτοκίνητα σταματούσαν για προμήθειες. Η κίνηση ξεκινούσε πολύ νωρίς το πρωί και εντός της αγοράς έβρισκε κανείς καφετέριες, φούρνους, καταστήματα ρούχων, ανθοπωλεία, ίντερνετ καφέ, είδη σπιτιού, ανταλλακτικά, σχολικά είδη, ταχυδρομείο καθιστώντας το πόλο έλξης.

Σήμερα αυτή η πολύβουη κυψέλη αφέθηκε στην φθορά και μαραζώνει με τα μαγαζιά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και να έχει απομείνει ουσιαστικά το ταχυδρομείο, ένα take away cafe γνωστής αλυσίδας, ένα πρακτορείο ΠΡΟΠΟ και τα γραφεία του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου.

Η περιοχή αναθυμάται λίγες από τις παλιές της δόξες στο ξακουστό πανηγύρι της Παναγιάς που και αυτό έχει χάσει την αίγλη και την δυναμική του ενώ δεν πραγματοποιήθηκε για δύο καλοκαίρια.

Οι οικογένειες με τα παιδιά τους, οι νέοι που κάποτε κατέκλυζαν το πάρκο και το μικρό υπαίθριο θεατράκι, προτιμούν πλέον να εξυπηρετούνται από τα καταστήματα του γειτονικού Άι Γιάννη που άρχισαν να ανοίγουν με ταχύς ρυθμούς τα προηγούμενα χρόνια κάτω από τις πολυκατοικίες και τις μεζονέτες που ήρθαν να καλύψουν την ανάγκη νέων κατοικιών.

Επιπρόσθετα το γεγονός ότι τα πρώτα μεγάλα εμπορικά κέντρα και πολυκαταστήματα άνοιξαν μια ανάσα από την γειτονιά άλλαξε τις συνήθειες όχι μόνο των κατοίκων αλλά και ολόκληρης της πόλης.

Στα σχέδια του Δήμου υπήρξε η πρόβλεψη να αναδειχτεί η περιοχή, να γίνει ελκυστική να δοθούν κίνητρα και να ξαναζωντανέψει το κομμάτι της αγοράς.

Ο Φοίνικας που θεωρείται εν μέρη υποβαθμισμένη περιοχή διαθέτει παράλληλα πολλά πλεονεκτήματα. Βρίσκεται κοντά στο αεροδρόμιο, στην έξοδο της πόλης για Χαλκιδική, δίπλα στο νοσοκομείο Άγιος Παύλος, μια ανάσα από τον τερματικό σταθμό του ΟΑΣΘ, το κλειστό γήπεδο της Μίκρας, αθλητικών εγκαταστάσεων και γηπέδων, του διαβαλκανικού, 3 τεράστιων εμπορικών κέντρων και την περιφερειακή οδό. Το μοναδικό κομμάτι που δεν συμπαρέσυρε η ανάπτυξη και επένδυση στην περιοχή ήταν ο ίδιος ο Φοίνικας και οι κάτοικοι του.

Θα μπορέσει αλήθεια ένας τόπος φτωχών ανθρώπων που διαμένουν σε εργατικές κατοικίες να ξαναζωντανέψει μέσα από τις στάχτες του όπως άλλωστε λέγεται ότι μπορεί να κάνει ο Φοίνικας και να βάλει στο παιχνίδι και τους κατοίκους που ζουν εντός του αλλά και όσους είναι διερχόμενοι.