Ένας σπουδαίος θεατράνθρωπος θα διδάξει στη Θεσσαλονίκη

Μια μοναδική ευκαιρία έχουν αυτό το μήνα όσοι αγαπούν το θέατρο στη Θεσσαλονίκη και ασχολούνται επαγγελματικά με αυτό να παρακολουθήσουν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σεμινάρια που οργανώθηκαν τα τελευταία χρόνια στην πόλη από ένα σπουδαίο θεατράνθρωπο.

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος στην ”Τέχνη του θεάτρου ή μήπως στην Τεχνική του;”

Όλο και περισσότερο δυστυχώς συνδέουμε (στην Ελλάδα κυρίως) την ερμηνεία στο θέατρο με «ιδιοσυγκρασιακούς» τόπους όπως η «έμπνευση» το «ταλέντο» ή η «καλλιτεχνική προσωπικότητα». Τόπους που αναμφίβολα κάτι ορίζουν χωρίς όμως να εξασφαλίζουν όλα τα αναγκαία και επαρκή συστατικά που μία τέχνη ώριμη και συνειδητοποιημένη απαιτεί, καθώς πολύ συχνά παραπλανούν ως προς την αντοχή και την αποτελεσματικότητά τους κάτω από τις συχνά δύσκολες συνθήκες κατά τις οποίες ένας θεατρικός ερμηνευτής καλείται να λειτουργήσει. Και παρ’ ότι οι περισσότερες τέχνες (μουσική, χορός, ζωγραφική) έχουν σχεδόν ως προαπαιτούμενη μια κάποια τεχνική κατάρτιση ή ακόμα και μια αναγνώσιμη τεχνική γλώσσα ώστε να προσεγγίζεται συστηματικά και ορθολογικά η δεξιότητα που θα εξυπηρετήσει το προσωπικό καλλιτεχνικό όραμα των καλλιτεχνών ή που ακόμα θα υποβοηθήσει την επικοινωνία και την συνεργασία σε περιπτώσεις που απαιτείται συλλογικότητα στην πραγμάτωση του καλλιτεχνικού στόχου, στο θέατρο (που η συλλογικότητα μάλιστα είναι απολύτως αναγκαία) ο καλλιτέχνης βρίσκεται έκθετος χωρίς μεθοδολογία (λόγω συχνά ελλιπούς παιδείας) προσπαθώντας να δουλέψει με την «ψυχούλα» του.

Και σε πολλές περιπτώσεις ευτυχώς η εμπειρία και ο χρόνος δημιουργούν μια μεθοδολογία προσωπική στον κάθε ηθοποιό που από την άλλη όμως δυστυχώς συχνά τον εγκλωβίζει σ αυτό που στην κοινή θεατρική ορολογία ονομάζεται «μανιέρα». Η έλλειψη τεχνικής προσέγγισης καταδικάζει τις «ψυχούλες» να περιορίζουν τις ερμηνείες πολύ καλών εν δυνάμει ηθοποιών σε χιλιομασημένα και φτωχά «ψίχουλα». Η τεχνική φυσικά δεν αρκεί αλλά ούτε και το ακατέργαστο ταλέντο διαρκεί. Στην ουσία όμως όπως πολύ σωστά τονίζει ο Πήτερ Μπρούκ «Δεν υπάρχουν μυστικά». Η τέχνη του θεάτρου μπορεί να έχει γραμματική η οποία μάλιστα μπορεί να διδαχθεί ως γλώσσα. Η γνώση γραμματικής και συντακτικού δεν κάνει όποιον την γνωρίζει λογοτέχνη αλλά δεν νοείται και λογοτέχνης που δεν αναγνωρίζει την κωδικοποίηση της γλώσσας του. Η χρήση τις γλώσσας είναι αυστηρά προσωπική και υποκειμενική αλλά η γλώσσα αυτή καθ αυτή είναι αναγνωρίσιμη και σε πολύ μεγάλο βαθμό ορθό-λογική, δηλαδή κοινή και αποκωδικοποιήσιμη.

Το σεμινάριο λοιπόν αυτό έχει σαν στόχο την εισαγωγή σε κώδικες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία, χωρίς περιορισμούς υφολογικούς και αισθητικούς ή επιταγές θεατρικού είδους όπως «ρεαλισμός» «εξπρεσσιονισμός» «παράλογο» «τραγωδία» «αποδόμηση» (???) Είναι περίπου όπως ένα κατσαβίδι μπορεί να έχει οικιακή χρήση και να βιδώσει κανείς μ’ αυτό μια πρίζα ή μια λυόμενη βιβλιοθήκη και παράλληλα να χρησιμοποιηθεί το ίδιο ακριβώς σε μια πολύ πιο μεγάλη ή περίπλοκη κατασκευή. Πόσο μάταιο όμως είναι να προσπαθείς να βιδώσεις μια βίδα με γυμνά χέρια ή πόσο δύσκολο να το κάνεις με μια χτένα!

Κάθε τέχνη έχει και τις τεχνικές της και μια εισαγωγή σε μια σειρά τεχνικών της υποκριτικής τέχνης μέσα από απλούς προσβάσιμους και ορθολογικούς κώδικες σκοπεύει να παρουσιάσει το σεμινάριο αυτό απευθυνόμενο σε επαγγελματίες ηθοποιούς καθώς και φοιτητές δραματικών σχολών. Διαιρείται σε δύο χρονικές ενότητες . Στην πρώτη ενότητα οι συμμετέχοντες θα εισαχθούν σε τεχνικές τις οποίες θα θέσουν στο χρονικό ενδιάμεσο σε χρήση ώστε να παρουσιάσουν στην δεύτερη ενότητα την δουλειά τους και να την ξαναδουλέψουν μέσα από την συγκεκριμένη οπτική με την συμμετοχή του διδάσκοντα.

 *Ο Θωμάς Μοσχόπουλος γεννήθηκε στην Μπίτολα της Γιουγκοσλαβίας το 1965. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βόρειας Ελλάδας και κινηματογράφο στο Laboratorio Internazionale della Communicazione, στο Ούντινε της Ιταλίας. Από το 2001 έως το 2008 υπήρξε καλλιτεχνικός συνδιευθυντής, μαζί με τον Γιάννη Χουβαρδά, του Θεάτρου του Νότου (Αμόρε). Έχει σκηνοθετήσει τηλεταινίες, βιντεοκλίπ και ντοκυμαντέρ για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το ντοκυμαντέρ του Meri-Amen έχει τιμηθεί με Κρατικό Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης και με το βραβείο Χρυσός Ιππότης στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Μινσκ της Λευκορωσίας. Στο θέατρο έχει σκηνοθετήσει, μεταξύ άλλων, τα έργα: Βενετσιάνα (ανωνύμου του 16ου αιώνα), Έρωτας της Λ. Πετρουσέγσκαγια, Υπηρέτριες του Γκολντόνι, Shopping and Fucking του Μ. Ρέιβενχιλ, Closer του Π. Μάρμπερ, Βυσσινόκηπος του Τσέχωφ, Στρίψιμο της βίδας του Χ. Τζέημς (διασκευή Τζ. Χάτσερ), Πολύ κακό για το τίποτα και Με το ίδιο μέτρο του Σαίξπηρ, Διπλή απιστία του Μαριβώ, Mainstream του Ντ. Γκρεγκ, Η ζωή είναι όνειρο του Καλντερόν, Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι του Ρ. Κάρβερ, Ο Ορφανός του Ζάο του Ζι Ζου Ζιανγκ, Metamorphoses+ με αφορμή τον Οβίδιο (Θέατρο Αμόρε), Άλκηστη του Ευριπίδη στο Εθνικό Θέατρο για το Φεστιβάλ Επιδαύρου (βραβείο Αρχαίου Δράματος Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών 2009), Δωδεκάτη Νύχτα του Σαίξπηρ και Τι είδε ο μπάτλερ του Τζ. Όρτον στο Θέατρο Αλίκη, Βάκχες του Ευριπίδη και τη θεατρική σύνθεση Μέδουσα – Σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια για το Φεστιβάλ Αθηνών (Βραβείο Κουν 2011). Έχει επίσης σκηνοθετήσει θεατρικά έργα για παιδιά, όπως το Παραμύθι για δύο του Φ. Ρίντλεϋ, Μια ιστορία με ιστορίες του Τζ. Ροντάρι, Το Σκλαβί της Ξ. Καλογεροπούλου, καθώς και τα: Η πεντάμορφη και το Τέρας, Οικογένεια Νώε, Ο Ελαφοβασιλιάς, Η Kοιμωμένη ξύπνησε, Ο Τυχερός Στρατιώτης, έργα τα οποία έγραψε μαζί με την Ξ. Καλογεροπούλου για το Θέατρο Πόρτα. Ο Θωμάς Μοσχόπουλος έχει σκηνοθετήσει επίσης τις όπερες Έτσι κάνουν όλες του Μότσαρτ, Το στρίψιμο της βίδας του Μπ. Μπρίτεν, Ο Βασιλιάς ακούει του Νίκου Κυπουργού (σε λιμπρέτο δικό του), το θεατρικό ορατόριο του Α. Ονεγκέρ Η Ιωάννα στην πυρά (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών), Ταμερλάνος του Χαίντελ (Φεστιβάλ Αθηνών), Macbeth του Βέρντι (στο φεστιβάλ του Σπολέτο στην Ιταλία, το 2002, για το οποίο απέσπασε το βραβείο Abbiatti 2003) και Η στέψη της Ποπαίας του Κ. Μοντεβέρντι (Ιταλία 2005: Κρεμόνα, Κόμο, Ραβέννα, Μάντοβα). Το 2004 ανέλαβε να επιμεληθεί σκηνοθετικά το πρώτο τμήμα της Τελετής Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Για τη σαιζόν 2011-12 έχει προγραμματίσει τις παρακάτω παραστάσεις: Ο Παπουτσωμένος γάτος, όπερα του Τσέζαρ Κούι στην Εθνική Λυρική Σκηνή, Μακμπέθ του Σαίξπηρ στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, τις όπερες Rossignol του Stravinsky και Gianni Schicchi του Puccini για την Όπερα του Κάλιαρι στη Σαρδηνία, καθώς και την Ηλέκτρα του Σοφοκλή για το Stratford Shakespeare Festival of Ontario στον Καναδά.

Η σχολή

Μια σχολή θεάτρου που γράφει θεατρική Ιστορία εδώ και δέκα χρόνια στη Θεσσαλονίκη,  η σχολή Βασίλης Διαμαντόπουλος.

Ανάμεσα στο εκπαιδευτικό της πρόγραμμα, η Σχολή προσφέρει και δωρεάν μαθήματα προετοιμασίας για τις εισαγωγικές εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού. Την προετοιμασία έχουν αναλάβει ο  Μιχάλης Συριόπουλος και η Χριστίνα Χατζηβασιλείου.

Στους σπουδαστές προσφέρεται Βonus €100 κάθε μήνα για όλα τα έτη φοίτησής τους (προσφορά από τον όμιλο Ίασμος), εφόσον είναι συνεπείς απέναντι σε όλες τους τις υποχρεώσεις όπως φοίτηση, παρουσία, καταβολή διδάκτρων εντός του προκαθορισμένου χρόνου (1η έως 5 του μήνα) με βάση τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας της σχολής. Τέλος, δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής στους φοιτητές και στους αποφοίτους της Σχολής σε επαγγελματικές παραστάσεις υπό την διδασκαλία καταξιωμένων σκηνοθετών, σε κεντρική θεατρική σκηνή της πόλης καθώς και η επιλογή κατατακτήριων εξετάσεων σπουδαστών προκειμένου να φοιτήσουν στο 2ο και 3ο έτος σπουδών.

Τη Σχολή απαρτίζει ένα εξαίρετο καλλιτεχνικό ανθρώπινο δυναμικό, που για πρώτη φορά συγκεντρώνεται εξ ολοκλήρου σε  μια δραματική σχολή: Ελεονώρα Αϊβαζίδου, Ίριδα Γκάζου – Φαρμάκη, Μαρία Θεοδοσιάδου, Μαρία Καραδελόγλου, Μαρία Κεχρή, Δήμητρα Λαρεντζάκη, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Κατερίνα Μαυροφρύδου, Ζαφείρης Νικήτας, Αλέξανδρος Πανταζούδης, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Γιάννης Παρασκευόπουλος, Ευανθία Σωφρονίδου, Χρύσα Τουμανίδου, Τέλλος Φίλης, Γιώργος Φράγκογλου, Μαριάνθη Ψωματάκη.Σεμιναριακούς κύκλους μαθημάτων κάνουν επίσης οι: Κατερίνα Διακομοπούλου, Πάνος Κοκκινόπουλος, Σταμάτης Κραουνάκης, Θωμάς Μοσχόπουλος, Ειρήνη Μουντράκη, Γιώργος Νανούρης, Σοφία Πάσχου, Σάββας Πατσαλίδης, Ρεββέκα Τσιλιγκαρίδου.